Algemeen

 

Een herkenbaar probleem

Dit stukje ontving ik van Kok de Geus (Algemeen 28:, een ECHTE ketelbink)
     
Toen ik het aan deze & gene vertelde bleek ‘t een herkenbaar ‘probleem’.
Zo’n probleem dat alleen maar mensen van gevorderde leeftijd hebben.

 

Mijn Samsung Galaxy S plus GT-19001

 

 Mijn vader is een halve eeuw geleden overleden. In de tijd dat de telefoon meestal zwart bakeliet was. Ook de tijd dat wij thuis nog geen telefoon hadden. Bellen moest in de cel op de Rotterdamse Middellandstraat, in de rij staan en netjes op de beurt wachten. Spoed bellen mocht bij ons op de hoek bij de groenteboer, waar wij vaste klant waren. Overigens belden wij nooit. Wie moet je nou bellen? Als we wat te vragen of te zeggen hadden pakten we gewoon de tram en gingen langs.

Nu na bijna 50 jaar, heb ik een Samsung Galaxy Splus GT-19001. Met dit apparaat kan ik alles. Ik leer Italiaans op mijn apparaat. Mijn foto's staan er op. Heel veel jazzmuziek. Even Internetten, even een mailtje versturen. Een YouTube filmpje bekijken. Koken met een app. van Albert Heijn. Een kompas, een thermometer, een spiegel, een zaklantaren en een heleboel onzin voor vermaak. Uiteraard kan ik er ook mooie foto's en filmpjes mee maken.

Afgelopen zomer heb ik hem aangeschaft, een paar dagen voor we op vakantie gingen. Lekker 's avonds in de camper, het apparaat ontdekken. Lukte aardig. Tot het moment dat er telefoon kwam van het thuisfront. Het is mij in de 3 weken vakantie niet gelukt de telefoon op te nemen. Was natuurlijk een fluitje van een cent. Vinger op het groene vlekje en naar links of rechts "vegen". Is toch even wat anders dan de hoorn opnemen en aan het oor houden.

Ik ben benieuwd wat mijn kleinzoon voor een apparaat heeft als hij met pensioen gaat en wat hij er mee kan doen.

 

 

 

 

 

Geplaatst in februari

29 februari: Frasen 106; Een beetje Miss
28 februari: Opruiming 4; Stamping Ground Rotterdam 1970

27 februari: Photosophieën 36; Soares & Nagel

26 februari: Honkbal 72; THE ART of FIELDING

25 februari: Photosophieën 35; Zelfportret

24 februari: Te gast 37; Theo Uittenbogaard; Hoc est Corpus
23 februari: Frasen 105; Foute drop
22 februari: Frasen 104; Een bruggetje
21 februari: ZoekPoëzie 37; Jac. van Hattum

20 februari: Opruiming 3; Verslaggever te velde

19 februari: Voorstraten 33; Stavoren Friesland

18 februari: Photosophieën (34); De zwijgzame vader, de maan en Venus
 
18 februari: Photosophieën (33); Met Bob den Uyl in Berchtesgaden
17 februari: Photosophieën (32); Noord-Oost Groningen

17 februari: Photosophieën (31); Een verziekt land
16 februari: Photosophieën (30); De orde van het Heilig Hart
16 februari: Photosophieën (29); Fariba

15 februari: Algemeen 126; Alle Photosophieën
15 februari: Photosophieën (28); Auto stuk, dan lopen
15 februari: Photosophieën (27); Leonard Cohen forever

14 februari: Photosophieën (26); Groen blaadje erbij

14 februari: Photosophieën (25); PCC-Cars

13 februari: Photosophieën (24); Grubbert, een lange Fries

13 februari: Photosophieën (23); Vliegkuddes

12 februari: Photosophieën (22); Een ontbrekende dakpan

12 februari: Photosophieën (21); Anti-autoritaire opvoeders 
11 februari: Photosophieën (20); In Oost-Europees gelid
10 februari: Media 79; Vijf jaar bloggen; bloed spugen, auto-ongelukken, opa worden en andere processen

