Audio (168)
- Details
- Categorie: Audio (168)
Een barbaarse winter te Cluj-Napoca
In de winter van 1992 was het extreem koud in Cluj-Napoca, de ‘’hoofdstad’’ van de Roemeense regio Transsylvanië. Overdag vroor het 22 graden, ’s nachts liep het op tot dertig graden onder nul.
Roemenië probeerde zich een beetje te herstellen van het verschrikkelijke Ceausescu-bewind, nadat de ‘’grote leider’’ op 25 december 1989 na een schijnproces was gefusilleerd voor een vuurpeloton.
Er was een tekort aan alles.
In de winkels waren voornamelijk lege schappen met af en toe wat beschimmeld brood of een blik met vet spek. Op straat werd geen sneeuw geruimd. Het openbaar vervoer lag stil. Mensen bleven zo veel mogelijk in hun huizen. Onder de auto’s werden soms vuurtjes gestookt om de accu weer op gang te krijgen.
‘s Nachts ging de stadsverwarming uit. Ook in hotel Belvedere, waar Klaas Vos en ik verbleven omdat wij een paar radioprogramma’s maakten over de gediscrimineerde Hongaarse minderheid in Roemenië. Ik lag ’s nachts in bed met een dikke jas aan, maar zelfs dat hielp niet.
Nog nooit wakker gelegen van de kou. Nog nooit zulke dikke bloemen op de ramen gezien.
Flesje Palinka
Regelmatig ging ik maar het bed uit. Flesje Palinka bij de hand om een beetje warm te worden.
En dan ging de cassetterecorder aan met het bandje van de beroemde en in Roemenië zeer bewierookte zangeres Maria Tanase.
Ik had dat bandje zo vaak gedraaid dat ik sommige frasen uit het hoofd kende, zonder overigens te weten waar het precies over ging.
Luister HIER naar Cine iubeste si lasa
en HIER naar Lume Lume
- Details
- Categorie: Audio (168)
L'amour est un oiseau rebelle
Vorig jaar november besteedde ik in Muziek bij de Borrel 33 aandacht aan de opera Carmen van de Franse componist Georges Bizet.
En nu kreeg ik uit Frankrijk zomaar een link toegestuurd van een flashmob, die zich afspeelt in Restaurant 5 te Grenoble.
We zien een bomvol restaurant, waar Fransen op hun Frans zitten te schransen. En ineens verschijnt daar een serveerster van het restaurant, die op een zeer knappe manier het beroemde lied Habanera uit de opera gaat zingen.
Het publiek vindt het prachtig en gaat hier en daar voorzichtig meezingen. Een man gaat zelfs dirigeren.
Nadere beschouwing leert dat de opera in 2011 werd opgevoerd in het theater Summum in Grenoble.
Uitvoerenden waren La Fabrique Opéra met Marie Gautrot in de rol van Carmen. En zij was het die daar in dat restaurant voor opwinding zorgde.
We drinken hierbij een mooie Saint Joseph van domaine Pascal Marthouret te Charnas (Ardèche).
De wijn is er in dieprood en droog wit. In het restaurant voor 7 euro per glas te bestellen. (2019)
En hier de tekst:
Georges Bizet - Habanera
L'amour est un oiseau rebelle
Que nul ne peut apprivoiser
Et c'est bien en vain qu'on l'appelle
S'il lui convient de refuser
Rien n'y fait menace ou prière
L'un parle bien l'autre se tait
Et c'est l'autre que je préfère
Il n'a rien dit mais il me plaît
L'amour...
L'amour...
L'amour...
L'amour...
L'amour est enfant de bohême
Il n'a jamais, jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Si je t'aime prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime
Prends garde à toi
L'oiseau que tu croyais surprendre
Battit de l'aile et s'envola
L'amour est loin tu peux l'attendre
Tu ne l'attends plus il est là
Tout autour de toi vite vite
Il vient s'en va puis il revient
Tu crois le tenir il t'évite
Tu crois l'éviter il te tient
L'amour...
L'amour...
L'amour...
