Eten & drinken

 

Mooie lekkere kazen

 


Vegetarische kaas 


Zeewierkaas 

 

Rijst met opgewarmde kliekjes


De beste Paella van Spanje komt uit Valencia.
      Zeggen ze in Valencia.
Omdat ik daar laatst was heb ik behoorlijk gezocht naar het authentieke recept.
      Dat viel niet echt mee.

Van oorsprong is Paella een uiterst simpel gerecht: in bouillon opgewarmde kliekjes waaraan rijst wordt toegevoegd.
      In Valencia was dat vaak kip en konijn -daar zijn er in die streek heel veel van- en in stukken gesneden snijbonen. Allengs werd het gerecht verfijnder. De rijst werd met saffraan vermengd en dat bepaald niet alleen om een gele kleur te krijgen. Er kwamen schaaldieren bij.
      Garnalen, langoustines, inktvisjes, mosselen. Slakken. Eend. Ook meer groenten: Sperzieboontjes, paprika , zelfgemaakte tomatenpuree. Artisjokken. Gedroogde bonen. Knoflook. Zwarte peper.

  
EIGEN RECEPT


Kortom: Je maakt je eigen recept.
      Als je maar rijst met ronde korrels hebt en goede Spaanse saffraan

Ik heb het thuis weer eens gemaakt en gemerkt dat ik toe ben aan een nieuwe Paellapan.
      Die had ik natuurlijk in Spanje moeten kopen; maar ja!

 

Voor vier personen heb je nodig:


EIGEN BOUILLON  

We maken van koppen en graten, uien, wortelen, bleekselderij , peterselie en verse koriander onze eigen visbouillon. Zeven en een glas witte wijn erbij. Hierin een paar draadjes saffraan oplossen.
      De tomaten worden een halve minuut in kokend water gelegd. Daarna worden ze ontveld en ontpit en maken we er in de keukenmachine een puree van.

De in reepjes gesneden bosuitjes en geplette knoflookteentjes in Spaanse olijfolie in de Paellapan fruiten. De in reepjes gesneden paprika toevoegen. Konijnenbouten aanbraden. Tomatenpuree er bij en de bouillon langzaam toevoegen.
      Aan de kook brengen en op getemperd vuur ongeveer een uur laten sudderen. Een kwartier voor tijd de gesneden sperzieboontjes erbij.

De bouten uit de pan halen; het vlees van de botten snijden en terug in de pan doen. Erwtjes erbij.
      Alles weer aan de kook brengen; het vuur temperen en de rijst toevoegen. Nog wat draadjes saffraan er overheen.

Rondkorrelrijst vraagt zo’n twaalf minuten. De rijst moet al het vocht opnemen zonder droog te worden.
Als dit klaar is wordt de pan afgedekt met een doek.
      De paella zo’n tien minuten laten rusten.

Intussen worden de langoustines en de inktvisjes gegrild. De langoustines vragen zo’n zes minuten; de inktvisjes vier minuten.
      Daarna gaan de schaaldieren op de paella.

 

 

 

DUIN EN KRUIDBERGSE OUBOLLIGHEID


Kan een lovende recensie averechts werken?

      Ja!



Stroopwafeltje met ganzenlever 

Stroopwafeltje met mousse van ganzenlever, rauwe langoustine met een terrine van citrusvruchten, krokant gebakken spiering, zacht gegaarde lengfilet met op zeezout bereide koningskrab en karamel van schaaldieren.
      Klinkt goed. Lijkt me ook lekker.
En als je op
de site van het restaurant naar de prijzen kijkt valt het allemaal best mee.

Maar dan.

Dames krijgen een menukaart zonder prijzen.
      Iets wat terugvoert naar de vijftiger jaren etiquette, toen de man een vrouw meenam en voor haar betaalde. De dame in kwestie hoefde zich dan niet om de prijzen te bekommeren.

Treurige oubolligheid, die zich moeilijk laat rijmen met een restaurant waar men innovatief en subtiel bezig zou zijn.

Het wordt nog erger want het personeel draagt witte handschoentjes bij het inzetten van de gerechten.
      De ober als butler.
Dat is niet van de vijftiger jaren; dat is vooroorlogs.

‘Het personeel laat bovendien de glazen geen moment ongevuld’, staat er als nog een aanbeveling.

Dat ken ik wel. Gebeurt alleen maar om zoveel mogelijk wijn om te zetten.

En dan is er nog de 23-jarige gastvrouw Janine Kinderman. Die werd onlangs op de Horecava Nederlands kampioen gastheer/gastvrouw. Haar motto:
      ’Nooit in discussie gaan met gasten, want DE GAST HEEFT ALTIJD GELIJK OOK ALS HIJ NIET GELIJK HEEFT!

Gatverdamme!
      Bij zulke slijmerds kan je maar beter niet eten.

Dat hebben we dan ook niet gedaan.

 

Een Bonusbolus

ImageWij rijden door Zeeland en krijgen trek in een bolus. Even voorbij Middelburg nemen we de afslag Arnemuiden. Een plaatsje dat bekend is van ’DE Klok en het schip dat op zee gebleven is´.
      Het geloof is belangrijk in Arnemuiden. Er zijn relatief veel kerken en oudere dames lappen in klederdracht de ramen.

Aan het eind van de hoofdstraat boven aan de dijk bevindt zich bakkerij Bliek. En… dat treft, want een certificaat vermeldt dat bakker Bliek in 2005 ’DE Bolusbakker’ van Zeeland was.

We kopen er vier voor de prijs van drie en ontvangen dus een Bonusbolus.


De bolus is een erg zoete stroperige gesuikerde broodrol in de vorm van een drol. Het lekkerst bij een grote kop koffie. Je moet er dik roomboter op smeren.
      De bakkers in Zeeland doen gewild geheimzinnig over hun eigen recepten, maar je gebruikt naast bloem, zout, gist, melk, eieren en boter ook bruine basterdsuiker en kaneel.
      Het kneden en vormen is de grote kunst.

 

 

 

Ga voor dit stukje naar Reizen 38: Jakarta

 

Restaurant Oasis Jakarta