Beren OP de weg……

(Door Marga de Graaf. bibliothecaresse te Bellingwolde)

Vandaag bestel ik nieuwe stickers voor onze ‘Aanraders’. Bij de nieuwe uitgeverij. Voorheen stuurde ik een mailtje naar de afdeling Media - bestelde wat ik nodig had, eenvoudig en vlot geregeld. Maar goed, blijkbaar was het nodig om deze werkwijze te veranderen.
      Bestellingen moet ik voortaan omslachtig, tijdrovend digitaal doen. Niks mailtje naar collega op de afdeling Media, nee…. ik moet inloggen op een aparte website, daar een aanvraagformulier invullen, in een blanco veld beschrijven wat ik graag wil ontvangen - het liefst zo nauwkeurig mogelijk. Ik doe mijn opperste best om te typen wat ik graag wil hebben: ‘Oranje plectrumstickers met de hoofdletter A. Graag twintig vellen.’ Duidelijk toch? Druk op de verzendknop en ‘woeshhhh,’ weg is de opdracht.

Kortsluiting
Om te checken of men bij de nieuwe opdracht-ontvanger begrijpt wat ik bedoel bel ik met een medewerkster van de drukkerij. ‘Ja hoor, ik zie net uw mailtje binnenkomen, ik begrijp wat u bedoelt en ga kijken wat ik voor u kan doen.’ Toen voelde ik enige reserve door de telefoonlijn op mij afkomen. U weet wel, soms krijg je een onheimelijk voorgevoel bij iets of iemand. Dat heb ik nu ook. Alsof er een stemmetje in mijn oor fluistert… ‘oh, oh,  hier ontstaat kortsluiting, weerstand of nog iets anders.’
      Mijn hoofd staat er niet naar om dit gesprek langer te voeren dan noodzakelijk - ik heb nog veel te doen - en vertrouw er op dat ik volgende week mijn  begeerde stickers in de expeditiekrat aantref. In de bekende gele envelop met daarop mijn naam: t.a.v. Marga. Zo werkt het al jaren. ‘Bedankt voor uw opdracht en nog een fijne dag,’ zoemt nog een tijdje na in mijn hersenen.

      Een dag later krijg ik een mailtje - een mailtje - van onze Coördinator Drukwerk Hoofdkantoor: ‘ Hoi Marga, jouw bestelling kan niet gehonoreerd worden, ik heb hem geannuleerd,’ - en in bedekte termen - ‘je bent namelijke de enige in de provincie die deze plectrumstickers gebruikt.’ Wat krijgen we nou, denk ik. Waarom belt ze me niet even? Er ontstaan allerlei spinsels in mijn hoofd.
      Was mijn voorgevoel toch goed? Die dame van de drukkerij wist hier misschien al vanaf, maar durfde dit niet tegen mij te zeggen. Ik bedenk maar wat om mijn frustratie te sussen.

De Dikke Van Dale

   
\     In de Dikke Van Dale: frustratie: emotionele toestand van iemand die belemmerd wordt in de verwezenlijking van zijn verwachtingen of behoeften. Nou, dat klopt, behalve dan dat ik een ‘haar’ ben, haha!

      En ja, de bieb in Bellingwolde was de eerste in de provincie Groningen die een ‘Aanrader-kast’ introduceerde, mėt herkenbare oranje A’s op de voorkant van de tip-boeken. De oranje A’s stonden voorheen gewoon in onze webshop, klaar om te bestellen bij Media. Hupsieflupsie.
      De onderbouwing en de daaropvolgende handreiking van mijn aardige collega - maar nu even niet - is de A-stickers gewoon weg te laten, ‘ze staan toch in een speciale kast,’ schrijft ze?!

 

Blonde krullenbol    

Ik kan het haar niet kwalijk nemen want, ze werkt niet in de bibliotheek, maar achter de schermen. Deze blonde krullenbol is normaal gesproken een meedenkende collega, maar nu slaat ze de plank mis. Ze vergeet te denken aan onze vrijwillige medewerkers die de teruggebrachte boeken weer in de kasten gaan zetten.
      Hoe moeten zij nu weten dat er zich tussen deze ingeleverde materialen ‘Aanraders' bevinden als er geen oranje A-sticker op zit! De moed zakt me in de schoenen en ik laat het er maar bij. Hou ook op met verklaringen te zoeken of te vragen.

       Toch moet ik weer aan de Dikke van Dale denken, hier staat wel het één en ander in over ‘plank.’ Boekenplank. De plank misslaan’: ‘zich vergissen.’

Nou ja, hoe dan ook - hoedenplank. Nee, stop hoofd. Hoofdzaak, oorzaak, halszaak. Stop! Bedenk een oplossing. Oké, ohmmmmm.

Een stille kracht

Eureka: ‘als uitroep van vreugde bij een plotseling gedane ontdekking.’ Wij hebben in ons team een ‘Stille Kracht.’ Ze heeft een handschrift alsof het gedrukt staat, een lettertype zo gelijkmatig en zeer goed leesbaar.

Met de schaar is ze net zo nauwkeurig. Als iemand ons uit de ‘brand’ kan helpen is dit Anneke. Ik kopieer ons laatste vel plectrumstickers en Anneke gaat zitten knippen - strak langs de lijntjes. Mooier kan zelfs een machine dit niet, zeg nou zelf.

En zo schieten wij met elkaar alle beren VAN de weg….

      Weg: ‘Af te leggen afstand tussen twee plaatsen.’

     ‘Zijn eigen weg gaan.’ Naar eigen inzicht handelen.

Als laatste nog eentje dan: ‘Alle wegen leiden naar Rome.’

Een doel is op verschillende manieren te bereiken.

Honderd dagen?

 

      

       Klik HIER voor alle biebverhalen