Algemeen (402)
- Details
- Categorie: Algemeen (402)
Duitse boeken niet in trek
(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)
De heenweg- van huis naar bieb
Op de grens bij Groningen van Nederland en Duitsland vind je een prachtig Naturschützgebiet. Daar in het Duitse deel woon ik. Hier is de tijd stil blijven staan, werkelijk 25 jaar terug in de tijd. Genietend van deze wereld rijd ik naar mijn werk in Nederland.
Files? Nee, hoor. Ja, hooguit langzaam rijden omdat er een landbouwvoertuig voor me zit. Via de oude grensovergang kom ik Bellingwolde binnen.
45 Klanten
In onze bibliotheek zijn zo’n 45 klanten afkomstig uit Duitsland. Dat zijn voornamelijk Nederlanders die net over de grens zijn gaan wonen. Op één gezin na, de man is Nederlander, getrouwd met een Duitse vrouw, ze hebben samen een dochter. Dit 9-jarige meisje wordt tweetalig opgevoed. Ze komen samen Nederlandstalige leesboeken halen voor hun blonde spring in ’t veld. De jonge dame spreekt Nederlands met een charmante Duitse tongval.
Sinds een jaar hebben wij in onze bieb Duitstalige leesboeken voor de jeugd in de kast staan. Ik dacht, dat is vast een gat in de markt in ons grensgebied. Leuk voor de schoolkinderen in Bellingwolde en leerzaam. Echter, de uitleencijfers stellen me teleur. Op de één of andere manier wil het niet lukken de scholen hier enthousiast voor te maken. De kinderen en hun ouders evenmin.
Pipi machen
Kijk nou, hoe leuk. Je kunt er al jong mee beginnen.
Voor mijn kleinzoons Merlijn en Olivier neem ik wel eens een paar Duitse boeken mee naar huis. Als ik hieruit voorlees, schieten ze in de lach - vooral de vertaling van frambozen, Himbeeren vinden ze erg grappig. Ik ben van plan om dit vol te houden, want ik woon nota bene in Duitsland en wil ze kennis laten maken met deze taal.
Als ik met ze ga wandelen naar de ‘bosuil-boom’ en onderweg een praatje maak met buurtbewoners, zeggen de jongens tegen mij “ik versta er niks van.” Hoe leuk zou het zijn als dit volgend jaar wel zo is.
‘Over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft’ - dit boek kennen de jongens in het Nederlands. Een heel vermakelijk voorleesverhaal.
Giesbert
Klein sprookje
Dit is mijn favoriet. Een prachtig verhaal, waarbij je heerlijk kunt wegdromen. Een klein sprookje over goed en kwaad, wilskracht, creativiteit en doorzetten. Mét vertederende illustraties. Helaas nog niet vertaald in het Nederlands.
Zelf ben ik van de generatie die op de middelbare school verplicht examen moest doen in ten minste 2 buitenlandse talen. Ik koos voor Engels en Frans, Duits liet ik ‘vallen.’ Mijn leraar Duits was niet favoriet op school, een saaie man, hij gaf evenzo saaie lessen. Dus hup uit mijn vakkenpakket, een puberale keuze - maar ik had er best 3 kunnen doen, toch? Iets met voortschrijdend inzicht?
Nu ik in Duitsland woon moet ik deze taal van ver uit mijn geheugen halen, uit de eerste twee klassen van het middelbaar onderwijs. Maar ik mag zeggen - na 13 jaar red ik me er aardig mee. Vorig week nog via de telefoon uitgelegd dat er in de vaatwasser allemaal water bleef staan, wat ik hiermee aan moest - de installateur begreep mij prima - ik bedoel maar.
De terugweg - van bieb naar huis
Als ik zin heb, maak ik nog even een wandelingetje
Ostfriesland, zo stil en rustig. Als je er van houdt ben je hier op je plek.
