Details

 

Ruud Gullit & het (voetbal)-leven

In oktober 1989 kreeg ik een vraag van de VPRO-Gids. Of ik wilde afreizen naar Milaan om Ruud Gullit te interviewen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Graag!
      Nederland was het jaar daarvoor Europees kampioen voetbal geworden en in 1990 zouden ze wel eens wereldkampioen kunnen worden.
      “We” hadden niet alleen Ruud Gullit, maar ook Frank Rijkaard, Marco van Basten en Ronald Koeman om een paar namen te noemen.

           
            V.l.n.r. Frank Rijkaard, Marco van Basten, Ruud Gullit

Afspraak

De afspraak was zeer eenvoudig tot stand gekomen. Kees Sluys van de Gids had even met de assistente van de persvoorlichter van A.C. Milan gebeld en ik zou daar van harte welkom worden geheten. Hoewel ik grote twijfels had over die vermeende voortvarendheid reisde ik af en maakte het onderstaande interview.
Om het allemaal in goed historisch perspectief te plaatsen moet u van tevoren nog een paar dingen weten.

n  Nederland won de laatste kwalificatiewedstrijd tegen Finland met 3-0 en plaatste zich moeiteloos voor het Wereldkampioenschap in Italië.

n  Gullit was op het moment van het interview ernstig aan zijn knie geblesseerd, maar zou alle wedstrijden als aanvoerder meedoen.

n  Thijs Libregts was de coach, maar werd op instigatie van de spelers ontslagen.

n  De meeste spelers (8) kozen voor Johan Cruijff als de nieuwe coach. Vijf waren voor Leo Beenhakker en twee voor Aad de Mos.

n  Rinus Michels, coach van het kampioensteam uit 1988, had een soort vetorecht verworven , koos er voor om de stem van de meerderheid NIET te volgen en benoemde Leo Beenhakker tot nieuwe coach.

n  Het wereldkampioenschap werd mede daardoor een groot fiasco. Nederland haalde met grote moeite de volgende ronde, maar verloor toen in een ontluisterende wedstrijd van West-Duitsland. Frank Rijkaard bijvoorbeeld werd in die wedstrijd het veld uitgestuurd, nadat hij Rudi Völler vol in het gezicht had gespuugd.

n  Met Johan Cruijff en de bobo’s van het Nederlands elftal is het daarna nooit meer goed gekomen.

n  De VPRO heeft Ruud Gullit niet betaald voor dit gesprek.

n  Rinus Michels zou later tot coach van de eeuw gekozen worden. Een man dus die gezorgd had voor een verziekte sfeer in 1990 en het notabene gepresteerd had om in 1974 in de pauze van de finale tegen West-Duitsland linksbuiten Rob Rensenbrink te vervangen door de rechtsbenige hardholler René van de Kerkhof.  En dat terwijl Piet Keizer op de bank zat.


HET INTERVIEW




 

 

Details

 

After the Fall

(Door Hugo Kijne te Hoboken USA)

It is hard to predict when it will hit him.  Maybe stepping out of Air Force One for the last time, or at Mar-a-Lago, when he realizes that from now on he’ll have about one fifth of the space he had in the residence and Melania still wants her own bedroom, or in a couple of days, when it’s clear that Lindsey and Rudy are not calling anymore.  Recapping, according to the Mayo Clinic Trump’s mental illness, Narcissistic Personality Disorder (NPD), is a condition in which people have an inflated sense of their own importance and a deep need for excessive attention and admiration.  Behind a mask of extreme confidence lies a fragile self-esteem that’s vulnerable to the slightest criticism.  On top of this people with megalomania, which is forged with NPD in the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, have delusional fantasies about their powers, beliefs and accomplishments.  Obviously each of those symptoms has been enlarged, if not squared, by the pomp and power of the US presidency, which has now been taken away from him.  Trump was a sick puppy when he won the 2016 election but now he is an even sicker full grown Rottweiler that’s being put into a tiny dog house, and something’s got to give.  

