Audio (168)

 

Von Cap bis Couch Behar

Zo’n twintig jaar geleden was ik in de regio Cooch Behar in het uiterste noorden van India. Ik was daar met Henk Weltevreden, die cassettebandjes bij zich had met muziek uit de Driestuiversopera -3Groschenoper- van Bertolt Brecht (tekst) en Kurt Weill (muziek). Het ging dan vooral om de Kanonensong, waarin de beroemde regels voorkomen:

Soldaten wohnen, auf den Kanonen

Von Cap bis Couch Behar
(Het gaat hier om Engelse soldaten, die in India leven om te vechten. Van de Kaap in het zuiden tot aan Cooch Behar.)

Geheel volgens de regels van het lied regende het voortdurend en dat zorgde voor overlast.
      En het leidde tot een nogal omstreden tekst.

Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse,
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar

Omdat ook de elektriciteit het grootste deel van de dag uitviel draaiden we dat bandje erg vaak, want de recorder liep op batterijen. 
      Zo vaak, dat ik de tekst na een week uit het hoofd kende. Net als trouwens een paar andere bekende songs uit deze opera: Mackie Messer en Seerȁuber Jenny


  

De Driestuiversopera is in 1928 geschreven. Het is gebaseerd op het Engelse werk De Beggars’s Opera, dat 200 jaar eerder verscheen. Het speelt zich af in de onderwereld van het Londense Soho.
     
Hoofdpersoon is Macheath (Mackie Messer) die een verhouding heeft met Polly. Zeer tegen de zin van haar vader de bedelaarskoning Peachum, die probeert Macheath veroordeeld te krijgen tot de strop. Dat lukt na veel verwikkelingen niet. Mackie Messer krijgt gratie van de koningin en wordt zelfs in de adelstand verheven. In de pubs halen ''de mannen'' levendige en bizarre herinneringen op aan hun diensttijd in India, toen nog een kolonie van Engeland.

Luister HIER naar de uitvoering van Harald Paulsen van de Kanonensong.
En HIER naar Die Moritat von Mackie Messer, gezongen door Lotte Lenya.
Vooral dit laatste lied is in zeer veel talen gezongen.
Het meest bekend is wellicht de vertolking van Louis Armstrong.
Of misschien wel: Marianne Faithfull
Luister HIER naar Seerȁuber Jenny door Hildegard Knef
 
Kanonensong

John war darunter und Jimm war dabei
Und George ist Sergeant geworden
Doch die Armee, sie fragt keinen,
wer er sei und marschierte hinauf nach dem Norden.

Soldaten wohnen auf den Kanonen,
Von Cap bis Couch Behar

Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar

Johnny war der Whisky zu warm
Und Jimmy hatte ni genug Decken
Aber Georgie nahm beide beim Arm uns sagte
‘’Die Armee kann mich verrecken’’

Soldaten wohnen auf den Kanonen,
Von Cap bis Couch Behar

Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar

John ist gestorben und Jimmy ist tot
und George ist vermisst und verdorben.
Aber Blut ist immer noch rot,
für die Armee wird jetzt wieder geworben!

Soldaten wohnen auf den Kanonen,
Von Cap bis Couch Behar

Wenn es mal regnete und es begegnete
ihnen’ne neue Rasse, ‘ne braune oder blasse
dann machen Sie vielleicht daraus ihr Beefsteak Tartar


 

 

 

Mooi & Overzichtelijk

Eén van de jongste en meest plezierige hoofdsteden in Europa is Bratislava (Slowakije). Een overzichtelijke en mooie stad; veel minder druk dan de min of meer nabije hoofdsteden Praag, Wenen en Boedapest. Minder toeristen ook.
       Ik ben er drie keer geweest (de eerste keer toen het nog in Tsjecho-Slowakije lag) en herkende het één en ander in de podcast van mijn oud VPRO-collega Guido Spring.
        Hij presenteerde gisteravond zijn -zoals hij dat zelf noemt- poëtische geluidsportret Rood en Wit in de Volkskeuken van Verhalenhuis Belvédère te Rotterdam. Een mooi en sfeervol programma.
Het werd als volgt aangekondigd:

Guido ging op zoek naar het geluid van de stad van nu en van toen: de klotsende golven van de Donau, de stemmen die weerkaatsen tussen de betonnen flats uit de communistische tijd, de speeltuin met Oekraïense kinderen, de synagoge op zaterdag waar de kleine Joodse gemeenschap samenkomt maar ook de reparaties aan de bovenleiding van de trolleybussen en Slowaken die beachvolley spelen en trams die langszoeven. Veel  geluiden, weinig teksten, wel poëzie van Martin Solotruk (1970).  De Belgische vertaler van Solotruk’s gedichten, Benjamin Bossaert, vertaalt het gedicht in het Nederlands.