9 februari: Voorbij de ultieme hype; Groeten uit Wommels

9 februari: De ultieme hype 4: Groeten uit Workum

8 februari: De ultieme hype 3: Groeten uit Hindeloopen

8 februari: De ultieme hype 2; Groeten uit Stavoren

7 februari: De ultieme hype 1; Groeten van de Afsluitdijk
6 februari: Museum Ongehoord 25; Palestijnse kamelendrijver

5 februari: Photosophieën (19); Dwangarbeid 

4 februari: Photosophieën(18); Salzburg, een oude geliefde

3 februari: Opruiming 2; Verslaggever te Standdaarbuiten

2 februari: Beelden 230; Groeten uit Hansweert

1 februari: Geplaatst in januari 

 

Geplaatst in januari

 

31 januari: Frasen 103; Suïcideaal

30 januari: Voorstraten 32; Buren Gelderland

29 januari: Algemeen 124; Een zeiltocht van 3.000 zeemijl

28 januari: Photosophieën (17); Huiver in Constanta

27 januari: Nieuwe woorden 66; Huizenfee

26 januari: Familie 70; Een verliefde dolfijnenredder

25 januari: Frasen 102; Bedreigde huismus

24 januari: Media 77; Verslaggever te Wenen

23 januari: Algemeen 123; Het jaar van de Draak

22 januari: Photosophieën (16); Ruimtekolonies & nog zo wat

20 januari: ZoekPoëzie 36; Jan Kal & de kale berg

19 januari: Voorstraten 31; Mijnsheerenland Hoeksche Waard

18 januari: Aardrijkskunde 33; Nieuw eiland in de Rode Zee

17 januari: Mijn kreek 15; Bloemetjes & baltsende futen

16 januari: Beelden 224; Groeten uit Ouddorp

15 januari: Frasen 101; Botsende belangen

14 januari: Photosophieën (15); Oost-Europese gastvrijheid 

13 januari: De avonturen van Josefien 33; De wandeling

11 januari: Voorstraten 30; Melissant Goeree-Overflakkee

10 januari: Honkbal 71; Slikkers & spuiters afgeserveerd 

9 januari: Media 76; Het geheim Radio-experiment

8 januari: Reizen 86; Allenby bridge Westbank/Jordanië

7 januari: Familie 69; Happy Feet op de Boulevard

6 januari: Goedemorgen 228; Sompig & bonkig

6 januari: Photosophieën 14; Holland in Hongarije

5 januari: Photosophieën (13); Over de kool & de geit

4 januari: Photosophieën 12; Fatoumata Diawara

3 januari: Photosophieën 11; Onvervalste garagestijl

2 januari: Photosophieën 10; i'Clouds & i'Streken

1 januari: Frasen 100; Liefdeslegging

 

Propje en Piggelmee op de oceaan

 

(Van Tenerife naar de West Indies)

 

 

Verslag 

Ernst Schade (foto hierboven) stuurde mij dit verslag en deze foto’s. Hij woont in Lissabon, vloog naar Tenerife (Canarische Eilanden) en ging daar met schipper Jaap Eelman aan boord van het zeiljachtschip Justo Medio.
      Zij vertrokken 10 december en bereikten via een tussenstop op de Kaap Verdische eilanden zestien dagen later Saint Lucia in de Caraïben.
Van daaruit werd een aantal andere eilanden bezocht; ondermeer Dominica, Les Saints en Guadeloupe.

