Art Blakey’s Night in Tunisia

In 1962 was ik 17 jaar. Ik zat in de vierde klas van de HBS en verdiende op zaterdagmiddag wat centen bij een bollenboer in Santpoort-Zuid. Mijn vriend Mike had jarenlang in De Congo gewoond, waar hij Louis Armstrong nog een heldenontvangst had zien krijgen.
      Hij had verkering met Hanneke, het mooiste meisje van de school. Bovendien was hij drummer bij de Harlem Syncopators of zoiets. Dat alles gaf hem status.
      Toen Mike een nieuw drumstel kreeg, mocht ik zijn oude stel overnemen.
Voor Fl. 200,00. Dat had ik net bij elkaar gespaard.
      Mike zou mij wat les geven. Dat gebeurde in een schuurtje bij ons in de tuin. Het moest goed afgesloten worden, want anders zouden de buren gaan klagen. Hij is twee keer geweest en werd bij die gelegenheden vergezeld door Hanneke. Dat leidde wel enigszins af.
      Het is bij twee keer gebleven, want de buren hadden er ondanks die goed afgesloten schuur ernstig last van. Bovendien had ik wat problemen met mijn moeder gekregen, want ik had zonder enig overleg een paar wijnflessen open gemaakt.
      Toen kreeg ik van Mike maar een LP cadeau. A night in Tunisia van Art Blakey’s Jazz Messengers.
‘’Luister naar die solo's en probeer dat een beetje na te doen’’, zei hij. 'Je kunt ook roffeltjes oefenen op de binnenkant van je dijbenen. Moet je eens zien hoe makkelijk het gaat als je het daarna op een trommeltje probeert'. 
      Ik heb de plaat bijna helemaal kapot gedraaid, maar die solo's heb ik er natuurlijk zelf nooit goed in gekregen.

Luister  HIER   naar A night in Tunisia met Art Blakey drums, Lee Morgan trompet, Bobby Timmons piano, Benny Golsen tenorsax en Jymie Merritt bas.