Algemeen

 

 

Het laatste uur


Als je vandaag naar de Primavera gaat kijken (Milaan-San Remo) moet je vooral het laatste uur volgen.
      Daar gebeurt het.
De eerste echte grote wielerklassieker van het voorjaar is lang: Bijna 300 kilometer.
      Maar kijk hieronder naar de aankomst.


Cipressa & Poggio

 

Op 275.9 km is er de Cipressa en nog geen tien kilometer voor de finish de Poggio di San Remo.
      Heuvels -zo u wilt bergen- die onder normale omstandigheden voor profwielrenners geen al te grote problemen zijn, maar morgen na al die kilometers wel.
     
Hier winnen alleen grote renners.

 

Vaak zegevieren de sprinters in Milaan-San Remo. Maar dan wel sprinters die én een lange adem hebben én zeer behoorlijk kunnen klimmen.
      Mark Cavendish deed het twee jaar geleden, maar lijkt dit jaar nog niet de grote vorm te hebben.
Alessandro Petacchi (2005), Tyler Farrar en André Greipel moeten ook al eerder afhaken, zodat Oscar Freire overblijft.
      Hij won deze koers al drie maal en heeft met RABO een verschrikkelijk sterke ploeg achter zich.


Solisten

De andere mogelijkheid is dat een solist op de Cipressa wegspringt en zijn voorsprong op de Poggio behoudt . Of dat een renner pas op de Poggio toeslaat.
      Dit kunnen alleen de heel sterken. Eddy Merkcx deed het in het verleden zeven maal. (Algemeen 54: Milaan -San Remo).
Fabian Cancellara kon het drie jaar geleden.
      Philippe Gilbert, Heinrich Haussler of Tom Boonen zijn er ook toe in staat, maar ik schat hun kansen niet hoog in.

Alles bij elkaar heeft Oscar Freire volgens mij de beste kansen.
     
Daarmee vergaat de hoop op een Nederlandse overwinning.
Statistisch is die kans overigens ook niet zo groot want in 101 afleveringen hebben maar drie Nederlanders gewonnen.
     
Dat waren Arie den Hartog (1965), Jan Raas (1977) en Hennie Kuiper (1985).