 

 

Zonsopgang boven oceaan 

Welnu, op dinsdag 6 december per vliegtuig naar Tenerife waar vriend/ schipper Jaap Eelman mij aan boord van zijn 'Justo Medio' ('de juiste maat'), een Hallberg Rassy 42-F voeter zeiljacht, verwelkomde in de marina van Santa Cruz. Ik heb eerder met hem gezeild in Galicia en van Bretagne naar Schotland.
      Na drie dagen druk provianderen en het schip zeilklaar maken voeren we zaterdag de tiende s'middags de haven uit met een knik in de schoot (met andere woorden: ruime wind achter). Op naar de Caribben! De dagen daarna flinke wind, 4-6 Beaufort en op één dag zelfs 174 mijl gehaald, ruim 7 knopen per uur, een record voor de Justo Medio. Super heldere nachten onder volle maan zodat we zelfs 's nachts de kompasroos konden lezen (in deze zuidelijke contreien staat de sikkel niet aan de zij- maar aan de onderkant).
      Toen brak de as van de generator die de stroom voor verlichting en instrumenten levert en besloten we een stop te maken op de Kaap Verdische Eilanden ofwel, São Vicente.
 
  

Veranda Mindelo

 
De eerste 862 mijlen zaten er toen op. In de hoofdplaats Mindelo is een goede scheepswerf en vrijdag de 16e kregen we twee prachtige gedraaide assen voor 30 euro overhandigd. Nog nooit zo kort in Afrika geweest maar ik voelde mij meteen weer thuis. Lieve, hulpvaardige mensen, mooie sfeer, prachtige terrassen (koffie! sigaar!).
      Het toeval wilde dat de bekende zangeres Cesária Évora diezelfde dag in Mindelo haar laatste adem uitblies. De baai uit de dag daarop en na een nacht windstilte pakten we de Passaat winden (Trade Winds) op met die zeer constant met die typerende Cumulus wolken uit het oosten-noord-oosten waaien. Koers: 270º, pal west, richting Saint Lucia eiland. Columbus maakte in 1493 precies dezelfde reis maar dan zonder GPS...
 
  

Vertrek Mindelo

 16 dagen hadden we nodig om Saint Lucia te bereiken en deden dat in stijl. Alles onder zeil (we gebruikten de motor slechts 5 mijlen). Met de stevige Passaat in de rug, drie uur op, drie uur af, veel werk met de zeilen. Overdag onder vol tuig en nog een gennaker naast grootzeil, stagfok, genua (en op sommige dagen twee genua's). De foto's spreken voor zich. Aan het eind van de dag veel zeil wegnemen want 's nachts komen de buien met veel wind, vooral tussen 03.00 en 06.00, mijn wacht (heb ík weer...). Dan neemt de wind in luttele minuten vaak toe tot 50 knopen en moet ik Jaap om assistentie vragen bij het zeil minderen en zeer geconcentreerd sturen want bij die wind is alles water om je heen en stuur je op het kompas een zwart gat in. Rather spooky... Dan komt de zon op en wordt alles weer normaal, meer zeil gaat op, het ontbijt wordt geserveerd (zelfgemaakte yoghurt met muesli en thee) en dan te bedde in de boeg waar ik onmiddellijk in slaap val begeleid door de dolfijnen die met hun gepiep en gefluister langs de boeg mee spartelen.
 
Overdag is het feëriek, met een zee als een duinlandschap, 6-7 meter hoge golven en elke keer als je een hoge golf in de kuip verwacht, wipt de kont van Justo Medio er sierlijk overheen.
 
 

Armoede op St Lucia

 Eén keer kreeg de zee mij toch te pakken: 's nachts met veel wind, aangelijnd aan het schip, stond de kuip in luttele seconden vol water en werd ik opgetild en op de rand naast het dek gesmeten. Ik hoorde een krak in mijn rug maar bleef de rest van de reis overeind, zij het met pijnstillers maar intussen, dankzij mijn manuele therapeut Lima in Lissabon, weer strak overeind. Vliegend en zwemmend spul volop: sperm en minka whales, heel veel dolfijnen, en vooral vliegende vissen die ongecoördineerd uit het water springen en met tientallen op het dek belanden (ze smaken lekker). De vissen doen me denken aan de meeuw van Guust Flater die geroepen wordt door zijn baasje, omkijkt met een blik van ' is er wat?' en dan frontaal tegen een kastdeur dendert. Zo ook de vliegende vissen die op een ongelukkig moment in een golftop kwakken. Enfin...
 
