STEMMEN

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Misschien zat het er al vroeg in, de fascinatie voor stemmen. Was ik vier? Misschien wel drie. Uit de grote ronde luidspreker in het ouderlijke huis kwam Duits geschreeuw. Het zal Hitler wel geweest zijn. Angstaanjagend vond ik het.
      Heel veel later, ik denk zo’n drieëntwintig jaar, werkte ik bij de radio en werd omringd door de mooiste stemmen. Door een stem kan men in een andere wereld worden getrokken. En die kracht van de radio leerde ik gebruiken.
      Het grootste geheim werd me duidelijk toen ik de stem van oud VPRO televisie directeur Arie Kleywegt inzette voor de radio. Hij had een stem die vooral betrouwbaarheid uitstraalde. Alles wat die man zei wilde je graag geloven. De teksten die ik voor hem schreef maakten daar gebruik van. Het is nu bijna negen uur, tijd om te neuken. En meer van die onzin.
      Een andere stem die ik voor de radio bracht was die van ene Cor Galis. Deze stem deed je geloven dat hij alles zelf verzon, inclusief het hoesten en rochelen.
      De mooiste stem die ik leerde kennen was van AVRO-medewerker Wil Simon. Hij presenteerde op de televisie een soort misdaadprogramma waarin kijkers om hulp werd gevraagd. Ik zette vaak het beeld uit en droomde verder op de huiveringwekkende trillingen van die stem zonder te luisteren naar de feitelijke inhoud. Ik begon ook te begrijpen dat je die radiomedewerkers NOOIT moest zien. Dat zou de illusie verstoren.

Het is een gruwelijk misverstand dat men nu bij de radio ertoe is overgegaan de presentatoren va internet in beeld te brengen.

Klik HIER voor alle Photosophieën