There is plenty of speculation about the harm Trump can still do after the disastrous last four years, as the leader of the GOP or of a modern fascist spinoff of that party, supported by a new Internet platform of his own design, but before he can re-establish himself he’ll undoubtedly have to get through a serious depression, and there is no telling how much mental damage his most recent demise has done.  Dealing with his election loss to Joe Biden he has never moved beyond rage and denial, and in fact he has been regressing, because although initially he appeared to understand that Biden had won, gradually he started to believe the stories that were told by the loonies surrounding him, about a stolen election and massive voter fraud, primarily committed by black voters.  After having used the full power of his position to thwart everything Biden wants to do both domestically and internationally, after sabotaging the transition into Biden’s presidency from the very beginning and after calling for an insurrection that ended with the defiling of the Capitol by a white supremacist mob he is now without a communication channel, without a staff,  without a lawyer and without a plan, but with a mind full of grievances.

Whining about a fantasized injustice is not a political program, and other than getting out of the past and into the future Trump may face bigger challenges.  He’ll almost certainly be sued for tax and insurance fraud in New York and for election tampering in Georgia, and the incoming Attorney General will have to decide whether to indict him for the obstruction of justice that was documented in part two of the Mueller report and for the incitement to insurrection on January 6th.  Instead of leading a party or building a new platform Trump may spend most of his time with lawyers and in courtrooms, and eventually in prison.

In a farewell address that raised the question if Hitler could have given a similar speech touting his achievements if he had had the chance Trump said that the movement he started was only just beginning, but also condemned the violence at the Capitol.  The fact that even Mitch McConnell holds him responsible must have both scared and infuriated him, and opens the possibility of conviction in a Senate trial that would take away his Secret Service protection and, more importantly, keep him out of public office forever.

Trump’s last act as president is a slew of pardons, mostly for white collar criminals who will be able to repay him at some point in the future, because the grift never ends.  For his departure from DC Trump wanted a band and a red carpet at Andrews Air Force Base, and he got both, but of the people he invited almost nobody showed up.  Even Mike Pence decided that Biden’s inauguration is much more important, and justifiably so.


Ga HIER naar toe voor alle afleveringen

 

Details

 

De lege huls

The sheen is off America, its democratic ideals hollowed. Mr. Trump’s imprint on the world will linger. While passionate denunciations are widespread, there is a legacy of Trumpism that in some circles won’t easily fade. Through his “America First” obsession, he galvanized other nations to put themselves first, too. They will not soon fall back into line behind the United States. The domestic fracture that Mr. Trump sharpened will endure, undermining the projection of American power.

“Mr. Trump is a criminal, a political pyromaniac who should be sent to criminal court,” Jean Asselborn, Luxembourg’s foreign minister, said in a radio interview. “He’s a person who was elected democratically but who is not interested in democracy in the slightest.”

 

Goedemorgen!

 

Details

 

Kruidenbrouwsels voor een zieke man

   (Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

   Mijn man is ziek; zijn stem is van de één op de andere dag verdwenen.  Hij snottert, hoest en proest. En nee, de test wees uit dat het geen Corona is. Wel heeft hij een middeltje nodig om zijn keel te verzachten, “Heksje Wymeer,” hoor ik hem fluisteren.

   Of ik blij ben met deze bijnaam weet ik niet zo goed, maar als hij mij zo aanspreekt weet ik dat zijn hoop gevestigd is op mijn kruidenbrouwsels en dat de nood héél hoog is…..

   Zo vond hij het ook heel passend dat ik in de bibliotheek eens een tentoonstelling maakte over Heksen in Westerwolde. Ja, grappig - maar deze vrouwen eindigden op de brandstapel….

IN EUROPA

Tussen ca. 1450 en 1750 raasden de heksenvervolgingen door Europa. Het aantal slachtoffers wordt geschat op zo’n 30. tot 60.000, waarvan ongeveer 80% vrouwen. Het merendeel van de vrouwen dat werd beschuldigd van hekserij was relatief oud, arm en alleenstaand.
      Volgens de (veelal kerkelijke) autoriteiten hadden zij een ‘pact met de duivel’ gesloten. De meeste ‘heksen’ werden gemarteld tot ze hun schuld bekenden. Daarbij werden zij gedwongen om namen van andere ‘heksen’ te noemen. Zo ontstonden er massaprocessen, soms ook tegen kinderen en mannen. Als de ‘heksen’ de martelingen al overleefden, werden zij gewurgd of op de brandstapel gegooid.