 
 

Vieux Fort St. Lucia

 
's Nachts is er de sterrenhemel en pal west koersend richt ik op Venus, de binnen-planeet, tussen het Zevengesternte en Orion in met daarnaast de glasheldere Sirius. Wat mij al verschillende keren op zee is overkomen, gebeurde nu regelmatig (men wordt wat ouder): hallucinaties. Het klinkt erger dan het is, maar drie uur geconcentreerd achter het roer en turend in de nacht geeft toch ook ruim tijd om na te denken. Over het leven, over het afgelopen jaar, je relatie(s) en verdomd, ik begon allemaal rare dingen te zien.
      Zo voer ik met zekerheid urenlang in een soort van Biesbosch met rietkragen langs beide boorden, ook een keer langs Mana Pools nabij de Zambezi terwijl bij zonsopgang de 'skyline' van Almere overduidelijk zichtbaar werd. En dat op die immense oceaan waar we in 16 dagen welgeteld een zeiljacht en twee vrachtschepen aan de einder zagen... Ja, je voelt je echt een Propje dat over die watervlakte wordt meegenomen of beter, als Piggelmee in zijn klompje met zeiltje. Ook kon ik niet afkomen van het eindeloos zingen van dat domme liedje 'Venus' van Shocking Blue maar dan in een versie à la Kilima Hawaians... En nog erger: die hit van Henk de trucker:
 

"Met de vlam in de pijp,
Scheur ik door de Brenner Pas,
Met mijn dertig tonner diesel,
Ver van huis,
Maar in mijn sas"
 
 
Ik heb daar mijn eigen versie van gemaakt:
 
 
" Met een knik in de schoot,
Zeil ik over de grote plas,
Met mijn 42 voeter,
Ver van huis,
Maar in mijn sas!"
 
  
 
                                     
 

                      Dominica: zwaardvis

 
Kerst 2011 was wel heel iets anders dan we in voorgaande jaren gewend zijn: een felle bui gooide roet in het eten en de zorgvuldig door Jaap bereidde hapjes konden maar ten dele worden gesavoureerd. De plaats was ook enigszins ongebruikelijk: 14º 28 08' N en 42º 28 08' W (zie Google Earth). Door de omweg via de Kaap Verdische Eilanden konden we oud- en nieuwjaar niet op de Caribben vieren maar een dag later, op 2 januari, kwam dan het eiland Saint Lucia in zicht. Vijf tijdzones eerder dan noord-Europa. Wel een heuglijk moment maar eigenlijk zijn die weken op volle zee heel snel voorbij gegaan. Geankerd in Rodney Bay, de champagne fles opengetrokken en voor het eerst een 'boerennacht' gemaakt, dat wil zeggen, een hele nacht slapen en... uitslapen!
      De volgende dag afgemeerd in de marina van Rodney Bay tussen mega jachten waar zes 'locals' als een gek het roestvrijstaal poetsen. Waren ze klaar met het karwei dan begonnen ze weer van voren af aan. And so on... De marina heeft drinkwater en electriciteit van de wal én douches, dus wel lekker als afwisseling. Kleren wassen, aan de wal eten. En kon ik weer eens bellen met dierbaren en een flinke cocktail achterover slaan. Maar echt leuk was het er niet: in Saint Lucia is de standaard kreet: 'welcome in paradise'. Maar als je dan over de schutting van de marina kijkt, is het één en al armoede à la Guinee-Bissau. Ik zou dus eerder zeggen: 'welcome in Disneyland!'
      Saint Lucia was zeven keer Frans en zeven keer Engels en een bustochtje naar Vieux Fort aan de zuidpunt van het eiland bracht ons in Franse sferen. Beeldschone natuur, dat wel. En een voiture met nummerplaat '40' vind ik ook wel wat hebben. Maar Dominica eiland, ook voormalig Engels grondgebied, waar we drie dagen later naar toe zeilden beviel heel wat beter, beleefd, vriendelijk, zeer latijns en nóg mooier dan Saint Lucia met meer dan driehonderd rivieren, talloze watervallen en 160 verschillende vogelsoorten!
      Verder noordwaarts langs Martinique naar Les Saints (in 1493 door Columbus Los Santos gedoopt) en sinds 1816 definitief Frans. Sterker nog, het is gewoon een Frans arrondissement met blanke gendarmes, postbeambtes en le maire. Vooral immigranten uit Normandië en Bretagne. Alles in Euros, bijna geen zwarte te zien. En de laatste etappe ging naar het nabije Guadeloupe, eveneens 100% Frans en het grootste eiland van de Caribben. De terugreis ging heel wat sneller: rechtstreeks op Parijs en dan door naar Lisboa waar een vol maar oergezelling huis mij verwelkomde: Klaartje met haar vier-jarige Luka en Thara van drie maanden en zoon Philip met zijn partner Sibel.
 
