DODE DIEREN

Een dode otter, aangereden door vriend G, natuurbeschermer.

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije) 

Gelukkig nog nooit een mens aangereden. Maar dieren….
       Niet veel, maar toch. Ze steken onverwacht over en zijn ten dode opgeschreven. Honden letten nog wel het meeste op, maar met katten en poezen is het kwaad kersen eten. Zodra er bijvoorbeeld een muis in hun kop zit, is er geen aandacht voor een auto die nadert. Kippen zijn onberekenbaar. En soms is er na de aanrijding geen gelegenheid tot stoppen. In de achteruitkijkspiegel nog een glimp van een spartelend beest. Soms wel en dan de aanblik van een stervend dier. Het lijden verkorten? Maar hoe dan.

      Ook het laten inslapen van een geliefd huisdier is bijna onverdraaglijk. Die laatste blik van het beest. De begrafenis, de herinnering.
      Soms het bovennatuurlijke; een wederopstanding. Het zal in een najaar zijn geweest toen we een wandeling door het dorp maakten. Uit één of ander struikgewas kwam een kat naar ons toe met een vrij grote kip in zijn bek. Schreeuwen, schoppen, de kat liet zijn prooi vallen en daar lag een dode kip aan onze voeten. Hij bewoog niet meer, maar ademde nog wel. We wilden het lijden verkorten en gingen met de dode kip naar een hier wonende Nederlandse ex-marinier. Die zijn wel wat gewend. Hij nam de kip over, draaide zijn kop om en het was gebeurd. De kip belandde in zijn vuilnisbak.
      Drie uur later belt hij ons op. Zijn vrouw had net vijf minuten geleden iets willen weggooien in die bak en toen zij het deksel open deed vloog die kip eruit en kwam in hun tuin. Die kip heeft nog twee jaar geleefd en zich daarna gevoegd bij de dode dieren. 

Klik HIER voor alle Photosophieën