Nooit een pakje, nooit een zoen

Het vers werd geschreven in 1937 in Batavia door Brammetje, pseudoniem voor de KNIL-kolonel M.H. du Croo.
      Hij was toen vijftig jaar. Een heer op leeftijd vond hijzelf.
Rustig en eenzaam zit hij op zijn vrije zondagochtend in zijn luierstoel, een stoel dus waarin je heerlijk kunt luieren.
      Gescheiden en kinderen in Nederland.

Vijftig jaar! En dan al een HEER OP LEEFIJD.

      Mijn god. Ik heb een zoon van vijftig!


Van Brammetje

Heer op leeftijd

Heer op leeftijd, zondagmorgen
Boekentrommel, luierstoel
Netjes in z'n zit-pyjama
Rustig vrije-dags-gevoel
In z'n ene vrije kamer
Kopje koffie en sigaar
Boeken, kains en wat portretten
Bijna eenenvijftig jaar

Heer op leeftijd, rustig, eenzaam
Zonder vrouw en zonder kind
Donderdags een vast partijtje
Hier en daar een borrelvrind
Dochter al getrouwd in Holland
zoon studeert nog, en hun ma
Da's al vijftien jaar geleden
Ergens in Batavia

Ouwe heer krijgt zelden brieven
Nooit een pakje, nooit een zoen
Langzaam glijdt zo'n zondagmorgen
Door z'n stille paviljoen
In z'n eentje lekker soezen
Knikken tegen een portret
Borrel, erwtensoep-met-kluifjes
Glaasje bier, en dan naar bed

Heer op leeftijd, zoon in Holland
Schiet niet op, en pa betaalt
Meisjes, muisjes, beertjes, boeken
Onvoorzien en, onbepaald
Jaren nog een paviljoentje
Elke ochtend naar kantoor
Altijd weer dezelfde taxi
En dezelfde straten door

Heer op leeftijd, zondagmorgen
Langer slapen, laat ontbijt
Radio en plaatjes kijken
Hele ochtend vrije tijd
Spinnen aan verleden dingen
Ouwe-heertjes lief en leed
Alles wat al lang voorbij is
En waar niemand iets van weet

 

Lief & Leed


Een kain is een kledingstuk, een doek, een sarong eigenlijk.
     
Maar de heer op leeftijd lijkt me geen man, die zelf erwtensoep -met-kluifjes maakt. En in ons Nederlandsche Indië was daar toen niet eenvoudig aan te komen.  
      De heer op leeftijd heeft dus een Nederlandse mevrouw aan het werk, die opruimt en voor zijn kostje zorgt. En het bovendien niet erg vindt dat hij sigarenrokend in zijn zitpyjama borrelt en zijn ouwe-heertjes lief en leed met haar deelt.  En wie weet wat nog meer.

      M.H. du Croo was vaste tekstschrijver voor Cor Ruys. Hij schreef ook boeken en columns onder het pseudoniem Abraham Exodus.
Onder meer ‘’Het land van bij-ons-buiten”, ‘’Ons Platje’’ en ‘’Marechaussee in Atjeh’’.