Audio (168)
- Details
- Categorie: Audio (168)
Toen het klimaat nog top was
(Door Els Smit, journalist te Rotterdam)
Ik hield van de herfst. De wilde wolkenluchten die al in september begonnen, Het steeds latere licht. En altijd het vermoeden van een storm op til. De bezem door de natuur.
‘De najaarsblaren op de grond, daar stapte je zo fijn in rond’, zong de cabaretgroep Don Quishocking in 1973 op tekst van Willem Wilmink.
Toen was de herfst nog heel gewoon.
De seizoenen waren in de gematigde luchtstreek één van de grote zekerheden in het leven. Aan het einde van november begon de herfst langzaamaan plaats te maken voor Sinterklaas en zijn Moorse Pietermanknecht.
En dan was het bijna Kerst.
De winkels werden twinkelende sprookjes. Het duurde allemaal niet zo lang, zoals het met twinkelende sprookjes hoort.
Nu, in 2022, zet de Action, eind september de kerstartikelen in de schappen: lieve engeltjes, schattige gnoompjes. Ze worden meteen al goed verkocht. We zijn dan misschien de herfst kwijt, maar Kerst staat in de agenda. Kan niet missen.
Rozen in november in de tuin, je mooie winterjack nog werkeloos aan de kapstok. En de stamppot spruitjes die maar niet naar toen wil smaken.
Kooktijdschriften, op de redacties al in de zomer gemaakt, blijven er met 'Alles voor een spetterende Kerst' ook de moed inhouden.
Ze vallen in de bus, je kunt ze meenemen in de supermarkten. En we doen dat. Nu al.
Want op is op.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Luister HIER naar De oude school van Don Quishocking
Meer van Els: HIER
- Details
- Categorie: Audio (168)
Von Cap bis Couch Behar
Zo’n twintig jaar geleden was ik in de regio Cooch Behar in het uiterste noorden van India. Ik was daar met Henk Weltevreden, die cassettebandjes bij zich had met muziek uit de Driestuiversopera -3Groschenoper- van Bertolt Brecht (tekst) en Kurt Weill (muziek). Het ging dan vooral om de Kanonensong, waarin de beroemde regels voorkomen:
Soldaten wohnen, auf den Kanonen
Von Cap bis Couch Behar
(Het gaat hier om Engelse soldaten, die in India leven om te vechten. Van de Kaap in het zuiden tot aan Cooch Behar.)
Geheel volgens de regels van het lied regende het voortdurend en dat zorgde voor overlast.
En het leidde tot een nogal omstreden tekst.
Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse,
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar
Omdat ook de elektriciteit het grootste deel van de dag uitviel draaiden we dat bandje erg vaak, want de recorder liep op batterijen.
Zo vaak, dat ik de tekst na een week uit het hoofd kende. Net als trouwens een paar andere bekende songs uit deze opera: Mackie Messer en Seerȁuber Jenny
De Driestuiversopera is in 1928 geschreven. Het is gebaseerd op het Engelse werk De Beggars’s Opera, dat 200 jaar eerder verscheen. Het speelt zich af in de onderwereld van het Londense Soho.
Hoofdpersoon is Macheath (Mackie Messer) die een verhouding heeft met Polly. Zeer tegen de zin van haar vader de bedelaarskoning Peachum, die probeert Macheath veroordeeld te krijgen tot de strop. Dat lukt na veel verwikkelingen niet. Mackie Messer krijgt gratie van de koningin en wordt zelfs in de adelstand verheven. In de pubs halen ''de mannen'' levendige en bizarre herinneringen op aan hun diensttijd in India, toen nog een kolonie van Engeland.
Luister HIER naar de uitvoering van Harald Paulsen van de Kanonensong.
En HIER naar Die Moritat von Mackie Messer, gezongen door Lotte Lenya.
Vooral dit laatste lied is in zeer veel talen gezongen.
Het meest bekend is wellicht de vertolking van Louis Armstrong.
Of misschien wel: Marianne Faithfull
Luister HIER naar Seerȁuber Jenny door Hildegard Knef
Kanonensong
John war darunter und Jimm war dabei
Und George ist Sergeant geworden
Doch die Armee, sie fragt keinen,
wer er sei und marschierte hinauf nach dem Norden.
Soldaten wohnen auf den Kanonen,
Von Cap bis Couch Behar
Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar
Johnny war der Whisky zu warm
Und Jimmy hatte ni genug Decken
Aber Georgie nahm beide beim Arm uns sagte
‘’Die Armee kann mich verrecken’’
Soldaten wohnen auf den Kanonen,
Von Cap bis Couch Behar
Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar
John ist gestorben und Jimmy ist tot
und George ist vermisst und verdorben.
Aber Blut ist immer noch rot,
für die Armee wird jetzt wieder geworben!
Soldaten wohnen auf den Kanonen,
Von Cap bis Couch Behar
Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar
- Details
- Categorie: Audio (168)
Mooi & Overzichtelijk
Eén van de jongste en meest plezierige hoofdsteden in Europa is Bratislava (Slowakije). Een overzichtelijke en mooie stad; veel minder druk dan de min of meer nabije hoofdsteden Praag, Wenen en Boedapest. Minder toeristen ook.
Ik ben er drie keer geweest (de eerste keer toen het nog in Tsjecho-Slowakije lag) en herkende het één en ander in de podcast van mijn oud VPRO-collega Guido Spring.
Hij presenteerde gisteravond zijn -zoals hij dat zelf noemt- poëtische geluidsportret Rood en Wit in de Volkskeuken van Verhalenhuis Belvédère te Rotterdam. Een mooi en sfeervol programma.
