Beelden (1169)


Houtwallen, Bomenlanen, vennetjes & heide.
    
Ik was even op het landgoed Visdonk bij Roosendaal. Dat is een mooi afwisselend bos- en heidegebied. Loof- en naaldbomen wisselen elkaar af, er zijn weides, vennetjes, houtwallen en bomenlanen.  
    
Sinds 2010 wordt het gebied beheerd door natuurmomenten. Dat zorgt voor de afwisseling. Dood hout blijft liggen en dat trekt dan weer insecten en vogels aan. Alles bij elkaar is het 110 ha groot.

Randpad

    
Soms loop je midden in het bos, vaak ook langs de randen.

Bomenlaan

    
Soms volg je mooie bomenlanen

Brasserie T-Huis

    
Het landgoed ligt vrijwel op de grens met België. In Brasserie T-Huis Visdonk is het vooral op zondag druk. Je kunt daar –zoals de traditie dat wil- diverse lokale bieren krijgen. Er is bijvoorbeeld Zundert Trappist, Roosendaalse Arnulfus (Tripel), La Trappe Bockbier, Brabants Gageltje (Tripel), Brabants Walletje (Dubbel) en Liefmans Kriekje. 

 

 

Van Cruiseschip naar Courthouse

Voorstraten vind je vooral in dorpen en stadjes op de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden. Maar ze zijn er ook in andere provincies.
      In België zijn er een paar; net als in Zuid-Afrika. En er is er één op Sint Maarten in de Caraïben..   
      De Voorstraat, die vaak van de haven -of de dijk- naar het centrum gaat, is vrijwel altijd de belangrijkste straat. 
      De mooiste panden, de beste winkels, het -voormalige- raadhuis en ook een kerk.
      Aan de hand van oude ansichtkaarten en recente foto’s portretteer ik een aantal van die Voorstraten.
      Hoe was het en hoe ziet het er nu uit.


Philipsburg Sint Maarten
         

Dit is de Voorstraat in Philipsburg op het bovenwindse eiland Sint Maarten in de Caraïben. Een vijftigerjaren kiekje. Alles straalt een weldadige rust uit. De mensen zitten wat, ze staan met de handen in de zak, ze kuieren en hebben allen iets op het hoofd tegen de felle zon. Het is loom.De corruptie is verscholen achter muren. Dit zijn de tropen.

           

De situatie nu. De Voorstraat is het centrum van een modern toeristisch oord. Er zijn belastingvrije winkels, die drommen toeristen trekken. Vooral Amerikanen die het eiland per cruiseschip aandoen. Er zijn casino’s, juweliers, souvenirwinkels en zaken in electronica. Cafe’s en restaurants volop.
(Ik had het op mijn lijstje staan om te bezoeken, maar daar zie ik na deze opsomming van af).
      Voor levensmiddelen en andere spullen kunnen de mensen terecht in de Achterstraat of op de Markt. In de straat zijn een RK-kerk en een Methodistenkerk. Meest in het oog springend is het Courthouse, ooit een gemeentehuis, rechtbank en politiebureau.

Staatsbezoek

             

Op 25 oktober 1955 bracht koningin Juliana een bezoek aan Sint Maarten. Ze liep toen door de Voorstraat. En dat trok tienduizenden belangstellenden. Nooit eerder was het er zo druk. Het vliegveld, dat overigens voor veel overlast zorgt, heet tegenwoordig Prinses Juliana Airport.

Courthouse

Twee landen
Sint Maarten bestaat uit een Nederlands en een Frans deel. Marigot, de hoofdstd van Saint Martin, is een stil dorp vergeleken met Philipsburg.
En die quizvraag kunt u nu ook beantwoorden.
      Aan welke drie landen grenst Nederland?

 

Klik HIER voor alle Voorstraten; incl. de mooiste, kortste en langste

 

 

DOKTER, IK BEN SCHIJNZWANGER

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Nu moet het eindelijk maar eens afgelopen zijn dacht ik, toen ik zijn verbijsterd gezicht zag. Want wat was het geval? Onze hond, teefje en twee jaar, hebben we steeds een vier maandelijkse injectie laten geven, opdat zij niet loops wordt. Hier in die kleine dorpsgemeenschap met al die straathonden, te hard rijdende brommers, leek ons dat geen goed idee. Bovendien zijn wij al wat ouder.
      Dat ging allemaal goed totdat de natuur ingreep. Ze werd schijnzwanger… Tepels met wat melk erin, weinig eten en veel slapen. We moesten dus naar de dokter. Maar de Hongaarse taal kwam weer eens stevig om de hoek kijken. Woordenboek, oefenen. Dan hond in auto en naar verderop. Hond wil bij aankomst met geen mogelijkheid uit de auto; hij voelt aankomen wat er staat te gebeuren. Ik alleen naar die dierenarts.
      In zijn spreekkamer kom ik met de Hongaarse zin. Vayok hamis terhessék. Verkeerd onthouden. Ik ben schijnzwanger zeg ik doodleuk. Algemene verwarring. Er komen pillen mee en thuisgekomen kan ik alleen maar aan taal denken. We zijn nu vijftien jaar hier en blijven hangen in onze kromtaal, dat kan toch niet zo verder. Is het eenmaal zover gekomen dan moet ik mijn zoon bellen, die leeft in de IT-wereld. Is hier geen oplossing voor, vraag ik hem.
      Hij adviseert om naar een reclame te kijken die de oplossing zou bieden.

We zien een prachtige dame alleen aan tafel in een Chinees restaurant in Peking. Ze wil Peking eend. Hoe komt ze daar toch op, denk ik meteen. De ober begrijpt er geen zak van en ja hoor, de dame haalt uit haar tas een smartphone, spreekt in het Nederlands tegen haar loverphone. Deze laatste praat nu tegen de ober en alles komt op zijn eendenpootjes.

