Ronald van den Boogaard

Schrijver en journalist Henk Weltevreden bevindt zich momenteel in het jongste land ter wereld: Zuid Sudan.
Niet in de hoofdstad Juba maar in de provincie Bahr el Gazal; zo’n 1.000 kilometer ten westen van de hoofdstad Juba.
Hij stuurt mij af en toe foto’s van mensen daar en is met enige regelmaat op de radio te horen.
Bijvoorbeeld in het programma Wereldnet van de Wereldomroep.
Hier is hij in gesprek met Karin van den Boogaert. (De andere deelnemer is Jan de Vries vanuit Taiwan)

Majakbai Community Leader

Vroedvrouw Nyamlell

Majakbai jongen

Eerder geplaatst

Dinsdag 19 juli 2011; 00.16

Suoth Sudan; nog ff wenne....

Wau; een stadje

Wau is een klein stadje in het uiterste zuidwesten van het nieuwste land in deze wereld: Zuid Sudan.
Er is een vliegveldje, waar ze nog een beetje aan het Engels moeten wennen.
Mijn vriend en collega Henk Weltevreden is daar op dit moment.
Hij stuurde mij deze foto’s.

Wau Airport: NB: 07’.42.54’’ OL: 27’59.17’’

Nummerplaat: SS

Het land werd op 9 juli onafhankelijk. De nummerplaten zijn ook aangepast.
Gewoon SS voor Zuid Sudan.
Met de tweede wereldoorlog willen ze hier niet zoveel te maken hebben.
Ze hebben hun eigen burgeroorlog gehad. Die heeft zo’n 50 jaar geduurd.

De foto is gemaakt in Western Bahr el Ghazal State.

Woensdag 20 juli 2011; 09.53

Obstakels op de weg

Ik kreeg een reactie op dit bericht van Rolf Weijburg (Te gast 36).
Hij was twee jaar geleden in Zuid Sudan. Toen al reden de auto’s rond met het kenteken SS.
Verder was het nogal apart om daar over onverharde wegen te rijden.

Hij schrijft:

Ze waren in SS flink bezig met het aanleggen van (onverharde) wegen. Die werden zoveel mogelijk in rechte lijnen aangelegd.
Regelmatig echter stond er een huis midden op de weg.
Een huis?
In de Afrikaanse hitte leek het eerst een fata morgana, maar dichterbij gekomen bleek het telkens echt waar: een huis!
Je moest dan afremmen, links of rechts om het huis heen hobbelen en daarna kon je weer full speed over de kaarsrechte weg verder.

Why

"Why are they building their houses in the middle of the road?, " vroeg ik aan de chauffeur.

"No, Sir, it's not like that. It's the other way round", was het antwoord.

Verrassing

Want soms kwamen de wegenbouwers dorpen tegen die precies op de route van de aan te leggen weg lagen.
Misschien stonden ze wel op geen enkele kaart en was het telkens een complete verrassing, maar liever dan een bocht om het dorp heen te maken werd de dorpelingen gesommeerd hun huizen af te breken en elders weer op te bouwen.
Ze werden daar wel voor gecompenseerd, maar sommigen vonden die compensatie te laag, of wilden gewoon niet verkassen.
In die gevallen stopten de wegenbouwers hun werk vlak vóór het huis om er vlak achter weer gewoon verder te gaan met het aanleggen van de kaarsrechte weg.

Ik ben benieuwd of Henk Weltevreden nog veel bewoonbare obstakels tegenkomt!

Groeten,

Rolf

Donderdag 21 juli 2011; 08.32

Bahr el Ghazal

Bahr el Gazal betekent letterlijk Rivier van de Gazelle.
Men eet hier natuurlijk veel gazellevlees.

De slager hieronder.

Raga Girl

Meer Sudan:

Museum Ongehoord 11: Een Dinkapijp

Reizen 74: Van Noord- naar Zuid-Sudan

Reizen 67: De slag van Zuid-Sudan

Reizen 32: Khartoum Sudan

Deinjalab Man

Details: Hoofdcategorie: Algemeen (571); Categorie: Algemeen; Gepubliceerd: 13 juli 2011

Een nieuw paspoort

Het kan zijn dat u in deze vakantietijd een nieuw paspoort nodig heeft.
En misschien wilt u het oude wel behouden. Dat kan tot gezeur leiden.
Daar schreef ik begin 2008 het volgende stukje over.

FOEI!: Gaatjes in stempels

Ik moet een nieuw paspoort en ga naar het gemeentehuis van Korendijk in Zuid-Holland.
      Omdat ik nog wel eens reis naar landen waar ze de goede gewoonte gehandhaafd hebben om stempeltjes te geven, vraag ik –zoals ik dat al een aantal malen heb gedaan- of ik mijn oude paspoort mag houden.
      De jonge mevrouw achter de balie neemt mij even op, bladert door het paspoort en zegt:

      ‘Dat mag’.

‘Wilt u er dan voorzichtig een paar kleine gaatjes in knippen’, vraag ik door ervaring wijs geworden.

Zij kijkt mij weer aan en zegt dan enigszins geagiteerd:

      ‘Dat gaat niet. Echt niet.
      Ik moet er drie grote gaten in knippen’.

      'Maar mevrouw', zeg ik tegen beter weten in, ‘als u er kleine gaatjes in knipt is het toch ook ongeldig’.,

      'Nee! U krijgt grote gaten. Dat is nu eenmaal de gewoonte hier’.

Ze loopt weg en komt even later terug met het gebrandmerkte paspoort hieronder.

Knippen met liefde

Het kan anders. Minder lomp; iets netter; met enige liefde.
      Kijk eens naar onderstaande pagina's. Keurige kleine gaatjes aan de ene kant; geen gaatjes aan de andere kant.
Dat was in 1988.
      Op datzelfde gemeentehuis werd ik toen geholpen door een begripvolle minder bureaucratische mevrouw, die het 'eeuwige' visum voor de Verenigde Staten NIET van gaatjes voorzag, waardoor het geldig bleef.
      Wel moest ik toen met twee paspoorten naar de V.S. afreizen en dat gaf zelfs lang voor nine-eleven al grote problemen bij de douane.
Tot je -niet zo lang daarna- helemaal geen visum voor de V.S. meer nodig had.

Dan maar een boete

Eigenlijk is er maar één methode om je oude paspoort in originele staat te behouden.
Je geeft gewoon op, dat je het verloren hebt. Ik ken mensen, die dat iedere vijf jaar doen. En die boete hebben ze er graag voor over.
Ik heb dat nog nooit gedaan en heb daarom deze curieuze verzameling.

Pagina 14 van 33

Hoofdmenu

Algemeen

Algemeen 118: Eerder in 2011 (10)

Geplaatst in november

Geplaatst in oktober

Geplaatst in september

Geplaatst in juni/juli

Geplaatst in mei

Geplaatst in april

geplaatst in maart

Geplaatst in februari

Geplaatst in januari

Algemeen 115: Eerder in 2011 (8)