Ronald van den Boogaard - Algemeen (374)

Algemeen (374)

Details: Categorie: Algemeen (374); Gepubliceerd: 29 april 2019

Zeven dagen per week open

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

      Onze bibliotheek is een bijzondere bibliotheek, maar dat weet u al. De enige bieb in de provincie Groningen, die alle dagen open is, Op werkdagen van 10.00u tot 22.00u, zaterdag en zondag van 12.00u tot 17.30u.
      Zijn jullie dan ook al die dagen bemand?
Nou, nee - nog niet op donderdag, zaterdag en zondag - hier zoeken we nog vrijwillige medewerkers voor. Tot die tijd nemen de beheerders van het multi functionele centrum de honneurs waar. Heel fijn.
      Lees- en kijkvoer lenen kan dus iedere dag, mede dankzij onze selfservice waar u de materialen zelf kunt scannen.

Op de woensdag werkt er een bijzonder duo, Dity (links) en Bineke.

Ze zijn goed op elkaar ingespeeld, gaandeweg is er een natuurlijke taakverdeling ontstaan.
      Bineke helpt de klanten bij de catalogus, op zoek naar een bepaald boek, reserveert en koppelt de tijdschriften in het uitleensysteem.
      Dity weet alles van converteren. Converteren? Onze boeken, tijdschriften en dvd’s hebben een tag met een materiaal-gebonden code. Op deze manier kan de selfservice-computer de materialen lezen en scannen. Deze tag moet geactiveerd worden, hoe?, dat weet alleen Dity.
      Samen ruimen ze de ingeleverde materialen weer in de kasten, schrijven nieuwe leden in, schrijven oude boeken af, en zetten de expeditiekratten klaar voor Lammert.

Verhuisd

Bineke is met mij meeverhuisd van de bibliotheek in Bad Nieuweschans naar die van Bellingwolde. We kennen elkaar dus al een tijdje en werken fijn samen. Ze woont in een prachtige monumentale boerderij, die volop in bedrijf is. Landbouw.
Ze runde het bedrijf samen met haar man Jan, ze waren een hardwerkend team en zeer gelukkig met hun twee kinderen. Waren? Ja, waren. Jan werd ziek en is helaas overleden. Veel te jong, ze hadden nog zoveel plannen. Ach, wat een verdrietige tijd was dat.
Bineke heeft een paar maanden vrijaf genomen en voor ik het verwachtte wilde ze weer aan het werk. Hun zoon Duko heeft zijn universitaire studie afgebroken en runt inmiddels de boerderij, met Bineke. Hoe sterk kun je samen zijn, zo sterk dus.

Als het koren van het land gehaald moet worden brengt ze een warme maaltijd naar de jongens, met iets extra’s. Ook wij in de bieb worden regelmatig verwend met courgettes, pompoenen en peren. De peren zijn van het ras ‘Winterriet.’ Een traktatie.
Tijdens onze Oudejaarsborrel zijn de toetjes van Bineke favoriet. Zou ze keukenprinses zijn?

Voorleesdagen

Bineke leest voor tijdens de Nationale Voorleesdagen

Handwerkcafé

Dity begeleid het handwerkcafé, zit graag op de leuning van onze stoel ….

maakt makkelijk een praatje, houdt van rode wijn en haar telefoon …

Camper

Zodra de zon schijnt wordt de goed uitgeruste camper klaargemaakt om rond te reizen in Europa, samen met man Sake. Dity plant de route en Sake rijdt. Met een nieuwe satellietontvanger op het dak is tv kijken ook weer mogelijk. Totdat … er een viaduct opduikt waar ze net wel… of net niet onderdoor zouden kunnen rijden.
“Wat denk je Dity, zou dit lukken?”, vraagt Sake. Dity maakt snel een rekensommetje maar weet het niet zeker. “Beslis jij maar,” zegt ze. Sake waagt het er op en rijdt langzaam … totdat er in de cabine een hels kabaal ontstaat. Beide weten ze genoeg, dat was de schotelantenne…… Elkaar aankijkend schieten ze in de lach, tja - vanavond geen tv…

Tijdens de thee - en koffiepauze hoor ik van de dames mooie verhalen over hun kinderen en kleinkinderen. Dity heeft 2 zonen, een dochter en 5 kleinkinderen. Bineke is ondertussen ook oma geworden van een prachtige kleindochter. Ze past op haar - in Amsterdam! 200 Kilometer heen en 200 kilometer terug, met de trein. Need I say more? Het is een bijzonder aangenaam duo, deze twee.

Klik HIER voor alle biebverhalen

Details: Categorie: Algemeen (374); Gepubliceerd: 23 april 2019

Een emotioneel kopje thee

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

Ik sta in dubio. Vier en vijf mei staan weer voor de deur. Twee dagen vol herinneringen die veel mensen verbinden.
Op 4 mei worden de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog herdacht en op 5 mei vieren we in Nederland Bevrijdingsdag.