   

Nu weet ik wel dat het er in de reclame allemaal smooth toegaat en dat de werkelijkheid er anders uit ziet. Eenmaal in het restaurant in Peking is de smartphone niet goed opgeladen, de bril ligt nog in de auto en de ober heeft geen zin. Die dingen. Maar toch, ik ga stappen ondernemen.
      We komen terecht bij GOOGLE TRANSLATE. Die app kan van alles vertalen in wel tachtig talen. En rap! Na wat oefenen in het bedienen probeer ik het allemaal uit op onze Hongaarse werkster. Ik spreek in : WAT BENT U TOCH EEN AARDIGE VROUW. In beeld komt mijn tekst in het Nederlands: WAT BENT U EEN AARDIGE VROUW OP DE TOCHT. Probeer dit weg te drukken, maar nee hoor, de Hongaarse vertaling wordt door het ding uitgesproken. De werkster doet de deur dicht. Denkt U dat ik ooit nog naar Peking ga? Het antwoord is ja, maar dan wel schijnzwanger.

 

Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

ETNISCH GEZUIVERDE RODE POON

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Zeevis is in Hongarije een apart hoofdstuk in het boek der geschiedkundige verwikkelingen. Voor 1920 was Hongarije een veel groter land dan nu, maar het verdrag van Trianon maakte daar na de eerste wereldoorlog een drastisch einde aan.
      Grote delen van het huidige Slowakije, Roemenië en Kroatië, die toen tot het grondgebied van Hongarije hoorden werden van dit land afgenomen. Hongarije lag dus ook niet langer aan zee.
      We zijn nu ongeveer vijfentachtig jaar verder en de gevolgen zijn nog altijd merkbaar. Ressentimenten, verlangens naar vroeger, haat tegen de Roemenen, taalachterstanden, niet meer naar zee dan maar naar het Balatonmeer, het is maar een greep.
      Wij, die hier al bijna vijftien jaar wonen en afkomstig uit Nederland Aan Zee, moeten voor onze zeevis naar Kroatië. Op sommige spaarzame plaatsen in buitenlandse supermarkten te Hongarije is wel zeevis te koop, maar heel vaak diepgevroren. Dus naar een visboer in Kroatië, vanuit ons dorp in een klein uur te bereiken. Een visboer die aan alle eisen van het vak voldoet. Hij opent voor ons de bekken, laat de ogen zien, weegt ze af en schept ze met flink wat ijs in een plastic tas.
      De laatste keer had hij naast zeepaling en dorada’s ook rode poon. Die maak je schoon met een schaar, vooral de vinnen eraf, in korrelig meel gewenteld en kort gebakken. Trianon of niet, het is even doorzetten. Etnisch gezuiverde rode poon, het is me wat.


Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

Van de Dijkslop naar de Mannetjes

Voorstraten vind je vooral in dorpen en stadjes op de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden. Maar ze zijn er ook in andere provincies.
      De Voorstraat, die vaak van de haven -of de dijk- naar het centrum gaat, is vrijwel altijd de belangrijkste straat. 
      De mooiste panden, de beste winkels, het -voormalige- raadhuis en ook een kerk.
      Aan de hand van oude ansichtkaarten en recente foto’s portretteer ik een aantal van die Voorstraten.
      Hoe was het en hoe ziet het er nu uit.

Spijkenisse Voorne-Putten

Dit is de Voorstraat in Spijkenisse op het Zuid-Hollandse eiland Voorne-Putten. De foto is eind negentiende eeuw gemaakt, toen Spijkenisse nog een klein dorpje was. Mannen met bolhoeden en vrouwen met kapjes zijn massaal opgetrommeld.

De straat bestond voornamelijk uit simpele kleine huizen.

De Voorstraat is erg veranderd. Veel panden zijn gesloopt; er is druk gerestaureerd. Er werden veel winkels gevestigd, die deels ook weer verdwenen toen Spijkenisse na de tweede wereldoorlog van een dorp van 2500 inwoners in enkele tientallen jaren uitgroeide tot een stad van bijna 75.000 inwoners. Er kwamen verderop in het centrum overdekte winkelcentra en passages met de bekende warenhuizen.
      Hoewel de gemeente er alles aan deed om de Voorstraat leefbaar te houden is dat volgens mij niet zo best gelukt. Het is er stil. Een aantal panden staat leeg. Van het oude centrum is vrijwel niets over.


Tabakshop


’t Sfeertje

Kerkgebouw


Hartelijk welkom
 


Zelfbediening



Aquarel

 

 

De scene op deze aquarel van A.Boxel speelt zich af op de hoek Voorstraat-Noordeinde.
      Volgens een mevrouw die hier woont, zat kruidenier Van Herp in het pand rechts met de zonwering.
In het huis op de hoek zat een visboer. De panden bestaan niet meer. Op die plek bevindt zich nu restaurant De Krom, de naam van het kruispunt.



Mannetjes op de Krom


Van oudsher was de Krom een trefpunt van mannen op wat hogere leeftijd. Het beeld werd in 1995 onthuld en is gemaakt door Bert Kieviet.

Oud Gemeentehuis


Vlakbij de Krom op het Noordeinde staat het voormalig gemeentehuis. Spijkenisse was tot 1 januari van dit jaar een zelfstandige gemeente. Sinds zeer kort vormt het samen met Bernisse de gemeente Nissewaard.    


Klik HIER voor alle Voorstraten; incl. de mooiste, kortste en langste

 
 

Subcategorieën