De vroege dood van een groot trompettist

Het was in de zomer van 1962. Ik was zeventien jaar en kocht van mijn vriend Mike voor Fl. 200,--  een drumstel. Daar schreef ik al eerder over: Muziek bij de Borrel 1.
      Ik luisterde veel naar solo’s van Art Blakey en probeerde dat dan een beetje na te doen. Maar toen ontdekte ik ineens Max Roach. Mijn god. Wat een power, wat een muzikaliteit, wat een percussie, wat een improvisatietalent.
      Roach speelde samen met trompettist Clifford Brown. Nog zo’n waanzinnig talent. Mijn god; die man was misschien nog beter dan Miles Davis of Kenny Dorham.  

      Ik kocht de L.P. Clifford Brown All Stars. Er staan maar twee nummers op. Caravan en Autumn in New York.
Vooral in dat laatste nummer hoor je een magistrale Clifford Brown.
       Luister HIER.

Het auto-ongeluk

Maar ja.
      Op de tekst achter op de hoes stond het duidelijk: ‘’Clifford, as his fans are all too well aware, perished June 26, 1956 when his car was involved in an accident on the Pennsylvania Turnpike. He was en route to Chicago for an engagement at the Blue Note where he and Max had scored such a resounding success on an earlier booking’’.
      Clifford Brown was pas 25 jaar toen hij om het leven kwam. Ook pianist Richie Powell en zijn vrouw Nancy overleefden het ongeluk niet. Brown werd begraven op Mt. Zion Cemetery in Wilmington waar nog ieder jaar het Clifford Brown Jazz Festival wordt gehouden.

Benny Golson

Er zijn nog veel meer herinneringen. Benny Golson schreef het nummer I remember Clifford.
      U hoort hem HIER zelf op tenorsax.
Bud Powell, broer van de overleden Richie speelt het HIER op piano.

C.B.Vaandrager

De Rotterdamse dichter Cornelis Bastiaan Vaandrager besteedde er aandacht aan in zijn novelle Muziek voor een vroege dood en dat was voor Cees Buddingh’ weer aanleiding om een gedicht op te dragen aan Cornelis Bastiaan:

I remember Clifford

natuurlijk er is niets veranderd
ik eet gewoon, slaap gewoon, er gaan zelfs weken
voorbij zonder dat je naam ook maar één keer
bij me opkomt, maar toch, soms, eensklaps,
midden op straat, hoor ik drie vier noten
van, zeg: delilah of tenderly:
en heel even, misschien drie kwart seconde
zweef ik weg in jouw transparante heelal.

en zie daardoor een mooi meisje minder
dan ik gezien zou hebben
als jij niet was doodgegaan

Luister HIER naar Delilah (Clifford Brown & Max Roach)

En  HIER naar Tenderly

Toen ik 17 jaar was, dronk ik vrijwel geen alcohol. Af en toe een biertje als de solo niet lukte.
       Vooruit dan maar.

Klik HIER voor alle muziekborrels