De bibliotheek is een culturele en maatschappelijke instelling. In onze maatschappij hoor je sommige jongeren zeggen dat ze niet zo veel hebben met deze dagen. Maar de bevrijdingsfeesten worden druk bezocht door deze groep.

Daarentegen hoor je ook geluiden dat we met elkaar nooit mogen vergeten wat er in de jaren 1940 tot 1945 is gebeurd. Dit zijn veelal de ouderen onder ons.
In onze kasten zijn veel boeken te vinden over deze geschiedenis. Boeken over Jodenvervolging, concentratiekampen, Nederlands Indië. Waargebeurde verhalen, romans, dvd’ s en informatieve boeken te over. Wat doe je als bibliotheek met dit gegeven? Ga je er wel of niet een thematafel over maken?

Zelf ben ik een kind van een moeder, die haar vader is verloren in de Tweede Wereldoorlog. Mijn moeder was 8 jaar toen ze in 1938 haar vader uitzwaaide aan de kade van Den Helder, óp naar Nederlands Indië voor zijn laatste reis. Mijn opa was een Marine-man, hij overleed op 18 september 1944 aan boord van het Japanse krijgsgevangenen-schip de Junyo Maru.

Mijn opa

Mijn moeder

Prominente plek
Voor mij dus ook geen opa van deze kant. In mijn leven heeft dit gemis een prominente plek ingenomen. Zo zijn er natuurlijk veel mensen die in deze periode familieleden hebben verloren, en in gezinnen zijn grootgebracht onder niet vertelde verhalen, in spanning tussen vader en moeder, of in gebroken gezinnen. Kortom, de Tweede Wereldoorlog leeft ook nu nog voort. Ook in de derde generatie. Dus wat mij betreft besteden we er aandacht aan; lees en leer van de geschiedenis.

Een erfstuk
Op een middag komt er een man de bibliotheek binnen, met een linnen tas in zijn hand. Hij loopt op me af en zegt: ’dit kom ik je brengen namens mijn vrouw.’ Snel denk ik: ''wie is dan zijn vrouw?'' Ik kijk naar de inhoud van de tas en denk: ‘’oh, de handwerkdocente van ons breicafé!’’. Ze zou mij een boek te leen te geven. Dit kwam zo. Tijdens een handwerkcafé droeg ik een zilveren ketting; haar oog viel er op.
‘Komt die misschien uit Nederlands-Indië, uit Yogjakarta?’.
Ja, een erfstuk van mijn opa die ik nooit gekend heb …' en daar ontstond een heel gesprek.

Zij, Lies, had net een boek gekocht over Nederlands Indië. Dat mocht ik wel van haar lenen - er zat ook nog een dvd bij.
En zo zat ik dus een week later met haar man aan tafel. Hij kwam het boek en de dvd overhandigen. Overhandigen, zo voelde het ook, een beetje plechtig alsof het een schat was.
Diederik van Vleuten, de auteur, heeft zijn eigen familiegeschiedenis vastgelegd - in Nederlands Indië. Misschien herkende ik er iets in of vervolmaakte het mijn eigen familieverhaal. Wat lief gedacht.

Bandung

Het kopje thee met de man van Lies werd een bijzonder emotioneel kopje thee. Al pratende bleek dat zijn vader en mijn opa in het zelfde Krijgsgevangenkamp hadden gezeten in Bandung, het 14e Bataljon.
      Diep verdriet kwam zo maar naar boven, bij hem en bij mij. Twee volwassen mensen die elkaar niet kennen maar zo verbonden raken in verdriet, herkenning en gemis.
      Hoe is het toch mogelijk dat je zoveel jaar later in de bibliotheek van Bellingwolde aan tafel zit met iemand waar je je zo vertrouwd en één mee voelt. Zijn vader en mijn opa moesten eens weten hoe bijzonder dit is.
      Zo bijzonder dat ik opeens wist, ja wij gaan weer een mooie thematafel maken over de Tweede Wereldoorlog, zodat deze geschiedenis niet vergeten wordt. Dat mag nog niet. Nee, het mag nooit vergeten worden.

Herdenkingstafel

Klik HIER voor alle biebverhalen

Details: Categorie: Algemeen (374); Gepubliceerd: 16 april 2019

Vijf ribbeltjes te veel

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde))

Houdt u van koken? Heeft u er tijd voor? Kiest u ervoor om uitgebreid te genieten van een copieuze maaltijd? Uit eten bij een sterren-restaurant, Michelin misschien?
Bent u een Bourgondiër, een miezemauzer, vegetariër, dieetfanaat, saladeliefhebber of nog iets anders? Heeft u al uw tanden en kiezen nog, of een goed passend frame/kunstgebit - dan zijn spareribs heerlijk weg te kluiven. Ook het kauwen van paranoten is dan geen probleem. Ach, verzin het maar.

In de bibliotheek maken we geen onderscheid. We hebben hele leuke kookboeken in de uitleen.
Voor elk wat wils.

