DUIN EN KRUIDBERGSE OUBOLLIGHEID

Kan een lovende recensie averechts werken?

      Ja!

Neem nou restaurant De vrienden van Jacob dat gevestigd is op het landgoed Duin en Kruidberg in Santpoort.

Ik was het afgelopen weekend in mijn geboorteplaats Haarlem en zocht een restaurant om weer eens echt goed te eten.

De vrienden van Jacob heeft één Michelinster en staat op een zeer eervolle zevende plaats in de Nederlandse restaurantgids Lekker.

In diezelfde Lekker lees ik dat er innovatief, origineel en subtiel wordt gekookt.

Stroopwafeltje met ganzenlever 

Stroopwafeltje met mousse van ganzenlever, rauwe langoustine met een terrine van citrusvruchten, krokant gebakken spiering, zacht gegaarde lengfilet met op zeezout bereide koningskrab en karamel van schaaldieren.
      Klinkt goed. Lijkt me ook lekker.
En als je op de site van het restaurant naar de prijzen kijkt valt het allemaal best mee.

Maar dan.

Dames krijgen een menukaart zonder prijzen.
      Iets wat terugvoert naar de vijftiger jaren etiquette, toen de man een vrouw meenam en voor haar betaalde. De dame in kwestie hoefde zich dan niet om de prijzen te bekommeren.

Treurige oubolligheid, die zich moeilijk laat rijmen met een restaurant waar men innovatief en subtiel bezig zou zijn.

Het wordt nog erger want het personeel draagt witte handschoentjes bij het inzetten van de gerechten.
      De ober als butler.
Dat is niet van de vijftiger jaren; dat is vooroorlogs.

‘Het personeel laat bovendien de glazen geen moment ongevuld’, staat er als nog een aanbeveling.

Dat ken ik wel. Gebeurt alleen maar om zoveel mogelijk wijn om te zetten.

En dan is er nog de 23-jarige gastvrouw Janine Kinderman. Die werd onlangs op de Horecava Nederlands kampioen gastheer/gastvrouw. Haar motto:
      ’Nooit in discussie gaan met gasten, want DE GAST HEEFT ALTIJD GELIJK OOK ALS HIJ NIET GELIJK HEEFT!

Gatverdamme!
      Bij zulke slijmerds kan je maar beter niet eten.

Dat hebben we dan ook niet gedaan.