Met dank aan Mark Beekhuis en Tessel Blok. Montage: Rob Gerritsen.

U kunt er hier naar luisteren:

 

https://open.spotify.com/show/6NNIH9z3LuVWsdLqbu9Miw


Novi Most (Nieuwe Brug)

 

Binnenstad


 

Zicht op Centrum


 

Donau

 

 

Hállelujah, Hallélujah

Het verschijnsel bestaat nu bijna 20 jaar: Flashmob. Je zou dat kunnen vertalen in flitsmeute of flitsmassa. Plotseling verschijnt iemand in een drukke menigte, die iets aparts gaat doen. Vaak verschijnen er andere mensen, die dan hetzelfde gaan doen. Fascinerend fenomeen.
      Het publiek is verbaasd of zelfs verbijsterd.

Maar soms gaat datzelfde publiek ook meedoen en dan ontstaat een soort happening met een groot saamhorigheidsgevoel.
      Het begon in 2003 in New York. Uitvinder is Bill Wasik, redacteur van Harper’s Magazine.

Flashmobs vinden heden ten dage in de hele wereld plaats. Vaak komt er muziek aan te pas en gaan de mensen zingen en dansen. De sociale media spelen een grote rol. Mensen worden via die media opgeroepen om te komen. Spontaan gaan ‘’onbekenden’’ dan vaak meedoen, hoewel de mob regelmatig beperkt blijft tot een optreden van de initiatiefnemer(s).
      Het event duurt nooit lang en eindigt vaak net zo abrupt als het begonnen is.

           

DEZE FLASHMOB speelt zich af in de openbare bibliotheek van Valladolid in Spanje. De mensen lezen en studeren tot er een aantal leden van een Gospel Koor in het publiek blijkt te zitten. 

    


 

Vader is een lul

 Op 2 oktober 1965 ging in het Nieuwe de la Mar Theater in Amsterdam de musical ‘Heerlijk duurt het langst’ in première.
      Met teksten van Annie M.G. Schmidt en muziek van Harry Bannink.
Het bekendste lied werd ''Op een mooie Pinksterdag'', een duet van twee bezorgde vaders, gezongen door Leen Jongewaard & André van den Heuvel.

Dit lied zorgde voor behoorlijk wat stampij.
      Niet zozeer omdat vader vergeleken wordt met Onze Lieve Heer (hoewel!) en ook niet om de suggestie dat dochtertje wel eens zwanger geraakt zou kunnen zijn door ‘iemand uit Den Haag’. (Hoewel)
      Nee: het gaat vooral om de regel ‘Vader is een lul’.
Dit mocht niet op de radio.
      Pas toen er een aanpassing werd gemaakt en de regel werd veranderd in ‘Vader is een nul’, mocht het gedraaid worden.
Anno 2022 tref je op Internet soms nog de verkeerde tekst aan.


Luister hier naar de oorspronkelijke versie. 

Links: Leen Jongewaard; rechts: André van den Heuvel

      Dit optreden was in 1970 bij de uitreiking van de Televizier-ring.
Het publiek reageert blij en verrast als beide 'vaders' de juiste tekst zingen.  

 

Van Annie M.G. Schmidt


Op een mooie Pinksterdag

 

Op een mooie Pinksterdag

Als het even kon

Liep ik met mijn dochter aan het handje in het parrekie

te kuieren in de zon

Gingen madeliefjes plukken, eendjes voeren

Eindeloos

‘Kijk nou toch, je jurk wordt nat, je handjes vuil

En papa boos’

 

Vader was een mooie held

Vader was de baas

Vader was een duidelijke mengeling van Onze Lieve Heer

En Sinterklaas

‘Ben je bang voor ‘t hondje, hondje bijt niet

Papa zegt dat hij niet bijt’

Op een mooie Pinksterdag

Met de kleine meid

 

Als het kindje groter wordt

Roossie in de knop

Zou je tegen alle grote jongens willen zeggen: ‘Handen thuis

En lazer op’

