Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 28 november 2015

All I want to say, is they don't really care about us

Het verschijnsel bestaat nu ruim 10 jaar: Flashmob. Je zou dat kunnen vertalen in flitsmeute of flitsmassa. Plotseling verschijnt iemand in een drukke menigte, die iets aparts gaat doen. Vaak verschijnen er andere mensen, die dan hetzelfde gaan doen. Fascinerend fenomeen.
      Het publiek is verbaasd of soms verbijsterd.
Maar soms gaat datzelfde publiek ook meedoen en dan ontstaat een soort happening met een groot saamhorigheidsgevoel.
      Het begon in 2003 in New York. Uitvinder is Bill Wasik, redacteur van Harper’s Magazine.

Flashmobs vinden heden ten dage in de hele wereld plaats. Vaak komt er muziek aan te pas en gaan de mensen zingen en dansen. De sociale media spelen een grote rol. Mensen worden via die media opgeroepen om te komen. Spontaan gaan ‘’onbekenden’’ dan ook vaak meedoen, hoewel de mob regelmatig ook beperkt blijft tot een optreden van de initiatiefnemer(s).
      Het event duurt nooit lang en eindigt vaak net zo abrupt als het begonnen is.
Ik zal af en toe een link plaatsen naar een Flashmob.
       HIER in het winkelcentrum Europa Passage in Hamburg. Een massaal gezongen: All I want to say, is they don't really care about us.

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 18 november 2015

Van Boulevard naar Autosnelweg

Voorstraten vind je vooral in dorpen en stadjes op de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden. Maar ze zijn er ook in andere provincies. In België zijn er een paar net als in Zuid-Afrika. En er is er één op Sint Maarten in de Caraïben.   
      De Voorstraat, die vaak van de haven -of de dijk- naar het centrum gaat, is vrijwel altijd de belangrijkste straat. De mooiste panden, de beste winkels, het -voormalige- raadhuis en ook een kerk.
      Aan de hand van oude ansichtkaarten en recente foto’s portretteer ik een aantal van die Voorstraten.

Hoe was het en hoe ziet het er nu uit.

Roosendaal West-Brabant

 

Dit is de Voorstraat in Roosendaal West-Brabant. Inwoners en kinderen zijn opgetrommeld voor de foto. Het is een lange, weinig opvallende straat, die in alles afwijkt van de beschrijving hierboven. De straat ligt niet in het centrum, maar in het oosten van de stad, er zijn geen bijzondere of monumentale panden, geen kerken, geen gemeentehuis en niet één pand staat op de lijst van Rijksmonumenten.Er zijn nauwelijks winkels.
      De weg heeft diverse bochten, wordt doorsneden door een paar drukke wegen en loopt dood tegen de geluidswal van de A58.   



Het viel nog niet mee om de plek van de oude foto te vinden. Er is veel verbouwd, afgebroken en gerenoveerd in de straat.
      Behulpzame inwoners dachten mee. Deze huizen lijken er een beetje op.    

Doorsnijding



Direct naast de Voorstraat ligt nog steeds de Middenstraat. De Achterstraat was er ook, maar die werd in 1949 omgedoopt in Raadhuisstraat. 

Autosnelweg

         

De Voorstraat wordt ook nog eens doorsneden door de autoweg A58 naar Breda/Bergen op Zoom.
      Er is een brede geluidswal met een vluchtroute. De deur was op slot.

          

Het restant van de voormalige Voorstraat werd in 1978 de Parabaan.
      Roosendaal had al een Commandobaan (parallel aan de A58), omdat in deze stad het korps Commandotroepen zit.

Bochten

Basisschool De Fakkel

Bakker



Winkels heb ik nauwelijks gezien.
      Een beautysalon, een constructiebedrijf, de basisschool en deze Marokkaanse bakker.

Klik HIER voor alle Voorstraten; incl. de mooiste, kortste en langste

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 17 november 2015

FLESSEN EN FLESSEN

 (Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

                                                         Jezelf bedriegen

                                                       Wat gaat dat goed

                                                   Tenminste dat denk je

                                                           Anderen niet

                                                 Die kijken meestal weg

                                                   En die maatregelen:

                                           In de nacht naar de glasbak

                                          Ook steeds in andere dorpen

                                       Ze verstoppen voor noodgevallen

                                         Waarvan er steeds meer komen

                                                     Spiegels liegen niet

                                                   En flessen je ook niet

                                                      Is de vijf in de klok

                                                   Ja de vijf is in de klok

                                                         Geen wit meer

                                                        Dan maar rood

                                                           Schaamte?

                                                Alleen bij het eerste glas

Klik HIER voor alle Photosophieën

Details

Hoofdcategorie: Beelden

Categorie: Beelden (1169)

Gepubliceerd: 11 november 2015

AAN TAFEL

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Het moet echt niet gekker worden. We zitten aan tafel met z’n zessen en we zijn eigenlijk met z’n twaalven. Dit moet worden toegelicht, dat zie ik nu ook wel.
      Het is allemaal begonnen ongeveer twintig jaar geleden. De mobiele telefoon kwam in ons leven en al spoedig begonnen we te bellen, ook in het openbaar. Waarover we belden deed er niet zo veel toe; waar ben jij, hoe is het met de ziektes, gaan we naar Kreta, ik lust geen bloemkool, ik ben dol op bloemkool, heb jij ook zoveel sperma, je moet niet ouwehoeren. We werden getuige van andermans en eigen onzin.
      Het verschijnsel telefoonolievlek, zo noem ik het maar, teisterde het hele openbare leven. Op vliegvelden, in treinen, zelfs tijdens theatervoorstellingen kreeg je ermee te maken. En nu is dus weer een nieuwe fase ingetreden. De mobiele telefoon komt aan tafel!

      Wij hadden vier Brabanders op bezoek, we zijn zelf met twee. Er werd dus gedekt voor zes.

Mijn vrouw kan goed koken en op een bepaald moment werden er foto’s gemaakt van de door haar klaargemaakte gerechten. De smartphones waarmee de foto’s waren gemaakt werden in stelling gebracht, whatsapps opgestart en ja hoor: delen maar. We waren niet langer met z’n zessen. Misschien wel met nog meer mensen, de groepswhatsapp!

Ik voel dat het tij niet meer te keren is. Smartphones zullen veranderen in implantaten. Je weet in de naaste toekomst niet meer of je tegen iemand die je ontmoet ALLEEN praat of dat zich nog meerdere personen in dat hoofd bevinden en meeluisteren of kijken…
      Dit alles is het directe gevolg van een ontwerpfout in het menselijk lichaam. Een mens was tot nu toe alleen in staat te communiceren met andere mensen die zich min of meer in dezelfde ruimte moesten bevinden. De uitvinding van de telefoon gaf wel enig soelaas, maar wat er nu voor de deur staat is niet minder dan een herschepping van de mens. Hans Anders dus.

Klik HIER voor alle Photosophieën