Maar… eerlijk is eerlijk … onze buren spreken geen woord Nederlands. Behalve één, mijn lieve buurvrouw Martina - zij wilde graag Nederlandse les van mij, en dat is gelukt. Met veel Weinschörles en de slappe lach - ‘wat is jullie G toch hard.’ Schapen werden Skapen, telefoneren - wij zeggen bellen - ‘Bellen?,’ dat is blaffen!
Gezellig? Dat woord kan ze niet vertalen in het Duits, gemütlig dekt niet de lading. De topper was het woord ‘borreltje’, een dubbele r na een o en wat een grappig woordje. De lessen hebben we afgerond, Martina komt regelmatig langs voor ‘een borreltje.’ Heel gezellig! En ik? Ik heb heel veel woorden van Martina geleerd. Wederzijdse integratie, op de vierkante meter.
Hartelijke welkom
Ook in het Duitse grensgebied gaat er iets niet goed op de scholen, wat de ‘buurtaal’ betreft.
We wonen naast einander in een prachtig landschap en hebben elkaars taal niet leren spreken. Nog niet. Zal dit ooit nog gebeuren? Ik heb er een hard hoofd in. Maar als u in de gelegenheid bent, verstop u in een warm holletje en geniet van Giesbert in der Regentonne.
Klik HIER voor alle biebverhalen
- Details
- Categorie: Algemeen (402)
Geplaatst in april
30 april: Algemeen 368; Geplaatst in april
29 april: Verhalen uit de dorpsbieb (25); Een bijzonder duo
28 april: Media 349; Geluidsman Hugo Helmond overleden
28 april: Media 350; Amsterdam Blues. Tante Mia & een vervelende man
27 april: Beelden 552; Tulpen Maxima
26 april: Home From Abroad 172; Legal Trench Warfare
25 april: Media 347: ACHTER ĖĖN VAN DE ACHT
24 april: Ontmoetingen 79; Poncke Princen, Nederlander te Indonesië
23 april: Verhalen uit de dorpsbieb (24): Een emotioneel kopje thee
23 april: Goedemorgen 762; Lachgas
22 april: Algemeen 131; Antwoord op een Paasspelletje. Democriet of hypocraat?
20 april: Algemeen 130: Een Paasspelletje. De wiebelende rechtsstaat
19 april: Home From Abroad 171; Trump''s Pin Cushion
18 april: Reizen 292; Atoombommen op de Marshall Eilanden
17 april: Atlas van de kleinste landen 100; Knuffelrepubliek San Marino
16 april: Verhalen uit de dorpsbieb (23); De lol van kookboeken
14 april: Beelden 899; Bollenveld in mijn achtertuin
13 april: Home From Abroad 170; Trump's Orbit
12 april: Reportages 31; De Hel Parijs-Roubaix
11 april: Reizen 290; Visvliet
10 april: Ontmoetingen 78; de vrijwilliger van Fort Sabina
9 april: Goedemorgen 760; Oeigoeren
9 april: Goedemorgen 759; Orale seks
8 april: Blogcitaten 87; De kaarten van mijn opa
7 april: Goedemorgen 758; Zuidzijde, Sunday 07.13 A.M.
6 april: Voorstraten 105; Alphen aan den Rijn, Zuid-Holland
5 april: Home From Abroad 169; Completely Exonerated
4 april: Reizen 288; Kleine corruptie te Kiev
3 april: Ontmoetingen 77; Jacques, een stagiaire
2 april: ZoekPoëzie 133: Lévi Weemoedt. Twee maal Kraantje Lek
1 april: Verhalen uit de dorpsbieb (22); Verlengde boekenweek
1 april: Algemeen 363; Geplaatst in maart
- Details
- Categorie: Algemeen (402)
Zeven dagen per week open
(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)
Onze bibliotheek is een bijzondere bibliotheek, maar dat weet u al. De enige bieb in de provincie Groningen, die alle dagen open is, Op werkdagen van 10.00u tot 22.00u, zaterdag en zondag van 12.00u tot 17.30u.
Zijn jullie dan ook al die dagen bemand?
