KAN DIT EIGENLIJK WEL?

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Dit moet maar eens ernstig worden. Altijd maar weer geestig en leuk willen zijn keert zich op den duur toch ook tegen je. Daarom nu maar iets ernstigs onder ogen zien. Jaren heb ik verkeerd in journalistieke kringen en gelukkig ook wel eens wat opgestoken en geleerd. Dat objectiviteit wel na gestreefd moet worden, maar niet altijd kan worden bereikt. Dat feiten en meningen gescheiden moeten worden. Dat betrouwbaarheid van informatie het hoogste goed is. En, achteraf gezien, dat journalisten ervoor zijn om die grote waarden te bewaken.
      Want, wat gebeurde hier gisteren?
Ik kreeg via een van de sociale media een artikel toegestuurd over de rol van de Griekse reders en miljonairs. Ik geef het hieronder weer:

 

Ter overdenking nou ja , snel vergeten is zinvoller ...

 

---De Griekse reders hebben de grootste handelsvloot ter wereld in handen: samen ruim 4100 schepen, goed voor 16 procent van de wereldhandelsvloot. Dat is meer dan de Japanners of de Chinezen.

---De Griekse rederijen verdienen meer dan de hele toeristische sector.

In 2010 - 2011 is (nog) niet bekend - zagen de grote reders hun inkomsten stijgen tot 15,4 miljard euro. ( Het toerisme genereerde - toen nog  - 9 miljard euro inkomsten ). Toch vloeit van die rederij-miljarden haast geen cent naar de staat.

---De reders genieten sinds jaar en dag, via een netwerk van fiscale maatregelen, feitelijk een belastingvrijstelling. De fiscus kijkt hun rekeningen niet in. Elke Griekse miljonairsfamilie met aandelen in een rederij of in een maritiem consortium – samen zo’n duizend families – is op die manier vrijgesteld.

---Een goed geolied fiscaal paradijs. De reders bewaren hun geld in Zwitserland of in Cyprus, in Liechtenstein of in Londen.

---De allerrijkste is Spiros Latsis, de zoon van de oude scheepsmagnaat John Latsis.

---De familie Latsis is ook actief in de scheepsbouw en de bankwereld. Zoon Spiros is bovendien de grootste aandeelhouder van Hellenic Petroleum. Op de lijst van de multimiljardairs in de wereld staat hij op nummer 68. Hij studeerde aan de London School of Economics, samen met ene José Manuel Barroso. In juni 2004 wordt Barroso voorzitter van de Europese Commissie. Twee maanden later, in augustus, is hij uitgenodigd voor een weekje vakantie op een pronkerig plezierjacht van de familie Latsis. Latsis heeft net PrivatSea opgestart, een exclusieve jachtclub die haar leden “een buitengewone ervaring aan boord van ’s werelds spectaculairste jachten” belooft. Inclusief de Alexandria, die met haar lengte van 400 voet het op drie na grootste jacht ter wereld is.

       

---Daar waar Aegaeus zich in zee stortte, trekken Barroso en Spiros Latsis samen de zwembroek aan op het dek van misschien wel het meest luxueuze jacht op aarde. Een maand later keurt de Europese Commissie 10,3 miljoen euro subsidie van de Griekse staat aan de scheepswerven van de familie Latsis goed.Toeval?
       Of  “ons kent ons, wie doet ons wat"

Einde citaat.

Daar staat dus nogal wat, en er staat ook heel veel niet.
      Mijn vragen zijn: Is dit gecontroleerd, kloppen de feiten, waar zijn de bronnen, wie schreef dit.
In oudere tijden zou men kunnen weten in welke krant de publikatie werd gedaan en wie de schrijver was.
      Las men iets over het middenoosten in de NRC, en was het geschrevene van Joris Luyendijk dan kwam het met de betrouwbaarheid wel goed.
Maar nu, in dit geval, hoe zit het daarmee?
      Ik ga wat zoeken en blijk het geschrevene tegen te komen op een website in Zwolle, genaamd BOINK.NL. Die website presenteert zich als een soort krant met tal van redakteuren. Redakteuren waar ik nog nooit van gehoord heb en die zich bezig houden met tal van onderwerpen…. Bijbelstudie met Martin Zender; Het antwoord op kanker: de abrikozenpit.
      Zou men in een circus de trapezewerkers vervangen door goedwillende amateurs dan zouden er zeker doden vallen. Maar in de journalistiek kan dit blijkbaar wel. Er vallen geen doden en men lult maar door.

Klik HIER voor alle Photosophieën