‘Hebbu dat nou ook meneer? Jawel meneer

Precies als iedereen’

Op een mooie Pinksterdag

Laat ze je alleen

 

Morgen kan ze zwanger zijn

‘t Kan ook nog vandaag

‘t Kan van de behanger zijn

Of van een Franse zanger zijn

Of iemand uit Den Haag

Vader kan gaan smeken en gaan preken

Tot hij purper ziet

Vader zegt: ‘Pas op m’n kind, dat hondje bijt’

Ze luistert niet

 

Vader is een hypocriet

Vader is een lul

Vader is er enkel en alleen maar voor de centen

En de rest is flauwekul

Ik wou dat ik nog één keer met m’n dochter

Aan het handje lopen kon

Op een mooie Pinksterdag

Samen in de zon

 

 

The Shot Heard round the World
(of: Het begin van de Koude Oorlog)

The Pennant

Het was de derde en beslissende wedstrijd tussen de New York Giants en de Brooklyn Dodgers in het kampioenschap van de National League. (De zogeheten PENNANT).
      Het was de negende en laatste inning met de Giants aan slag. 
      De Dodgers stonden met 4-2 voor, maar de Giants hadden het tweede en derde honk bezet..
      Er was één uit.
Voor de Giants komt Bobby Thomson aan slag. De coach van de Dodgers besluit een nieuwe werper op de plaat te zetten: Ralph Branca.
      Een gewaagd besluit want Thomson had in de reguliere competitie al vier homeruns op Branca geslagen en had dat in de eerste wedstrijd van de best of three nog eens gedaan.
      Thomson laat de eerste prachtige slagbal gaan, maar slaat de tweede bal net over het hek voor de beslissende zogeheten walk-off homerun: 5-4 voor de Giants..

Luister naar het prachtige commentaar (1'.33"), dat later onder televisiebeelden is gezet en probeer te verstaan wat de opgewonden Hodges er allemaal uitgooit.

Letterlijk zegt hij:


The shot heard ‘round the world!

De homerun en het verslag werden later bekend als ’the shot heard ‘round the world’. New York lag stil die middag. Vrijwel iedereen in die stad luisterde naar de radio; een enkeling keek naar de televisie.
    
      In Europa luisterden Amerikaanse militairen naar de radio.

      In Korea was het oorlog en luisterden de militairen ook.
      Vandaar dat wereldwijde shot.

Russ Hodges was radioverslaggever voor de New York Giants (het team van Bobby Thomson) en zijn verslag werd uitgezonden op een klein station: WMCA-AM radio.
      Dit radiostation maakte geen opnames van dit verslag.
Dat het toch bewaard is gebleven, danken wij aan een zekere Lawrence Goldberg, die in zijn auto naar het verslag luisterde en zijn moeder vroeg om het laatste deel van de wedstrijd op te nemen.
      Dat gebeurde op een heel simpel recordertje (‘1951 nietwaar!’), wat tevens verklaart dat de kwaliteit van het bewaard gebleven verslag zo matig is.

De bal is nooit terug gevonden.
      En dat is jammer. Niet alleen, omdat de bal een waarde van zo’n 1 miljoen US$ zou hebben maar ook omdat deze bal thuishoort in de Hall of Fame in Cooperstown New York.

HET HONKBALMOMENT is later in allerlei films, series en boeken opgedoken. Onder andere in The Godfather, waar Sonny Corleone naar het commentaar van Russ Hodges luistert en vlak voor de homerun wordt doodgeschoten. Ook in de serie MASH, die zich afspeelt in Korea komt het voor als majoor Charles Winchestor wordt aangespoord om hoge bedragen in te zetten in de weddenschap welk team de wedstrijd zal winnen.


UNDERWORLD

 DeLillo geeft er overigens een geheel eigen interpretatie aan. De bal wordt in zijn boek wel degelijk gevonden. De jonge Cotter Martin is in het stadion in The Bronx New York, waar de wedstrijd gespeeld werd. Hij maakt kennis met een andere fan; de bal komt op hen af en Cotter kaapt de bal voor de neus van zijn nieuwe vriend weg. Deze bal verandert in het boek een aantal malen van eigenaar, waardoor Underworld een rijk geschakeerd beeld geeft van de Verenige Staten in die tijd. 
                                    


 

Subcategorieën