(S)elfspot

Koolhydraatarm eten is momenteel Hot. Vooral onder vrouwen, zij besluiten vaak wat er op tafel komt, toch?
Twee jaar geleden zag ik van mezelf een vakantiefoto, zittend op een stenen bankje in Spanje. Mooi uitzicht over een vallei. Nou, dat uitzicht zag ik niet terug op de foto.! Wat ik wel zag?
Mijn rug gehuld in een t-shirt dat 6 vetrollen liet zien! Oeps, dat was confronterend.

De truc

Niet flatteus en ik wilde er direct vanaf. Maar dieëten is een kwestie van geduld en volhouden. Eerst maar eens zoeken naar een voedingspatroon dat bij mij past, want ik ben een ‘hartige, vette’ eter. Geen zoetekauw, maar voor een Frans kaasje, dat van het plankje ‘loopt’ kunt u mij wakker maken.
Al spoedig had ik in de bieb ‘mijn’ kookboek gevonden; stond gewoon op me te wachten in de boekenkast. De titel luidt ‘ Lekker & makkelijk Koolhydraatarm’ geschreven door Anna Karina van Denderen.

De grote truc van koolhydraatarm eten is vet verbranden. En dat was precies mijn bedoeling.

Een half jaar later was ik 10 kilo lichter en energieker dan ik ooit was. Dankzij de heerlijke recepten van Anne.

      Strak in het velletje gaat niet meer lukken, dan moet je naar de sportschool = niks voor mij. Ik heb nu nog één ribbeltje, dat neem ik voor lief.
      Het koken neemt wat meer tijd, nieuwe recepten uitproberen, veel verse groente snijden, zelf koolhydraatarm brood bakken. Een biefstuk mag….. My guilty pleasure.
      Eén keer in de week sta ik mezelf toe te zondigen, dan ga ik me te buiten aan alles wat niet in dit dieet past.
       Patat met dubbele mayonaise en een frikandel speciaal, croissantjes, stamppotten, gebakken aardappelen of een gerecht met Opperdoezen. Het barst van de koolhydraten, maar ja, de mind wil ook wel eens wat. Het gevolg van dit ‘uitstapje’ is dat ik me enorm opgeblazen voel en futloos onderuit op de bank hang om naar Linda de Mol’s Miljoenenjacht te kijken, ofzo….

Moraal van dit verhaal? De10 kilo’s blijven er af en ik durf weer op de foto.
En eh …. wij hebben zulke leuke kookboeken!

Klik HIER voor alle biebverhalen

Details: Categorie: Algemeen (374); Gepubliceerd: 01 april 2019

De sterke vrouwen van Groningen

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

Dit jaar was het thema van de 84e boekenweek ‘DE MOEDER DE VROUW’
      Ontleend aan een gedicht van Martinus Nijhoff.
   Iedereen heeft een moeder, hartverwarmend en zorgzaam, streng of afwezig. Dood of levend. Fictie en non fictie brachten vele markante moeders voort. Dochters en zonen die schrijven over hun moeders; moeders die schrijven over het moederschap.
      Een week is zo voorbij, inmiddels de boekenweek ook. Maar niet bij ons in de bieb. Wij hebben hem verlengd met een tentoonstelling over bijzondere en sterke vrouwen in Groningen.

DE VERHALEN VAN GRONINGEN
https://www.deverhalenvangroningen.nl
Zelf had ik geen weet van deze verhalen - echt een AANRADER. Kan zo bij ons in de kast, maar ja … dat gaat niet met een website….

De Kubus

Afgelopen dinsdag zien we de expeditiebus aankomen. Lammert zit met een grote grijns achter het stuur. Als hij de laadklep opent, zien wij waarom … hij komt een grote kartonnen plaat brengen …. een zelfbouwpakket! Of we hier maar even een kubus van willen bouwen, haha… Lammert kent z’n vrouwen, heeft het druk zegt ie, weg is hij weer. Ons verbijsterd achter latend.
Help, waar is mijn ruimtelijk inzicht … of mijn dochter … zij zet in een handomdraai een IKEA kast in elkaar. Maar dan …. daar komt Elly aansuizen, ‘Mar, laat mij maar even - makkie.’ Ook Willy stort zich op de puzzel. Vouwen, plakken, zijkanten die weer openvallen, opnieuw beginnen - de slappe lach krijgen, ‘niet in je broek plassen hoor’…

Verstopte humor

‘Waar is die kubus eigenlijk voor?’ vraagt Willy. Aandacht vestigen op bijzondere vrouwen in onze regio. ‘Oh, is dat nodig?’ De verstopte humor van Willy. ‘Wat staat er eigenlijk op?’

De Bovenkant

Zijkanten

De Zijkanten vertellen het verhaal over twee Westerwoldse vrouwen.

Leestip:

‘Mysteries in Groningen’ van Martijn J. Adelmund
Hoofdstuk 16 verhaalt over Alke Engels.

Burcht

In de Burcht te Wedde kun je tegenwoordig een heerlijk vorkje wegprikken en een klein museum bezoeken, terwijl je beseft hoe goed je het nu eigenlijk hebt.