Beelden (1169)


SPARTAMET, GESCHIEDENISSEN 2

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Achteraf bezien had ik het van te voren kunnen zien aankomen. Maar ja, achteraf is niet van te voren.
      Ik werkte al jaren bij de radio toen het moment kwam dat ik niet meer voor een microfoon wilden praten. En dat is als je bij de radio werkt niet echt een pré. Ik weet nog precies hoe dit moment zich aandiende. Bij het postkantoor in Hilversum hield zich altijd een soort straatfiguur zich op die je op luide toon hielp bij het inparkeren:
JA, ACHTERUIEEET….
      Als je bij de radio werkt ben je min of meer altijd op scherp voor het waarnemen en registeren van bijzondere personages; het wordt je tweede natuur. Zo benaderde ik deze man en vroeg of ik met hem kon praten. Dat vond hij aanvankelijk een goed idee. Maar toen hij de microfoon zag en het hem duidelijk werd dat het gesprek voor de radio bedoeld was, zei hij dat hij dit absoluut niet wilde. Ik wil best met U praten, maar ik praat niet door de lucht of onder de grond.
      De mededeling trof me als een bliksemschicht. Was er eigenlijk de hele dag van slag van. Dat ik jaren door de lucht of onder de grond had geluld. Wat een vak.
      De zomer naderde ook dit jaar en onze radio ging dan doen aan de zogenaamde zomerprogrammering. Dit jaar werd er een schip gehuurd, waarmee door heel Nederland werd gevaren. Aan boord werden in estafettevorm verslaggeversploegen gevormd. Iedere ploeg een week op het schip. Ook ik werd ingeroosterd. Maar ik wilde niet meer in microfoons praten….Ik verzon een truc. Ik zou die zomer als technicus optreden en de uitzendingen verzorgen die de collega’s bij elkaar praatten; acht weken lang. Een scheiding had ik net achter de rug en om de hele zomer thuis te zitten was niet echt een goede optie.
      De weken liepen van zondagmiddag tot en met zaterdagmorgen aan boord van een vrij groot binnenvaartschip. De naam: Op Hoop van Zegen. Op een bepaalde zondag ging ik aan boord te Almelo. Het stoplicht springt op rood; het stoplicht springt op groen, in Almelo is altijd wat te doen. (Herman Finkers).
      Het was een lome dag en ik deed mijn voorbereidingen, de reportageploeg zou in de avond komen. Voor het verplaatsen van de verslaggevers waren er vijf volkomen identieke snorfietsen aan boord: de SPARTAMET dus. Allen dezelfde kleur en uitrusting. We lagen in een soort haven en ik besloot die snorfietsen af te tanken in de stad. Geen mens op straat, in Almelo is altijd wat te doen. Vijf liter ging er in. Na tien minuten kwam ik met snorfiets twee en tankte die ook af. Ik zag de pompbediende verbijsterd kijken. Hoe kreeg ik zo’n ding binnen tien minuten leeg…Bij snorfiets drie en vier begonnen zijn handen te trillen, maar hij vroeg niets. Pas bij fiets vijf begon hij te stamelen. Ik begreep dat ik hem gerust moest stellen en zei iets dat de verwarring alleen maar groter maakte. Ik kom van een schip, bracht ik uit.

 

Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

Vleeshal

Kabinetten van de Vleeshal (Zusterstraat)

Markt

Markt & gemeentehuis

Gemeentehuis

 

 

 

Ezelsoor in open haard

Er groeit op mijn terras een Ezelsoor uit de open haard. In de groeven van de stenen.
Zo'n plant heeft niet zoveel nodig; wat vocht en wat zout. 
      Maar een beetje vreemd is het wel.

 

 

NEDERLANDSE SPOORWEGEN

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Zijn ze daar het spoor bijster? De verkeerde wissel? De seinen in de war? Ik vrees van wel, want kijk maar. Wij wonen in Hongarije, maar gaan regelmatig naar Nederland om familie en vrienden op te zoeken. Ook vaak helaas de laatste tijd voor begrafenissen en crematies…
      Dit jaar ging mijn vrouw alleen en ik bleef achter. Er komt uit Holland een telefoontje van haar. Ze bevindt zich op het station van Groningen en wil haar voordeeluren-abonnement verlengen bij het loket van NS. Daar had men haar aangekeken of ze water zagen branden. Dat kon helemaal niet meer bij een loket van de spoorwegen, het moest via het internet geregeld worden. Ze moest nu maar een kaartje vol tarief nemen. En zei het loket erbij: dat kan ook nog maar een paar weken, want dan verkopen wij ook geen kaartjes meer. Het moet via de OV-Chipkaart.
      Ik ga maar eens met de klantenservice van NS bellen. Nog een heel gezoek omdat 0900-nummers vanuit het buitenland niet te bellen zijn. Het gesprek geef ik nu weer.

