DRIE SCHROEVEN

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Elk nadeel heeft zijn voordeel. Uitspraak van de balfilosoof C. Het bleek dit keer te kloppen. In maart van dit jaar brak ik mijn been en moest zes tot acht weken in een rolstoel door het leven. Ik durf dit nauwelijks op te schrijven met al die nare ziektes en dood om ons heen. Het was geen gemakkelijke tijd; stoepjes zijn stoepjes en het toilet was ongeveer onbereikbaar. Alles went wordt wel gezegd, maar dat zei ik toen echt niet.
      Maar goed, het is nu bijna een half jaar verder en het werd tijd voor een bezoek aan Nederland. Een begrafenis, alles went zegt men, maar ik zeg het nog steeds niet. De heenvlucht was een ramp, ik kan wel lopen, maar stilstaan gaat echt niet. En stilstaan, daar zijn ze goed in op luchthavens.
      Terug met de KLM vanaf Schiphol viel me zomaar iets te binnen: de schroeven in het been. Al bij binnenkomst meld ik me bij een balie. U weet, dat willen ze daar liever niet. Ze willen je bij een paal hebben, zo’n paal zonder personeel. Ik dus TOCH naar een balie en vermeld dat ik drie schroeven in het been heb. Een ongelooflijk proces kwam onmiddellijk op gang. Zwaailichten, daar begon het mee. Een rolstoel met begeleidster nam me onder de hoede. Veiligheidscontrole, zo gepiept met die stoel. Een paar honderd instappers gepasseerd en niks lopen naar de één of andere uithoek, Alkmaar misschien wel…In een kraan naar boven in het vliegtuig gehesen en dus als eerste aan boord. Ja, die schroeven! Die houden we er in.

Klik HIER voor alle Photosophieën