De gezamenlijke zenders Peazens & Moddergat

 

Waddenzeeblik                                                

Omdat ik toch in het Noorden was ben ik even naar Paesens & Moddergat geweest.
     
Twee dorpjes die in Friesland naast elkaar liggen aan de Waddenzee.
De gezamenlijke zenders Peazens en Moddergat (op z’n Fries) was van oktober 1992 tot en met 31 mei 2006 een mooi en vooral bijzonder radioprogramma van de VPRO, gepresenteerd door Wim Bloemendaal.
      Een programma waarin Wim zijn welhaast encyclopedische kennis van muziek niet alleen kon spuien maar vooral ook liet horen.
Alles was eigenlijk mogelijk in dit programma.
Wereldmuziek, Volksmuziek, jazz, klassiek, avantgarde, klezmer, politiekapellen,zigeunermuziek ga maar door.
      Mensen konden ook eigen opnames insturen en als Wim dat interessant vond werd het gedraaid.

 

 

Foto: Wutsje

 

Vissersdorpen

Hij had voor de naam Peazens en Moddergat gekozen omdat het uitzicht daar over het wad en over de voormalige vissersdorpen zo ver en wijds en afwisselend is.
      Dat zijn eigen roots in Friesland (Eigenlijk Oost-Friesland) lagen, had er ook mee te maken.

 

 

Ondergang

Die liefde voor muzikale culturen werd in feite ook zijn ondergang.
      De radiozenders in Nederland moesten meer en meer gaan voldoen aan gezamenlijke eisen, vaste vormgeving en presentatie, eenvormigheid en eenduidigheid.
      Er werden zendercoördinatoren aangesteld die dit steeds fanatieker aanscherpten.
Wim Bloemendaal vond dat allemaal flauwekul en hield vast aan zijn eigenzinnige muziekkeus.

Het gevolg was dat het programma diverse malen van zender moest wisselen en dat hij soms op de meest bizarre tijden moest uitzenden.
     
Lange tijd bleef hij volhouden dat ‘zijn’ luisteraars hem toch wel zouden volgen en vinden, maar op ‘t laatst was ook dat niet meer vol te houden.
      Een ontwikkeling die precies past in de stelselmatige afbraak van de publieke omroep.

 

                          

 

De Ramp

Paesens & Moddergat liggen er half juni 2011 rustig bij. Het zicht is inderdaad formidabel.
      Er zijn nog een paar authentieke vissershuisjes en er is een klein visserijmuseum: ‘t Fiskerhúske.
En op de dijk is het monument dat herinnert aan een verschrikkelijke ramp, die deze gemeenschap in 1883 trof.
      In een storm vergingen 17 vissersschepen. Daarbij kwamen 83 mannen om het leven.
Een klap die deze dorpen volgens een inwoner nog steeds niet helemaal te boven zijn gekomen.