Ik was toe aan een frisse neus. Welnu, die kreeg ik ruimschoots terwijl ik ruim vijf kilo ben afgevallen. Een reis om niet te vergeten.
 
  

Monument

Monument op Les Saints Island ter herinnering aan de Franse bezetting sinds 1816
 

Cruiseschip

Cruiseschip aan het eind van de straat
 

Damesmode

Damesmode in de Pointe-a-Pitrestraat Guadeloupe
 
 

Zonsondergang boven oceaan

 
Hier nog veel meer foto's 

 

CHINEES NIEUWJAAR.

Ik ontving dit stukje van Guus van Bladel (Te gast 30 ).
      Hij woont in Maleisië.
Vandaag begint Het Jaar van de Draak.

 

HET ONTSTAAN VAN DE CHINESE JAARTELLING.

 

Men weet niet hoe lang de mensheid het zonder een jaartelling heeft moeten doen. Het verhaal gaat dat Boeddha op een dag alle dieren op de wereld uitnodigde om voor zijn troon te verschijnen. Tot zijn ongenoegen hadden slechts 12 verschillende dieren aan die uitnodiging gehoor gegeven. Het eerste dier was een rat. Daarna kwamen achtereenvolgens een os, tijger, konijn, draak, slang, paard, geit, aap, haan, hond en als laatste een varken. Als dank besloot Boeddha de 12 maanperioden naar deze dieren te noemen en bovendien zouden de mensen, geboren in een van DIE perioden een aspect van het dier dat met die periode te maken had, meekrijgen. Iedere maanperiode noemde Boeddha toen een maand en de 12 maanperioden tezamen noemde hij een jaar: de eerste jaartelling was een feit geworden. Astrologen uit die tijd begonnen meteen met de studie van “het jaar” en ontdekten dat er na ieder jaar 5 keer een klein verschil plaats vond zodat pas na 60 jaar eenzelfde jaar van 60 jr. geleden begon. Men gaf aan die mutaties de volgende namen: water, vuur, aarde, hout en metaal.

De Chinezen staan erom bekend dat ze zoveel mogelijk nieuwe wetenschappelijke ervaringen en ontdekkingen willen opschrijven. Toen de Chinese jaartelling met de nieuwe visie van de 5 elementen op schrift gesteld was, kreeg de sterrengordel met de 12 sterrenbeelden de naam ZODIAC (Dierenriem). De Chinese Jaartelling die uit deze nieuwe visie te voorschijn kwam werd de Chinese Almanak genoemd. Men bepaalde ook dat het nieuwe Chinese jaar zou beginnen met de eerste volle maan, wanneer de zon in het sterrenbeeld Aquarius staat. Dit is het geval in de periode tussen 21 januari tot 19 februari.


