IK VERTROUW MIJN EIGEN TANDENBORSTEL NIET MEER

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

         
Het kwam uit het niks. Zomaar een willekeurige dag. Er moest een nieuwe tv komen. Het moest een platte worden, want iedereen heeft een platte. Die met de bult waren out of date. Nou ja, dan maar een platte. Hier in Oost Europa zomaar naar de winkel gaan en er één uitzoeken is echt af te raden. Er staan er meestal wel twintig, die allemaal aan staan en aan het loeien zijn. De verkopers weten niets van die apparaten en smeren je maar iets aan. Eenmaal thuis kom je er achter dat je een achterhaald toestel hebt met de gebruiksaanwijzing in het Tsjechisch, Pools en Hongaars. Beeld komt er de eerste week al helemaal niet; er moet een mannetje worden bijgehaald. En mannetjes zijn vaak met vakantie of hebben een ander telefoonnummer.
      Dat werd dus het internet. HD voorbereid, maten in inches, Dual-polariteiten, vier HDMI aansluitingen, WIFI, en ga zo maar door. Het circus was begonnen en door eenvoudig afstrepen van al te krankzinnige mogelijkheden kwam je een eind. Onze keuze viel op een ding dat SMART-tv heette. Dat leek me een goede naam; in je kamer zitten met iets dat SUL heet leek me ook niet alles.
      Het installeren van de vorige tv zat me nog goed in het hoofd. De uitpakhel, de aansluithel en de menuhel…. Maar de jaren hebben hun werk goed gedaan. Deze Smart-tv kon veel zelf. Binnen een half uur was er beeld en geluid.
      EN TOEN GEBEURDE HET.
De tv begon vragen te stellen. Of we de nieuwste softwareversie wilden hebben. Natuurlijk zeg je daar ja op, wie wil er toch met achterhaalde software zitten! Eenmaal ja gezegd en hij kwam met een reeks van vragen. In welk land we woonden, welke satelliet we gebruikten, het email-adres, in welke taal de ondertitels en nog veel meer. Na afloop konden we gewoon gaan kijken. Mooi helder beeld en vooral scherp. Dat is wel prachtig al worden veel stomme programma’s ook ineens scherp en dat is niet zo prettig.
               

Tot dit punt in de tijd leek er niets aan de hand, maar dat was achteraf gezien schijn. Een vriendin nam de laatste uitgave van de consumentengids mee. Daarin een groot artikel over de gemeenheid van de door ons aangeschafte Smart-tv.. Want wat bleek: hij registreerde ons kijkgedrag en in de nacht als wij sliepen zond hij deze informatie door naar de adverteerders. Dat zond hij door ZONDER daar om toestemming voor te hebben gevraagd.
      De aanschaf van dit Paard van Troye is nu twee weken geleden en ik kan bijna aan niets anders denken dan aan bijlen en vernielingen. Mijn elektrische tandenborstel vertrouw ik ook al niet meer. Wat zendt die allemaal door…..

Ontvang inmiddels per e-mail GERICHTE reclame. Blijkbaar keken we naar diverse reisprogramma’s. De KLM wil ons graag naar Bali hebben, zo blijkt.

Klik HIER voor alle Photosophieën