Het werd als volgt aangekondigd:
Guido ging op zoek naar het geluid van de stad van nu en van toen: de klotsende golven van de Donau, de stemmen die weerkaatsen tussen de betonnen flats uit de communistische tijd, de speeltuin met Oekraïense kinderen, de synagoge op zaterdag waar de kleine Joodse gemeenschap samenkomt maar ook de reparaties aan de bovenleiding van de trolleybussen en Slowaken die beachvolley spelen en trams die langszoeven. Veel geluiden, weinig teksten, wel poëzie van Martin Solotruk (1970). De Belgische vertaler van Solotruk’s gedichten, Benjamin Bossaert, vertaalt het gedicht in het Nederlands.
Met dank aan Mark Beekhuis en Tessel Blok. Montage: Rob Gerritsen.
U kunt er hier naar luisteren:
https://open.spotify.com/show/6NNIH9z3LuVWsdLqbu9Miw
Novi Most (Nieuwe Brug)
Binnenstad
Zicht op Centrum
Donau
- Details
- Categorie: Audio (168)
Hállelujah, Hallélujah
Het verschijnsel bestaat nu bijna 20 jaar: Flashmob. Je zou dat kunnen vertalen in flitsmeute of flitsmassa. Plotseling verschijnt iemand in een drukke menigte, die iets aparts gaat doen. Vaak verschijnen er andere mensen, die dan hetzelfde gaan doen. Fascinerend fenomeen.
Het publiek is verbaasd of zelfs verbijsterd.
Maar soms gaat datzelfde publiek ook meedoen en dan ontstaat een soort happening met een groot saamhorigheidsgevoel.
Het begon in 2003 in New York. Uitvinder is Bill Wasik, redacteur van Harper’s Magazine.
Flashmobs vinden heden ten dage in de hele wereld plaats. Vaak komt er muziek aan te pas en gaan de mensen zingen en dansen. De sociale media spelen een grote rol. Mensen worden via die media opgeroepen om te komen. Spontaan gaan ‘’onbekenden’’ dan vaak meedoen, hoewel de mob regelmatig beperkt blijft tot een optreden van de initiatiefnemer(s).
Het event duurt nooit lang en eindigt vaak net zo abrupt als het begonnen is.
DEZE FLASHMOB speelt zich af in de openbare bibliotheek van Valladolid in Spanje. De mensen lezen en studeren tot er een aantal leden van een Gospel Koor in het publiek blijkt te zitten.
- Details
- Categorie: Audio (168)
Vader is een lul
Op 2 oktober 1965 ging in het Nieuwe de la Mar Theater in Amsterdam de musical ‘Heerlijk duurt het langst’ in première.
Met teksten van Annie M.G. Schmidt en muziek van Harry Bannink.
Het bekendste lied werd ''Op een mooie Pinksterdag'', een duet van twee bezorgde vaders, gezongen door Leen Jongewaard & André van den Heuvel.
Dit lied zorgde voor behoorlijk wat stampij.
Niet zozeer omdat vader vergeleken wordt met Onze Lieve Heer (hoewel!) en ook niet om de suggestie dat dochtertje wel eens zwanger geraakt zou kunnen zijn door ‘iemand uit Den Haag’. (Hoewel)
Nee: het gaat vooral om de regel ‘Vader is een lul’.
Dit mocht niet op de radio.
Pas toen er een aanpassing werd gemaakt en de regel werd veranderd in ‘Vader is een nul’, mocht het gedraaid worden.
Anno 2022 tref je op Internet soms nog de verkeerde tekst aan.
Luister hier naar de oorspronkelijke versie.
Links: Leen Jongewaard; rechts: André van den Heuvel
Dit optreden was in 1970 bij de uitreiking van de Televizier-ring.
Het publiek reageert blij en verrast als beide 'vaders' de juiste tekst zingen.
Van Annie M.G. Schmidt
Op een mooie Pinksterdag
Op een mooie Pinksterdag
Als het even kon
Liep ik met mijn dochter aan het handje in het parrekie
te kuieren in de zon
Gingen madeliefjes plukken, eendjes voeren
Eindeloos
‘Kijk nou toch, je jurk wordt nat, je handjes vuil
En papa boos’
Vader was een mooie held
Vader was de baas
Vader was een duidelijke mengeling van Onze Lieve Heer
En Sinterklaas
‘Ben je bang voor ‘t hondje, hondje bijt niet
Papa zegt dat hij niet bijt’
Op een mooie Pinksterdag
Met de kleine meid
Als het kindje groter wordt
Roossie in de knop
Zou je tegen alle grote jongens willen zeggen: ‘Handen thuis
En lazer op’
‘Hebbu dat nou ook meneer? Jawel meneer
Precies als iedereen’
Op een mooie Pinksterdag
Laat ze je alleen
Morgen kan ze zwanger zijn
‘t Kan ook nog vandaag
‘t Kan van de behanger zijn
Of van een Franse zanger zijn
Of iemand uit Den Haag
Vader kan gaan smeken en gaan preken
Tot hij purper ziet
Vader zegt: ‘Pas op m’n kind, dat hondje bijt’
Ze luistert niet
Vader is een hypocriet
Vader is een lul
Vader is er enkel en alleen maar voor de centen
En de rest is flauwekul
Ik wou dat ik nog één keer met m’n dochter
Aan het handje lopen kon
Op een mooie Pinksterdag
Samen in de zon
Subcategorieën
Audio Aantal artikelen: 80
Pagina 2 van 20