L'amour...
L'amour est enfant de bohême
Il n'a jamais, jamais connu de loi
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Si je t'aime prends garde à toi
Prends garde à toi
Si tu ne m'aimes pas
Si tu ne m'aimes pas, je t'aime
Prends garde à toi
Mais si je t'aime, si je t'aime
Prends garde à toi
Klik HIER voor alle muziekborrels
- Details
- Categorie: Audio (168)
George Gershwin & Marcel van Roosmalen
Het was december 1999. Veel mensen waren bezig met de overgang naar het nieuwe millennium.
Sommigen voorzagen hel en verdoemenis. Alle computers zouden op hol slaan. De kippen zouden van de leg raken en de publieke omroep in Nederland zou in 2000 geen lang leven meer beschoren zijn en beleefde een laatste stuiptrekking. Op de radio werd voor het eerst de TOP 2000 uitgezonden.
En ineens gebeurde er iets raars. Ik wist direct dat het goed zou komen met het nieuwe millennium want daar werd tussen al die populaire deuntjes de Rhapsody in Blue gedraaid (Op 599). Een prachtig werk van George Gershwin uit 1924.
Een mixture van Klassiek & Jazz, waar je niet op kon dansen.
Een nieuw soort muziek, die je bij je keel greep en niet meer losliet.
Dat was me al eens eerder overkomen, toen ik een jaar of zeventien was.
Onmiddellijk heb ik toen die plaat aangeschaft. En verdomd: in 2019 heb ik die L.P. teruggevonden. Uitgevoerd door de Hamburger Symphoniker.
Op de radio werd toen zowaar het hele nummer gedraaid. Meer dan een kwartier. Zomaar.
Luister HIER.
George Gershwin werd niet oud. 38 jaar.
Hij componeerde ook de opera Porgy and Bess, schreef nummers voor Al Jolson, muziek voor de film Delicious en de reeks operettes Pardon my English. Op de ‘’achterkant’’ van mijn LP staat An American in Paris, ook al zo’n prachtig geavanceerd nummer.
Wat drinken we op George Gershwin?
Ach; laten we drinken op Marcel van Roosmalen, een NRC-columnist die ook voor de radio met grote regelmaat gepeperde meningen geeft.
Waarom?
Marcel van Roosmalen deed een tijdje geleden op T.V. mee aan De Slimste Mens. Hij deed dat behoorlijk goed en ik moest ook vaak om hem lachen. Een humoristische droogkloot.
Maar er is lef voor nodig om aan dat soort spelletjes mee te doen, want er is altijd een risico tot reputatieschade.
Marcel bleek bijvoorbeeld nog nooit van George Gershwin te hebben gehoord. Hij had echt geen flauw idee. En dat was geen zwarte humor.
Misschien moeten we wat toverdrank op zijn gezondheid drinken.
Is Rhapsody in Blue overigens het oudste nummer dat ooit in de Top 2000 is geraakt?
Ja!
Andere oude nummers die het hebben gehaald zijn Strange Fruit van Billie Holiday (1937) en We’’ll meet again van Vera Lynn (1939).
Omdat Marcel die namen wel kent, drinken we bij nader inzien een stevige Amerikaanse Whiskey op zijn gezondheid.
Klik HIER voor alle muziekborrels
- Details
- Categorie: Audio (168)
De vroege dood van een groot trompettist
Het was in de zomer van 1962. Ik was zeventien jaar en kocht van mijn vriend Mike voor Fl. 200,-- een drumstel. Daar schreef ik al eerder over: Muziek bij de Borrel 1.
Ik luisterde veel naar solo’s van Art Blakey en probeerde dat dan een beetje na te doen. Maar toen ontdekte ik ineens Max Roach. Mijn god. Wat een power, wat een muzikaliteit, wat een percussie, wat een improvisatietalent.
Roach speelde samen met trompettist Clifford Brown. Nog zo’n waanzinnig talent. Mijn god; die man was misschien nog beter dan Miles Davis of Kenny Dorham.
