Het boekwinkeltjesgeheim

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

Vandaag was zo’n dag. Een inspirerende dag.
      Ik had haar al een tijdje zien scharrelen tussen de boeken en tijdschriften. Zo iemand die haar leeshonger aan het stillen is. Heerlijk om te zien. Haar favoriete afdeling is de literaire en onze aanraders. Een vrouw die je normaal gesproken niet hoorde of zag, ze parkeerde haar fiets voor de ingang, liep de bieb in, pakte wat leesvoer en weg was ze weer.

      Vanmiddag gaat het anders.

We raken aan de praat. Ze maakt ons uitgebreid complimenten over de afhaalservice tijdens de 5 maanden durende lockdown. Hoe geweldig we dit hebben georganiseerd. Dat mevrouw niks ontgaat komt nu aan de orde: ‘ Waar zijn de kinderen eigenlijk?’ ‘ Die mis ik al een hele tijd, ook voor de tijdelijke sluiting viel me dit al op.’ In jullie oude bibliotheek, in 2017 nog, kon je over de kinderkopjes lopen zo druk was het toen met die kleintjes.’

 


Pijnlijk

Ai, daar raakt ze een pijnlijk punt, althans voor mij. Wij als bibliotheekteam missen ook de gezellige reuring die de kinderen met zich meebrachten. Je kon ze ook nog eens iets anders aanraden dan de geijkte keuze die ze uit gewoonte en gemak maakten. Oorzaak is het project ‘de Bibliotheek op school.’
      De kinderboeken gaan nu rechtstreeks naar de aangesloten scholen, de boeken vinden daar ter plekke hun plaats in de kast. Het neveneffect is dat de basisschoolleerlingen niet meer in de bilbibliotheek komen, ze lenen hun boeken voortaan op school.

 

Praatstoel

Mevrouw zit lekker op haar praatstoel en deelt gedachten met me. Een tikkeltje beschroomd zegt ze: ’Waarom staan hier dan nog zo veel kinderboeken in de kasten?’ ‘Toch zonde van de ruimte en jullie boekenbudget!’ Oh, ik vermoed plots een dame voor me te hebben die weet van managen en nog veel meer.

Weet je, zegt ze, wat ik nou een aanwinst voor dit prachtige dorp zou vinden?’ Ik ben zeer benieuwd. ‘Een boekwinkeltje in jullie bieb.’ Ze legt uit. Een bieb en een boekwinkel bijten elkaar niet.’ ‘ Integendeel, het is een aanvulling op elkaar.’ ‘Bovendien, er komen hier zoveel volwassen leners met een goed gevulde portemonnee, succes verzekerd hoor.’
     
Ik ga met haar fantasieën mee, ben wel nieuwsgierig hoe ze dit voor zich ziet. Altijd open staan voor nieuwe dingen is mijn motto. Er ontstaat een enerverend gesprek. Aan het eind van haar betoog wil ze nog graag het laatste deel van haar ‘Guilty Pleasure’ reserveren: ‘De zevende zus’ van de net overleden Lucinda Riley. Ze is nummer 649! in de wachtrij. ‘Kijk,’ zegt ze, deze had ik nu subiet in je boekwinkeltje gekocht!’

Krantenknipsel

Even later komt mevrouw Evenhuizen binnen. Ze komt haar reservering ophalen. In haar rechterhand houdt ze stevig een krantenknipsel uit de Volkskrant en haar bibliotheekpas vast, of ik dit boek voor haar wil aanvragen. ‘Stemvorken’ van A.F.T. van der Heijden. Oh jee, denk ik, dit wordt zo ongeveer hetzelfde verhaal.
      En ja hoor, in de catalogus zie ik dat deze boektitel wel is aangeschaft voor onze bieb, maar….. het zwerft eerst wekenlang door de provincie voor lezers van collegabibliotheken, voordat het beduimeld - en eigenlijk met goed fatsoen niet meer uit te lenen is aan onze eigen klanten - bij ons binnen komt. De aanschaf gaat wel van ons budget af, maar onze eigen betalende klanten hebben na weken wachten een ‘uitgelezen’ exemplaar op hun salontafel liggen. Iets gaat hier toch niet helemaal goed.

      Ik lig er wel eens wakker van. Want, ik hou van mijn werk, ik hou van boeken - en op een toegewijde manier - ook van onze klanten.

Mijn droom

Maar…… vannacht heb ik heerlijk geslapen en gedroomd over een bijzonder boekwinkeltje in onze gezellige bieb. Ahhh….van mij mag het werkelijkheid worden. Mevrouw de directeur….. mag ik dan de primeur….

      

 

          Klik HIER voor alle biebverhalen