      


IN WESTERWOLDE

De heksenvervolgingen ontstonden in het zuiden van Europa, maar verspreidden zich in rap tempo over het hele continent.
      Ten tijde van de heksenvervolgingen maakte het gebied Westerwolde geen deel uit van het gewest Stad en Lande (wat nu Groningen heet). Westerwolde was een ‘Generaliteitsland’: dit betekende dat het onder het directe gezag van de Staten-Generaal viel.
      De machtigste persoon in Westerwolde was de drost. Die huisde op de Wedderborg (ook wel Burcht Wedde genoemd). onder zijn toeziend oog, begonnen in mei 1587 de gruwelijke heksenvervolgingen van Westerwolde.

 

Burcht Wedde


De Waterproef

Er werden in mei 1587 drie vrouwen beschuldigd van hekserij. Zij werden onderworpen aan de ‘waterproef’: de vrouwen werden met handen en voeten vastgebonden en in het water gegooid. Omdat zij bleven drijven, werden ze schuldig bevonden. Vervolgens werden de vrouwen twee dagen lang gemarteld door de beul van Farmsum. Uiteindelijk werden zij op 13 mei openbaar verbrand op de Geeselberg bij Wedde.


Geeselberg

De eerste vervolging werd al snel gevolgd door een tweede, waar vier mensen het leven lieten. Tussen 11 en 27 september 1589 werden twaalf personen vermoord, waaronder nu ook twee mannen.



(Elly en Willy maken de tentoonstelling)


Het proces van Alke & Hemcke

Daarna leek de rust terug te keren in Westerwolde. Toch was het acht jaar na de laatste verbrandingen opnieuw mis. In 1596 werd het kind van de pastoor van Blijham ziek na het eten van een appel. De appel zou zijn vergiftigd en dat kon alleen maar hekserij zijn.
      De 80-jarige weduwe Alke Engels werd beschuldigd de appel te hebben gegeven. Zij paste perfect in het plaatje van heks: oud, alleen, arm. Ze werd samen met haar zus en nog een andere vrouw gearresteerd en gemarteld bij het verhoor in de kerkers van de Wedderborg.

      Tijdens dit proces wees Alke Engels naar de veel jongere en rijkere Hemcke Aldericks. Volgens Alke had Hemcke haar de appel gegeven en deed ook zij aan hekserij. Alke Engels werd verbrand.
      Intussen werd Hemcke Aldericks opgepakt voor verhoor. Ook zij deed na de martelingen haar bekentenis en vertelde dat zij samen met andere vrouwen danste in het holst van de nacht en dat zij zich inliet met de duivel. Toch werd Hemcke Aldericks niet verbrand. Haar man kon de enorm hoge geldboete van 600 daalders betalen.

Na haar vrijlating trok Hemcke Aldericks haar bekentenis in. Haar man diende een officiële aanklacht in tegen de drost bij de Hoofdmannenkamer van het gewest Stad en Lande. Die kamer verwees de partijen echter naar de Staten-Generaal. In 1601 kwam de uiteindelijke uitspraak: Hemcke en haar man verloren de rechtszaak en moesten uiteindelijk voor het gehele proces betalen.

https://www.deverhalenvangroningen.nl/alle-verhalen/de-heksenverbrandingen-te-westerwolde

Blij dat ik in 2021 leef….en mijn man ook.

 

Klik HIER voor alle biebverhalen 

Details

 

Koffie Zeer Verkeerd

In 2003 maakten we voor de VPRO-Radio een serie over Pleinen. Over schoonheid & architectuur; over diversiteit, romantiek en aantrekkingskracht. Waarom zoeken mensen in een stad min of meer automatisch een Plein op?
      Ik ging met collega Stef Visjager naar het beroemdste plein in de wereld, het San Marcoplein in Venetië. En wij gingen een kopje koffie drinken op het terras van Florian, het beroemdste café op dit plein.
      Het was ochtend en heel druk. Alleen toeristen. Later op de dag zou een bandje optreden. Na een minuut of tien werd de koffie geserveerd op een zilveren dienblad. De koffie was lauw. Wij moesten daarna 28 euro afrekenen. Dat was zelfs voor een toeristische bestemming uit de Wereld Toptien veel geld.
     Toen Stef, die Italiaans met een Spaans accent sprak, informeerde waarom dit zo duur was, zei de ober dat wij ook voor de muziek moesten betalen.
‘’Maar meneer,'', zei zij:  ''Er is helemaal geen muziek’’.
‘’Nee’’, was het antwoord, ‘’maar vanmiddag wel’’.