Ik kocht de L.P. Clifford Brown All Stars. Er staan maar twee nummers op. Caravan en Autumn in New York.
Vooral in dat laatste nummer hoor je een magistrale Clifford Brown.
Luister HIER.
Het auto-ongeluk
Maar ja.
Op de tekst achter op de hoes stond het duidelijk: ‘’Clifford, as his fans are all too well aware, perished June 26, 1956 when his car was involved in an accident on the Pennsylvania Turnpike. He was en route to Chicago for an engagement at the Blue Note where he and Max had scored such a resounding success on an earlier booking’’.
Clifford Brown was pas 25 jaar toen hij om het leven kwam. Ook pianist Richie Powell en zijn vrouw Nancy overleefden het ongeluk niet. Brown werd begraven op Mt. Zion Cemetery in Wilmington waar nog ieder jaar het Clifford Brown Jazz Festival wordt gehouden.
Benny Golson
Er zijn nog veel meer herinneringen. Benny Golson schreef het nummer I remember Clifford.
U hoort hem HIER zelf op tenorsax.
Bud Powell, broer van de overleden Richie speelt het HIER op piano.
C.B.Vaandrager
De Rotterdamse dichter Cornelis Bastiaan Vaandrager besteedde er aandacht aan in zijn novelle Muziek voor een vroege dood en dat was voor Cees Buddingh’ weer aanleiding om een gedicht op te dragen aan Cornelis Bastiaan:
I remember Clifford
natuurlijk er is niets veranderd
ik eet gewoon, slaap gewoon, er gaan zelfs weken
voorbij zonder dat je naam ook maar één keer
bij me opkomt, maar toch, soms, eensklaps,
midden op straat, hoor ik drie vier noten
van, zeg: delilah of tenderly:
en heel even, misschien drie kwart seconde
zweef ik weg in jouw transparante heelal.
en zie daardoor een mooi meisje minder
dan ik gezien zou hebben
als jij niet was doodgegaan
Luister HIER naar Delilah (Clifford Brown & Max Roach)
En HIER naar Tenderly
Toen ik 17 jaar was, dronk ik vrijwel geen alcohol. Af en toe een biertje als de solo niet lukte.
Vooruit dan maar.
Klik HIER voor alle muziekborrels
- Details
- Categorie: Audio (168)
Onaangepast, wild; fantastisch
Bohemian Rhapsody van Queen staat weer bovenaan op de Top-2.000, Dat is volkomen terecht. En toch blijft het vreemd. Het is in niets een populair, kort en makkelijk mee te zingen deuntje.
De Bohemian Rhapsody is subtiel en bizar.
Geschreven door Freddie Mercury, het muzikale genie van Queen, die eind 1991 overleed aan aids.
Een rapsodie dus, een muzikale compositie in vrije vorm, een mengelmoes aan stijlen met rock, hardrock, opera en de Spaanse Fandango.
Met een ingewikkelde zeer moeilijk te begrijpen tekst, waar Freddie Mercury ook altijd geheimzinnig over is blijven doen.
Om het beter te begrijpen kun je naar de film Bohemian Rhapsody gaan. Dat heb ik deze week maar eens gedaan. Een werkelijk prachtige film met een hoofdrol voor Rami Malek, die heel veel uren naar Freddie Mercury heeft moeten kijken.
Bohemian Rhapsody wordt door veel kenners beschouwd als de coming-out van Mercury.
Hij had al jarenlang een verhouding met Mary Austin (Lucy Boynton). Hij had haar zelfs al een trouwring gegeven. Maar dan wordt het hem duidelijk, dat hij op mannen valt.
‘’Ik ben biseksueel’’, zegt hij tegen Mary, die daarop antwoordt ‘’Nee Freddie, je bent gay’’.
De harde tekst ‘’Mama, I just killed a man’’, zou dan op zichzelf slaan, Hij neemt afscheid van zijn heteroseksuele leven en begint helemaal opnieuw. "Mama, life had just begun but now I've gone and thrown it all away." En met ‘’Mama Mia, let me go’’ neemt hij afscheid van Mary.