Nou, nee - nog niet op donderdag, zaterdag en zondag - hier zoeken we nog vrijwillige medewerkers voor. Tot die tijd nemen de beheerders van het multi functionele centrum de honneurs waar. Heel fijn.
Lees- en kijkvoer lenen kan dus iedere dag, mede dankzij onze selfservice waar u de materialen zelf kunt scannen.
Op de woensdag werkt er een bijzonder duo, Dity (links) en Bineke.
Ze zijn goed op elkaar ingespeeld, gaandeweg is er een natuurlijke taakverdeling ontstaan.
Bineke helpt de klanten bij de catalogus, op zoek naar een bepaald boek, reserveert en koppelt de tijdschriften in het uitleensysteem.
Dity weet alles van converteren. Converteren? Onze boeken, tijdschriften en dvd’s hebben een tag met een materiaal-gebonden code. Op deze manier kan de selfservice-computer de materialen lezen en scannen. Deze tag moet geactiveerd worden, hoe?, dat weet alleen Dity.
Samen ruimen ze de ingeleverde materialen weer in de kasten, schrijven nieuwe leden in, schrijven oude boeken af, en zetten de expeditiekratten klaar voor Lammert.
Verhuisd
Bineke is met mij meeverhuisd van de bibliotheek in Bad Nieuweschans naar die van Bellingwolde. We kennen elkaar dus al een tijdje en werken fijn samen. Ze woont in een prachtige monumentale boerderij, die volop in bedrijf is. Landbouw.
Ze runde het bedrijf samen met haar man Jan, ze waren een hardwerkend team en zeer gelukkig met hun twee kinderen. Waren? Ja, waren. Jan werd ziek en is helaas overleden. Veel te jong, ze hadden nog zoveel plannen. Ach, wat een verdrietige tijd was dat.
Bineke heeft een paar maanden vrijaf genomen en voor ik het verwachtte wilde ze weer aan het werk. Hun zoon Duko heeft zijn universitaire studie afgebroken en runt inmiddels de boerderij, met Bineke. Hoe sterk kun je samen zijn, zo sterk dus.
Als het koren van het land gehaald moet worden brengt ze een warme maaltijd naar de jongens, met iets extra’s. Ook wij in de bieb worden regelmatig verwend met courgettes, pompoenen en peren. De peren zijn van het ras ‘Winterriet.’ Een traktatie.
Tijdens onze Oudejaarsborrel zijn de toetjes van Bineke favoriet. Zou ze keukenprinses zijn?
Voorleesdagen
Bineke leest voor tijdens de Nationale Voorleesdagen
Handwerkcafé
Dity begeleid het handwerkcafé, zit graag op de leuning van onze stoel ….
maakt makkelijk een praatje, houdt van rode wijn en haar telefoon …
Camper
Zodra de zon schijnt wordt de goed uitgeruste camper klaargemaakt om rond te reizen in Europa, samen met man Sake. Dity plant de route en Sake rijdt. Met een nieuwe satellietontvanger op het dak is tv kijken ook weer mogelijk. Totdat … er een viaduct opduikt waar ze net wel… of net niet onderdoor zouden kunnen rijden.
“Wat denk je Dity, zou dit lukken?”, vraagt Sake. Dity maakt snel een rekensommetje maar weet het niet zeker. “Beslis jij maar,” zegt ze. Sake waagt het er op en rijdt langzaam … totdat er in de cabine een hels kabaal ontstaat. Beide weten ze genoeg, dat was de schotelantenne…… Elkaar aankijkend schieten ze in de lach, tja - vanavond geen tv…
Tijdens de thee - en koffiepauze hoor ik van de dames mooie verhalen over hun kinderen en kleinkinderen. Dity heeft 2 zonen, een dochter en 5 kleinkinderen. Bineke is ondertussen ook oma geworden van een prachtige kleindochter. Ze past op haar - in Amsterdam! 200 Kilometer heen en 200 kilometer terug, met de trein. Need I say more? Het is een bijzonder aangenaam duo, deze twee.
