De Red Hat Society

(Door Marga de Graaf,bibliothecaresse te Bellingwolde)

Bineke en Helma saneren de jeugdafdeling. ‘Zeg Mar,‘zullen we de dvd’s afschrijven?’ ‘Ze worden bijna niet meer uitgeleend en met de verkregen ruimte kunnen we de leesboeken overzichtelijker presenteren.’Pro-actief meedenken, ik hou er van.
      Aan de andere kant, denk ik bij alles, weg is weg en komt nooit meer terug - dit weten ze van me. Als mijn antwoord iets te lang uitblijft en ze zien mijn linker wenkbrauw omhoog trekken, geeft Helma een beetje meer gas:   
      ‘Ja Mar, stem nou maar toe, afschrijven die hap!’

      ‘Ga overstag,’ zegt een klein stemmetje in mijn hoofd, ‘opgeruimd staat netjes.’ Dat helpt. ’Vooruit dan, doe maar,’ weet ik uit te brengen.

Servicedesk

Even later ligt er een honderdtal zwarte dvd-doosjes op de servicedesk naast de computer te wachten op verwerking. Uit het systeem halen, doosje openen en ondersteboven plat leggen, beschrijvingsvel eruit peuteren, barcode onleesbaar maken, beschrijvingsvel er weer in prutsen, doosje dicht - de volgende. Een tijdrovende klus, maar het ruimt lekker op.

Rood vilten hoedje

Ik loop naar mijn kantoor en zie bij de selfservice-balie een bekende klant haar boeken inleveren. Het is Tanja. Ze heeft een in-mijn-oog-springend rood vilten hoedje op. We raken aan de praat, ook over het hoedje. Er schuilt een leuk verhaal achter, de eigenaresse vertelt.
      De aankoop van het vrolijke hoofddeksel is gevoed door de ‘Red Hat Society.’ Sinds een aantal jaren is ze lid van deze club. ‘Google er maar eens op,’ zegt ze. Ze zag zeker mijn verbaasde blik. Ik had nog nooit van deze vrouwen ’vereniging’ gehoord.Haar verhalen deden mij terugkeren naar de Vrouwenbeweging waarbij ik betrokken was in de jaren ’80. De Red Hat Society is ook verboden voor mannen, haha. Wat heerlijk dat zoiets nog bestaat in 2022, dacht ik stiekem.

      Enthousiast geworden duik ik na mijn werkdag inderdaad eens even in de archieven van het internet. Daar lees ik:

‘De Red Hat Society is een vrolijke vrouwenbeweging voor dames die de 50 gepasseerd zijn en plezier in het leven hebben. Ze kleden zich in het paars en dragen een rode hoed. Er zijn geen regels, behalve één: NIET ZEUREN!

 Deze ‘beweging’ is opgericht in Amerika en heeft zich inmiddels verspreid over heel de wereld. In Nederland heeft de organisatie meer dan honderd afdelingen. Met maar één doel: zo veel mogelijk plezier maken. Ha, wat mooi, waarom wist ik dat niet, denk ik nog. Waar was ik dan al die tijd …Tja, bezig met andere zaken…

Rode hoedjes in Nederland:

 
Winschoten

Daar vind je Tanja en nog zo’n dertig andere vrolijke vrouwen. Nieuwe leden? Welkom! Des te meer ‘wilde wiev’n’ des te roder de wereld.

      Wat de dames doen?

In Winschoten komen ze elke tweede donderdag van de maand bij elkaar in de Harbour Jazzclub. Hier worden activiteiten ‘geboren’ onder het genot van van alles.

       Voorbeeld?

In Coronatijd een ‘Driving diner.’ Met z’n tweetjes in een auto langs  ‘vriendinnen’ die in de tuin allerlei lekkers hebben uitgestald. Opscheppen, genieten en òp naar de volgende gang.

       Met elkaar zingen in het amfitheater van Reiderwolde - onder het genot van….

Karaoke, ‘wat heb jij in je handtas’ en waarom…..Pickwick theelabels beantwoorden…. Ach, gewoon - dingen die vrouwen ongecompliceerd vinden en waar je vooral de ‘slappe lach’ van krijgt.

Slappe lach

Portugal

Spanje

Warning

De idealen van de Red Hat Society zijn in de jaren negentig tot stand gekomen. Jenny Joseph wordt gezien als een soort van ‘grondlegger.’ Zij schreef het gedicht ‘Warning.’

Kortom, ga doen wat je wilt doen, je hebt alle taken volbracht - nu is het tijd voor jezelf.

        Op mijn lijf geschreven

Iemand?…............

Klik HIER voor alle biebverhalen 

 ......