Luister eens naar LIVE-AID uit 1985 in het bomvolle Wembley-Stadium in Londen, een optreden dat later door musici uit de hele wereld werd uitgeroepen tot het beste live concert aller tijden. .
U kunt ook de originele clip bekijken:
Is this the real life?
Is this just fantasy?
Caught in a landslide
No escape from reality
Open your eyes
Look up to the skies and see
I'm just a poor boy (Poor boy)
I need no sympathy
Because I'm easy come, easy go 
Little high, little low
Any way the wind blows
Doesn't really matter to me, to me
Mama just killed a man
Put a gun against his head
Pulled my trigger, now he's dead
Mama, life has just begun
But now I've gone and thrown it all away
Mama, ooh
Didn't mean to make you cry
If I'm not back again this time tomorrow
Carry on, carry on as if nothing really matters
Too late, my time has come
Sends shivers down my spine
Body's aching all the time Scaramouch
Goodbye, everybody
I've got to go
Gotta leave you all behind and face the truth
Mama, oooooooh (Anyway the wind blows)
I don't want to die
Sometimes wish I'd never been born at all
[Guitar Solo] 
I see a little silhouetto of a man
Scaramouch, Scaramouch, will you do the Fandango
Thunderbolt and lightning, very, very frightening me
(Galileo) Galileo (Galileo) Galileo, Galileo Figaro
Magnifico-o-o-o-o
I'm just a poor boy nobody loves me
He's just a poor boy from a poor family
Spare him his life from this monstrosity
Easy come, easy go, will you let me go?
Bismillah! No, we will not let you go Fandango
Let him go
Bismillah! We will not let you go
Let him go
Bismillah! We will not let you go
Let me go (Will not let you go)
Let me go (Will not let you go) (Never, never, never, never) 
Let me go, o, o, o, o
No, no, no, no, no, no, no
(Oh mama mia, mama mia) Mama Mia, let me go
Beelzebub has the devil put aside for me, for me, for me!
So you think you can stone me and spit in my eye
So you think you can love me and leave me to die
Oh, baby, can't do this to me, baby
Just gotta get out, just gotta get right outta here
[Guitar Solo]
(Oooh yeah, Oooh yeah)
Nothing really matters Beelzebub
Anyone can see
Nothing really matters
Nothing really matters to me
Any way the wind blows...
Nummer één
Het nummer stond in 1975 een paar weken op nummer één in de Nederlandse top-veertig.
Datzelfde gold voor Australië, België, Canada, Ierland, Nieuw-Zeeland, Spanje en Engeland.
Na het overlijden van Freddie Mercury in 1991 werd het opnieuw een hit. Toen was het ook in de Verenigde Staten een groot succes.
Het nummer heeft met Bohemen -een regio in Tsjechië- niets van doen.
Eerder is het een verwijzing naar een bohémien, iemand die er een ongeregelde levenswijze op nahoudt. Het staat bijvoorbeeld ook voor kunstenaars die zorgeloos, ongebonden en onconventioneel leven.
Oorspronkelijk is het woord afgeleid van zigeuners, die naar West-Europa trokken.
In Frankrijk werden ze Bohémiens genoemd, omdat men daar dacht dat ze uit Bohemen kwamen.
En als u wilt proberen toch iets van de tekst te begrijpen zijn een paar dingen handig om te weten.
Scaramouche is een clown uit de Italiaanse Commedia dell’Arte.
De Fandango is een dansvorm in ¾ maat, oorspronkelijk afkomstig uit Amerika maar populair geworden in Spanje.
Galileo is uiteraard de Italiaanse astronoom en Figaro komt uit de opera Le Nozze de Figaro (Figaro’s bruiloft) van Mozart.
Bismillah is Arabisch en betekent ‘als God het wil’. Beelzebub betekent letterlijk ‘heer van de vliegen’. Een soort duivel.
En de term Mama Mia, Mama Mia werd door Abba overgenomen en ook tot een tophit gemaakt.
Subcategorieën
Audio Aantal artikelen: 80
Pagina 8 van 20