Hollandse jongens in de zandbak

 

 

Rolf Weijburg (Eindhoven, 1952) is etser, kaartenmaker en illustrator.
      Zijn vele projecten vinden bijna altijd hun oorsprong in de talrijke reizen die hij maakt. Zo resulteerden diverse reizen per auto door de Sahara in het in 1985 bij Ploegsma, Amsterdam uitgegeven boek “Dwars door de Sahara” en werden 15 jaar reizen langs alle eilanden rond Afrika verbeeld in bijna honderd kleuretsen, met het boek “L’Afrique Périphérique” (Petit, Amsterdam 2000) waarin etsen en reisverhalen zijn samengevoegd, als uiteindelijke afronding.
      Het postproject “Inviting the World at Home” is in 1977 ontstaan vanuit de visie:”Waar Weijburg niet kan komen, komt de post wél.”
In 2009 is het project uitgegroeid tot een (bijna) complete inventarisatie van alle internationale postale links met Nederland en gebundeld in het bij Atlas, Amsterdam uitgegeven 450 pagina’s dikke boek “Inviting the World at Home”. Kaarten, foto’s en teksten: de hele wereld in postaal perspectief.

Sinds 2000 werkt Rolf Weijburg aan een nieuw project: “Atlas of the World’s Smallest Countries” waarvoor hij de wereld afreist en er thuis in Utrecht in zijn atelier een nieuwe serie grote kleuretsen ontstaat.
      Weijburgs etsen bevinden zich in vele grote museale en bedrijfscollecties en worden veelvuldig geëxposeerd in binnen en buitenland.
Op dit moment tot 19 mei bij Galerie Inkt in de Choorstraat in Delft.

　

Met een 404 pick-up door de Sahara

 

 

In de jaren 80 van de vorige eeuw reed ik enkele winters met een aantal vrienden oude auto’s dwars door de Sahara naar Niger, Benin en Opper Volta (nu Burkina Faso).
      De auto’s waren meestal Peugeots van de types 404 en 504 omdat die toen veruit de meest populaire auto’s in Afrika waren en goed konden worden verkocht.
      De opbrengst was meestal voldoende om de hele reis en de terugvlucht te betalen.
      Prachtige tochten waren het die vele weken duurden.

In de winter van 1983 kochten we voor dit doel onder andere een mooie 404 Pick-up, een afdankertje van de Firma Verhoeven Centrale Verwarming uit Leende. Op hun website, want Verhoeven CV bestaat nog steeds, staat een oude foto waarop de pick-up nog te zien is.

“Centrale Verwarming” stond ook op de zijkant van de pick-up geschilderd.
      Mooi gezicht in de Sahara.

 

 

Zuidwaarts naar Niger　

 

Met vijf auto’s reden we naar Napels, namen daar de boot naar Tunis en reden door Tunesië en Algerije dwars door de Sahara zuidwaarts naar Niger.

Temperatuurverschillen

 

 

　Eerst was er nog goed begaanbaar asfalt, maar al gauw was het asfalt door de grote temperatuurverschillen dusdanig kapot dat het makkelijker was om náást het asfalt te rijden.

 

Asfalt

　

　

　

Zigzaggen

　

 

Niet vlak er naast vanwege de vorming van onbegaanbaar “wasbord”, of omdat anderen daar het zand zo diep hadden uitgeploegd dat je er met de lage Peugeots niet meer overheen kon.
      Hoe verder je van het asfalt weg reed, hoe beter begaanbaar het zand was.
Zo zigzagde je naar links en rechts telkens weer even terug naar het asfalt om te kijken hoe de staat van de weg intussen was.
      Niet vergeten of je links of rechts het asfalt had verlaten, want dan zou je zo maar de weg nooit meer terug kunnen vinden…

 

Geen kompas!

　

 

Ploeteren 

 

　

 

 Na Tamanrasset in het hart van de Sahara was er helemaal geen asfalt meer en moest je de weg vinden aan de hand van sporen en balises, herkenningspunten gemaakt van olietonnen of stapels keien.
      Niemand had eraan gedacht om een kompas mee te nemen.
De landschappen waren altijd spectaculair.
      Eindeloze zandvlaktes, hoge zandduinen, uitgestrekte keienvlaktes en indrukwekkende zwarte bergen.
Vaak was het dagenlang ploeteren in rul diep zand voor een paar kilometer voortgang, of waren er kilometers “wasbord”, keiharde richels zand die dwars op de rijrichting lagen en je het idee gaven dat alles van de auto uit elkaar trilde.

 

Rul diep zand

 

 

Richels

 

 

 

Maar soms ook kon je wel met 120 over harde zandvlaktes scheuren.

 

Scheuren

 

 

 

Duwen

 

 

Bobo-Dioulasso　

 

De 404 pick-up deed het allemaal en kwam na zes weken en bijna 7000 kilometer min of meer ongeschonden tot stilstand tegenover het lommerrijke terras van een populaire kroeg op het postkantoorplein in Bobo-Dioulasso in het westen van Opper Volta.
      We waren nog met twee auto’s, de J7 bus en de 404 pick-up. De andere wagens waren ergens afgeslagen of onderweg verkocht.
Voor mij was het het einde van de reis. Een Gambiaanse kennis zou het stuur van me overnemen en zou samen met de J7-bus door Mali en Senegal naar Gambia rijden.
      Warm, bezweet en hunkerend naar een koud Sovobra- biertje stapte ik uit de auto.
Op datzelfde moment kwam vanaf de overkant van het plein een oudere blanke heer op me af gelopen.
      Met grote ogen van verbazing stond hij voor de pick-up stil, spreidde in opperste verbouwereerdheid de armen en sprak met een onmiskenbaar Brabants accent de inmiddels legendarische woorden:

“Godverdomme, bendegij d’r ene van Verhoeven Centraole Verwaoreming!!??”

Hij was een paar dagen geleden aangekomen om zijn zoon op te bezoeken die hier ontwikkelingswerk deed en had zijn hele leven voor Verhoeven Centrale Verwarming gewerkt…
      De pick-up heeft het uiteindelijk zonder kleerscheuren tot Gambia gehaald. Daar zijn houten bankjes in de achterbak gebouwd en deed hij nog enkele jaren dienst als taxi-brousse, rijdend tussen Banjul, Serekunda en Bakau, waarna hij aan een combinatie van ouderdom en afzien is bezweken.
      De J7 heeft, ook in Banjul, nog even dienst gedaan als biertransport, maar omdat hij op de piste tussen Kayes en Tambacounda min of meer door midden was gescheurd, heeft-ie dat niet zo lang volgehouden.

 

 

Kinderboek

 

 

In 1985 verscheen bij uitgeverij Ploegsma, Amsterdam een door mijn vrouw Catherine geschreven en door mij geïllustreerd kinderboek “Dwars door de Sahara” waarin deze Sahara tocht uitvoerig wordt beschreven.

 

Het is tweede hands op internet nog te vinden.