Guitar Blues & een TBR-Inrichting

Van 1977 tot 2006 heb ik bij de VPRO-Radio gewerkt. Dat was in een periode, dat Internet zich nog moest ontwikkelen. Dat twitter en facebook niet bestonden en het woord reaguurder niet bestond. Reacties op uitzendingen waren er wel degelijk. Uitgebreid per brief. Vaak lovend, soms kritisch, boos, ongenuanceerd of teleurgesteld. Korter per telefoon. Soms vloekend of tierend, zelfs met bedreigingen.
      Maar er waren ook altijd zijdelingse reacties. Die hadden bijna altijd van doen met muziek, die in een programma werd gedraaid. Wat je ook had uitgezonden, hoeveel moeite je er ook voor had gedaan, hoeveel emoties je had opgeroepen; altijd waren er mensen met de vraag:’’ Kunt u mij misschien vertellen welke muziek u ten gehore heeft gebracht?’’

Een sterk voorbeeld daarvan deed zich voor in 1978. Ton van der Graaf en ik hadden 14 dagen doorgebracht in de TBR-Inrichting Veldzicht in Avereest. Het was voor ’t eerst in de justitiële geschiedenis, dat journalisten daarvoor toestemming kregen. Wij waren een half jaar lang bezig geweest om dat voor elkaar te krijgen.
      Wij zaten veertien dagen lang tussen kinderverkrachters, moordenaars, roofovervallers, pedofielen, serie-inbrekers en drugsverslaafden. Wij lieten aangrijpende, indringende, soms weerzinwekkende verhalen horen. In de kranten verschenen opvallend veel lovende verhalen. Later werden wij uitgenodigd in gevangenissen om lezingen te houden. Wij schreven er een boekje over.

      Het werden tien uitzendingen. Ton had muziek uitgezocht voor de verbindende elementen. Blue Guitar van Wim Overgaauw. Vooral het nummer Blues in the Night kwam vaak terug.
      Ik heb die 33-toerenplaat teruggevonden.

LUISTER HIER naar Blues in the Night.  

Saint Emilion Grand Cru

Wij drinken bij dit nummer een mooie Saint Emilion Grand Cru. Dat komt zo.
      Ton en ik sliepen in een hotel-restaurant vlakbij de TBR-inrichting. Op de laatste avond hadden we iets te vieren. Dat vond althans de uitbater. ‘’Zal ik eens een mooie rooie Bordeaux tevoorschijn halen’’, zei hij. ‘’Dan drinken we die op mijn kosten op’’.
Hij ging naar zijn kelder, kwam met een fles terug en opende die met een gepast ritueel. Hij rook aan de kurk en wilde toen de fles terugzetten.    
      Maar helaas.
De fles stond op de rand van de bar, viel en rolde klotsend over de vloer. De man ging er in draf achteraan, pakte de schuimende fles weer op en schonk vervolgens toch maar de glazen met bellen en al vol.

‘’Op Avereest, Op Veldzicht, op de TBR’’.   

Ton van der Graaf (links) en uw bloghouder in Veldzicht.

Klik HIER voor alle muziekborrels