“er zijn nog tien wachtenden voor U”.
…..
MET JOSÉ
Ik: sorry, ik heb zeker een verkeerd nummer, ik zoek NS-klantenservice.
DAAR SPREEKT U MEE
Waarom zegt u dat dan niet?
WAARMEE KAN IK JE VAN DIENST ZIJN?
Ik zal het je vertellen José. Wij wonen in het buitenland, alleen op dit moment bevindt mijn vrouw zich op het station van Groningen. Daar wil zij haar voordeelurenkaart verlengen of vernieuwen en zij is met haar pasfoto’s naar het loket gegaan en daar werd dat geweigerd , het moest via internet.
DAT KLOPT, WIJ VERKOPEN ONZE PRODUKTEN NIET MEER VIA EEN LOKET.
Dus dat moet ik van hieruit voor haar doen.
JA SORRY DAT KAN JIJ NIET WANT JE WOONT IN HET BUITENLAND.
Hoe moet dat dan?
JE ZOEKT EEN CONTACTPERSOON EN DIE VRAAGT VIA INTERNET EEN AANVRAAGFORMULIER AAN EN DIE PERSOON VULT DAT VOOR UW VROUW IN.
Maar hoe moet dat dan met die pasfoto?
JE SCANT DIE FOTO EVEN IN EN DAN FLUTS JE HET DOOR NAAR DIE CONTACTPERSOON. DE CONTACTPERSOON SCANT DAT WEER OP HET FORMULER EN FLUTST DAT DAN DOOR NAAR NS.
Ik: jezus josé, ik ben zesenzeventig en dan scan je iets niet maar even in…
DAN ZOEK JE EEN CONTACTPERSOON IN HONGARIJE, WANT DAAR WOON JE TOCH EN LAAT JE DIE PERSOON SCANNEN.
Ik zie het echt goed, als dat allemaal gaat kloppen heeft de contactpersoon uiteindelijk die voordeelkaart, maar mijn vrouw die tegen die tijd weer in Hongarije is, niet.
JA DAN HAD JE DAAR MAAR NIET MOETEN GAAN WONEN.
Hoe moeten al die buitenlanders die naar Nederland komen, en met voordeel willen reizen met NS, dat allemaal uitvoeren.
IK ZOU HET NIET WETEN, IK DENK OP ONGEVEER DEZELFDE MANIER.
José, als jullie zo doorgaan met deze malligheid, maken we nog mee dat de treinen misschien wel leeg worden.
ZIJN WE WEL OP TIJD, HA HA.
Nou José, ik dank je .
KAN IK NOG IETS ANDERS VOOR JE DOEN?
Ik: Vast wel.

 

 

 Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

DE TERRIËR

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Vriend T. heeft vele goede eigenschappen, maar één ervan is wel zeer bijzonder. Als hij eenmaal iets in zijn kop heeft krijg niemand dat er zomaar uit. Net een terriër, die een stok in zijn bek heeft die hij nooit loslaat. U kunt nu getuige zijn van een nogal merkwaardig plan.
      Maar laat ik eerst beginnen om iets over hem te schrijven. Hij heeft een vrouw. Nou is dat niet zeer opvallend, meerdere mannen hebben een vrouw. Die vrouw is gek van paarden. Dat zijn wel meer vrouwen. Om die paarden te vervoeren heeft zij een paardentrailer. En om die paardentrailer gaat het nu.
      Vriend T. belde me op en ontvouwde zijn plan. Hij wilde graag met zijn vrouw op vakantie naar Frankrijk. Met de auto. Maar dat gezoek naar leuke hotelletjes was hij een beetje zat. Bovendien nogal duur tegenwoordig. Voor dat je het weet ben je al tachtig euro per nacht kwijt, redeneerde hij. En dan moet je ook nog ergens gaan eten.
     
En zo piekerend over die op handen zijnde vakantie kwam hij op de paardentrailer. Als we die nou eens achter de auto hangen. Voor die trailer had hij al een passende matras gekocht. Ook in die trailer parkeerde hij een scooter. Aan de buitenkant construeerde hij een opklapbare buitenkeuken onder een grote parasol. Zo gaan wij op vakantie naar een camping in de buurt van Parijs. In de morgen lekker een ontbijt in de buitenkeuken en dan op de scooter naar Parijs. Het is allemaal een stuk goedkoper dan die zogenaamde romantische hotelletjes.
      Gelukkig was de verbinding die hij gebruikte voor dit gesprek SKYPE, maar dan zonder beeld. Want ik kreeg ongeveer de slappe lach. Een dag later belde ik hem op en deed hem een voorstel. Ik zou voorafgaande aan zijn vakantie een voorspelling opschrijven over het verloop van deze vakantie. Na afloop zou hij dan laten weten in hoeverre de voorspelling was uitgekomen. Hier is de voorspelling.
1. Waarom weet ik niet maar ze worden ergens in Frankrijk door de politie aangehouden.
2. Op de één of andere camping worden ze met argusogen bekeken, dan wel geweigerd.
3. Omdat het augustus is wordt het in die trailer bloedheet.
4. Elke scooter lekt olie dan wel benzine, kortom het meurt in die trailer.
5. Bij een stortbui blijkt de trailer niet waterdicht.
6. Ergens in die periode komt het plan op om toch maar een hotelletje te nemen.
7. Diarree.
Dit is allemaal geschreven in juni 2014. De uitslag komt dus later.

Notitie van uw bloghouder: 

Omdat vriend T. ook mijn vriend is heb ik hem dit stukje voorgelegd. Hij moest er wel om lachen.
      Ze hebben al kort op proef gekampeerd in Zuid-Limburg en dat is goed bevallen. Er moeten nog een paar aanpassingen gemaakt worden, maar ze hebben er alle vertrouwen in dat de kampeerreis naar Frankrijk een succes wordt. Na augustus worden we op de hoogte gehouden.

      Hij stuurde mij bijgaande foto's.

 

Klik HIER voor alle Photosophieën

 

 

 

Subcategorieën