Klik HIER voor alle biebverhalen
- Details
- Categorie: Algemeen (402)
Een emotioneel kopje thee
(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)
Ik sta in dubio. Vier en vijf mei staan weer voor de deur. Twee dagen vol herinneringen die veel mensen verbinden.
Op 4 mei worden de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog herdacht en op 5 mei vieren we in Nederland Bevrijdingsdag.
De bibliotheek is een culturele en maatschappelijke instelling. In onze maatschappij hoor je sommige jongeren zeggen dat ze niet zo veel hebben met deze dagen. Maar de bevrijdingsfeesten worden druk bezocht door deze groep.
Daarentegen hoor je ook geluiden dat we met elkaar nooit mogen vergeten wat er in de jaren 1940 tot 1945 is gebeurd. Dit zijn veelal de ouderen onder ons.
In onze kasten zijn veel boeken te vinden over deze geschiedenis. Boeken over Jodenvervolging, concentratiekampen, Nederlands Indië. Waargebeurde verhalen, romans, dvd’ s en informatieve boeken te over. Wat doe je als bibliotheek met dit gegeven? Ga je er wel of niet een thematafel over maken?
Zelf ben ik een kind van een moeder, die haar vader is verloren in de Tweede Wereldoorlog. Mijn moeder was 8 jaar toen ze in 1938 haar vader uitzwaaide aan de kade van Den Helder, óp naar Nederlands Indië voor zijn laatste reis. Mijn opa was een Marine-man, hij overleed op 18 september 1944 aan boord van het Japanse krijgsgevangenen-schip de Junyo Maru.
Mijn opa
Mijn moeder
Prominente plek
Voor mij dus ook geen opa van deze kant. In mijn leven heeft dit gemis een prominente plek ingenomen. Zo zijn er natuurlijk veel mensen die in deze periode familieleden hebben verloren, en in gezinnen zijn grootgebracht onder niet vertelde verhalen, in spanning tussen vader en moeder, of in gebroken gezinnen. Kortom, de Tweede Wereldoorlog leeft ook nu nog voort. Ook in de derde generatie. Dus wat mij betreft besteden we er aandacht aan; lees en leer van de geschiedenis.
Een erfstuk
Op een middag komt er een man de bibliotheek binnen, met een linnen tas in zijn hand. Hij loopt op me af en zegt: ’dit kom ik je brengen namens mijn vrouw.’ Snel denk ik: ''wie is dan zijn vrouw?'' Ik kijk naar de inhoud van de tas en denk: ‘’oh, de handwerkdocente van ons breicafé!’’. Ze zou mij een boek te leen te geven. Dit kwam zo. Tijdens een handwerkcafé droeg ik een zilveren ketting; haar oog viel er op.
‘Komt die misschien uit Nederlands-Indië, uit Yogjakarta?’.
Ja, een erfstuk van mijn opa die ik nooit gekend heb …' en daar ontstond een heel gesprek.
Zij, Lies, had net een boek gekocht over Nederlands Indië. Dat mocht ik wel van haar lenen - er zat ook nog een dvd bij.
En zo zat ik dus een week later met haar man aan tafel. Hij kwam het boek en de dvd overhandigen. Overhandigen, zo voelde het ook, een beetje plechtig alsof het een schat was.
Diederik van Vleuten, de auteur, heeft zijn eigen familiegeschiedenis vastgelegd - in Nederlands Indië. Misschien herkende ik er iets in of vervolmaakte het mijn eigen familieverhaal. Wat lief gedacht.
Bandung
Het kopje thee met de man van Lies werd een bijzonder emotioneel kopje thee. Al pratende bleek dat zijn vader en mijn opa in het zelfde Krijgsgevangenkamp hadden gezeten in Bandung, het 14e Bataljon.
Diep verdriet kwam zo maar naar boven, bij hem en bij mij. Twee volwassen mensen die elkaar niet kennen maar zo verbonden raken in verdriet, herkenning en gemis.
