Toen het klimaat nog top was

(Door Els Smit, journalist te Rotterdam)

Ik hield van de herfst. De wilde wolkenluchten die al in september begonnen, Het steeds latere licht. En altijd het vermoeden van een storm op til. De bezem door de natuur.
‘De najaarsblaren op de grond, daar stapte je zo fijn in rond’, zong de cabaretgroep Don Quishocking in 1973 op tekst van Willem Wilmink.
      Toen was de herfst nog heel gewoon.

De seizoenen waren in de gematigde luchtstreek één van de grote zekerheden in het leven. Aan het einde van november begon de herfst langzaamaan plaats te maken voor Sinterklaas en zijn Moorse Pietermanknecht.

      En dan was het bijna Kerst.

De winkels werden twinkelende sprookjes. Het duurde allemaal niet zo lang, zoals het met twinkelende sprookjes hoort.
      Nu, in 2022, zet de Action, eind september de kerstartikelen in de schappen: lieve engeltjes, schattige gnoompjes. Ze worden meteen al goed verkocht. We zijn dan misschien de herfst kwijt, maar Kerst staat in de agenda. Kan niet missen.

Rozen in november in de tuin, je mooie winterjack nog werkeloos aan de kapstok. En de stamppot spruitjes die maar niet naar toen wil smaken.

     Kooktijdschriften, op de redacties al in de zomer gemaakt, blijven er met 'Alles voor een spetterende Kerst' ook de moed inhouden.
Ze vallen in de bus, je kunt ze meenemen in de supermarkten. En we doen dat. Nu al.

Want op is op.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Luister HIER naar De oude school van Don Quishocking

Meer van Els: HIER