DE CHINESE KALENDER.

Historisch is bewezen dat reeds 5000 jaar geleden (ca. 3000 BC.) de Chinezen een kalender hadden die door de boeren in alle rijstproducerende gebieden van die tijd t.w. het huidige China, India, Indonesië, Japan, Korea, Nepal en Thailand werd gebruikt. Deze Chinese Kalender werd niet voor niets “De Boeren Kalender” genoemd want de kalender was een goede hulp voor de boeren wanneer ze moesten zaaien en konden oogsten.

Volgens de mythologische overleveringen zou in 2254 BC de Chinese keizer Yaoh alle astrologen en wiskundigen bijeen hebben gebracht om van de “Boeren Kalender” een kalender voor alle burgers te maken. In wezen is dus in het jaar 2254 BC de huidige Chinese Kalender geboren en is die kalender met dat systeem nog steeds in grote delen van Azië in gebruik. De Chinese kalender is gebaseerd op de stand van de maan gedurende een bepaalde periode. De traditionele Chinezen zien geen verschil tussen mythologische verhalen en historische gebeurtenissen. Zodoende bestaan er ook andere versies van het ontstaan van de Chinese Kalender.

 

GEBRUIKEN TIJDENS CHINEES NIEUWJAAR.


De kleur rood zou een magische kracht hebben tegen de duivel. Men wordt aangeraden tijdens Chinees Nieuwjaar iets roods te dragen, al is het maar een onderbroek. Deze magische kracht van de kleur rood doen veel Chinese bruidjes voor een rode bruidsjurk kiezen. Gebruik vooral de kleur rood om het huis op te sieren.

Tijdens Chinees Nieuwjaar ziet men over de hele wereld een soort explosie van oude en nieuwe culturele gebruiken zoals de leeuwendansen, de drakendansen en het jaarlijkse vuurwerk. Met het knallen van het vuurwerk tracht men de duivel te verdrijven.

Ronde, rood of oranje gekleurde vruchten, zoals sinaasappels en mandarijnen, worden tijdens Chinees Nieuwjaar aan familie, vrienden en zakenrelaties geschonken. Het is de gewoonte met Chinees Nieuwjaar 2 of 4 sinaasappels of mandarijnen weg te geven. Men krijgt zelf gedurende deze periode ook 2 of 4 van deze vruchten aangeboden. Het is normaal om eventueel de gekregen vruchten door te geven aan anderen. Denk er aan om NOOIT op de eerste dag van Chinees Nieuwjaar deze sinaasappelen of mandarijnen op te peuzelen. Je kunt ze pas op de 2e dag eten.

Een rood bloeiende potplant is een mooi cadeau om met Chinees Nieuwjaar te geven. Geef NOOIT snijbloemen. Die geeft men bij begrafenissen. Bloemen in het algemeen en rode bloemen in het bijzonder symboliseren geluk en voorspoed. Het is sinds enige jaren ook toegestaan rode, papieren kunstbloemen te geven.

“Wilgenkatjes” zijn vooral gezocht om langdurig in vazen het huis te sieren. Ze zijn het symbool van het einde van de winter, het einde van een moeilijke tijd.

Als men met Chinees Nieuwjaar iemand geld wil geven, gebruik dan daarvoor de rode zakjes, ANG POH genoemd. Het bedrag van een Ang Poh moet een even getal zijn. Een veel gebruikt bedrag is 8, 88 of 888 etc. omdat het getal 8 een geluksgetal is. Het idée van het geven van een Ang Poh en sinaasappels is medeleven.

Vele Chinezen schaffen in het nieuwe jaar de Chinese Almanak aan. Deze almanak is inmiddels een soort Chinese bijbel geworden.