Hoe is het toch mogelijk dat je zoveel jaar later in de bibliotheek van Bellingwolde aan tafel zit met iemand waar je je zo vertrouwd en één mee voelt. Zijn vader en mijn opa moesten eens weten hoe bijzonder dit is.
Zo bijzonder dat ik opeens wist, ja wij gaan weer een mooie thematafel maken over de Tweede Wereldoorlog, zodat deze geschiedenis niet vergeten wordt. Dat mag nog niet. Nee, het mag nooit vergeten worden.
Herdenkingstafel
Klik HIER voor alle biebverhalen
- Details
- Categorie: Algemeen (402)
Vijf ribbeltjes te veel
(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde))
Houdt u van koken? Heeft u er tijd voor? Kiest u ervoor om uitgebreid te genieten van een copieuze maaltijd? Uit eten bij een sterren-restaurant, Michelin misschien?
Bent u een Bourgondiër, een miezemauzer, vegetariër, dieetfanaat, saladeliefhebber of nog iets anders? Heeft u al uw tanden en kiezen nog, of een goed passend frame/kunstgebit - dan zijn spareribs heerlijk weg te kluiven. Ook het kauwen van paranoten is dan geen probleem. Ach, verzin het maar.
In de bibliotheek maken we geen onderscheid. We hebben hele leuke kookboeken in de uitleen.
Voor elk wat wils.
(S)elfspot
Koolhydraatarm eten is momenteel Hot. Vooral onder vrouwen, zij besluiten vaak wat er op tafel komt, toch?
Twee jaar geleden zag ik van mezelf een vakantiefoto, zittend op een stenen bankje in Spanje. Mooi uitzicht over een vallei. Nou, dat uitzicht zag ik niet terug op de foto.! Wat ik wel zag?
Mijn rug gehuld in een t-shirt dat 6 vetrollen liet zien! Oeps, dat was confronterend.
De truc
Niet flatteus en ik wilde er direct vanaf. Maar dieëten is een kwestie van geduld en volhouden. Eerst maar 
eens zoeken naar een voedingspatroon dat bij mij past, want ik ben een ‘hartige, vette’ eter. Geen zoetekauw, maar voor een Frans kaasje, dat van het plankje ‘loopt’ kunt u mij wakker maken.
Al spoedig had ik in de bieb ‘mijn’ kookboek gevonden; stond gewoon op me te wachten in de boekenkast. De titel luidt ‘ Lekker & makkelijk Koolhydraatarm’ geschreven door Anna Karina van Denderen.
De grote truc van koolhydraatarm eten is vet verbranden. En dat was precies mijn bedoeling.
Een half jaar later was ik 10 kilo lichter en energieker dan ik ooit was. Dankzij de heerlijke recepten van Anne.
Strak in het velletje gaat niet meer lukken, dan moet je naar de sportschool = niks voor mij. Ik heb nu nog één ribbeltje, dat neem ik voor lief.
Het koken neemt wat meer tijd, nieuwe recepten uitproberen, veel verse groente snijden, zelf koolhydraatarm brood bakken. Een biefstuk mag….. My guilty pleasure.
Eén keer in de week sta ik mezelf toe te zondigen, dan ga ik me te buiten aan alles wat niet in dit dieet past.
Patat met dubbele mayonaise en een frikandel speciaal, croissantjes, stamppotten, gebakken aardappelen of een gerecht met Opperdoezen. Het barst van de koolhydraten, maar ja, de mind wil ook wel eens wat. Het gevolg van dit ‘uitstapje’ is dat ik me enorm opgeblazen voel en futloos onderuit op de bank hang om naar Linda de Mol’s Miljoenenjacht te kijken, ofzo….
Moraal van dit verhaal? De10 kilo’s blijven er af en ik durf weer op de foto.
En eh …. wij hebben zulke leuke kookboeken!
Klik HIER voor alle biebverhalen
Subcategorieën
Algemeen Aantal artikelen: 165
Pagina 9 van 50