Poëzie (358)
- Details
- Categorie: Poëzie (358)
‘’Komt Jan langs”
Jan Sierhuis wordt vandaag 92 jaar. Hij is een kunstschilder, die na de oorlog samen met onder meer Karel Appel, Corneille en Lucebert voor opwinding, aandacht en ook wel controverse zorgde.
Hij was bevriend met Bert Schierbeek, die in 1974 een hommage aan hem schreef onder de titel Beginselen.
Eerste regel: ’’Komt Jan Langs’’.
Jan Sierhuis was nogal ingenomen met dit gedicht getuige zijn reactie, die ik heb gevonden op de site van de DBNL (Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren)
“Hij heeft die prachtige tekst geschreven bij dingen van mij, ‘komt Jan langs’. Ik was op een avond bij hem langs gegaan om hem tekeningen te laten zien waar ik mee bezig was. Het waren geen affe tekeningen, maar aanzetten welke kant het op moest, ideeën. Ik zei zoiets als ‘beginsels’. Je weet hoe dat gaat, we raakten aan de praat, tot diep in de nacht, en we hebben toch zeker een paar flessen wijn opgedronken, dus erg helder was het allemaal niet meer. Voor mij niet, althans, maar voor Bert kennelijk wel. Want een paar dagen later kwam hij dus ineens met die tekst, en daar stond alles in, precies zoals ik het gezegd had. Nee, niet eens precies zoals ik het gezegd had, er stond wat ik had willen zeggen. Dat kon ie.”
(Links Bert Schierbeek, rechts Jan Sierhuis)
Van Bert Schierbeek
Beginselen
Voor Jan Sierhuis
komt Jan langs
en zegt
zie je
ik heb tekeningen
dwz.
geen tekeningen
maar meer
Aanloopsels
zie je
wanneer ik dan later
wel of niet
iets doe.
daarom kom ik langs
omdat ik dacht
misschien
als je er naar kijkt
naar de beginselen
zou men kunnen zeggen
kun je er iets mee doen
omdat het beginsels zijn
niet af
met alles wat er in zit.
niet af.
omdat ik weet
wat de afbrokkeling is.
er is eigenlijk
niks gaaf.
het zijn torsen
op stranden
alleen de zee
is volledig
te groot
denk ik
voor een potlood
en neem de kwast
en maak er iets anders van
soms lukt dat
want je moet nooit vergeten
(en dat doe ik ook niet)
de mens is overvloeiend
en fragiel
van fantasie
soms denk ik
is het het idee
van volledig willen zijn
dat ons anvreet
en zo verandert
wat wij zien
wordt misschien
de afbrokkeling totaal
en blijft toch de zee
volledig
blijf ik zee
en brokstuk
en sta er tussen in
een razende kever
in een enorme mesthoop
alleen de stank is volledig
en ongrijpbaar
en toch ga je door
dat is je kracht
aanloopsels denk je
en wat het ooit
méér kan zijn
en dan
fragiel en overvloeiend
van werkelijkheidszin
gooi je papier en potlood
verf en kwast en doek op een hoop
en steekt er de brand in
zie je de as
en daarin de zee volledig
vol torsen het strand
dat is de waarheid
denk je
en begin je opnieuw
Klik HIER voor alle ZoekPoëzie
- Details
- Categorie: Poëzie (358)
Ni dieu, ni maître!
In 1880 lanceerde de Franse socialist Louis Auguste Blanqui zijn tijdschrift ‘’Ni dieu, ni maître!”
Later werd dat een soort strijdkreet voor anarchisten.
Maar de slogan werd pas echt bekend toen Sophie Girault een chanson onder die titel schreef, dat werd gezongen door Léo Ferré. .
Luister HIER naar ‘’Ni dieu, ni maître!’’
Hoe vertalen we dit?
‘’Noch God, noch meester’’, ligt voor de hand.
‘’Geen God, geen meester’’, zou ook kunnen.;
‘’Eigen meester, niemands knecht’’, lijkt mij beter. Laten we God ook met rust.
Van Sophie Girault
La cigarette sans cravate
Qu'on fume à l'aube démocrate
Et le remords des cous-de-jatte
Avec la peur qui tend la patte
Le ministère de ce prêtre
Et la pitié à la fenêtre
Et le client qui n'a peut-être
Ni Dieu ni maître
Le fardeau blême qu'on emballe
Comme un paquet vers les étoiles
Qui tombent froides sur la dalle
Et cette rose sans pétales
Cet avocat à la serviette
Cette aube qui met la voilette
Pour des larmes qui n'ont peut-être
Ni Dieu ni maître
Ces bois que l'on dit de justice
Et qui poussent dans les supplices
Et pour meubler le sacrifice
Avec le sapin de service
Cette procédure qui guette
Ceux que la société rejette
Sous prétexte qu'ils n'ont peut-être
Ni Dieu ni maître
Cette parole d'Evangile
Qui fait plier les imbéciles
Et qui met dans l'horreur civile
De la noblesse et puis du style
Ce cri qui n'a pas la rosette
Cette parole de prophète
Je la revendique et vous souhaite
Ni Dieu ni maître
Klik HIER voor alle ZoekPoëzie
- Details
- Categorie: Poëzie (358)
Hai Boer Hai
Van Eva Gerlach
Psalm
Het vriest. Het gras wordt zwart. Ik hou niet meer
zoveel van je als vroeger. Heer. Ik ken je
beter, dat zal het zijn. Toch, met dit weer
wordt het mij koud om het hart. Kom op, waar ben je?
Als ik de kans maar kon berekenen
dat ik je tref. Je zou de bank zien springen,
en het zou niets voor ons betekenen.
Wij zouden buiten ‘’Hai Boer Hai’’ gaan zingen.
Hai boer hai is het zevende en laatste onderdeel van de dichtbundel Verder geen leed van Eva Gerlach (1948).
Het komt uit het lied in Gronings dialect: Ain boer wol naar zien noaber tou.
Luister HIER naar de uitvoering door Imca Marina
|
||||||
- Details
- Categorie: Poëzie (358)
Van J.P. Guépin
Over God
Ken je Sinterklaas?
Alleen in vermomming.
Dus, als hij onverhuld voor je staat,
als hij, nat en vies, smeekt doorgelaten te worden in je huis,
als hij, nederig, om een maaltijd bedelt?
Dan doe ik net of hij niet bestaat.
- Details
- Categorie: Poëzie (358)
Van C.B. Vaandrager
Rotterdam
Kind: Waarom maken ze van die hoge gebouwen?
Oma: Dat vinden de mensen mooi, kind.
Een wolkenformatie
die ik dreigend zou kunnen noemen.
De wolkenformatie lijkt op iemand.
Het is alweer over.
Zo gaat dat met wolkenformaties
Subcategorieën
Poëzie Aantal artikelen: 139
Twee maal de helft en een geel strikje
Pagina 17 van 45