Eten & drinken

 

Thüringer Rostbratwurst

Het bekendste product uit de deelstaat Thüringen in Oost-Duitsland is de braadworst. (Thüringer Rostbratwurst). Sinds 1 januari 2004 een door de E.U. beschermd regionaal product.
      Als je alles wil weten van deze voortreffelijke worst moet je naar het dorpje Holzhausen gaan. Daar is namelijk het eerste Duitse braadworstmuseum gevestigd.
      Dat kan je lopend doen vanuit de Stadtbrauerei in Arnstadt; een route (Vom bier zur Bratwurst) van ongeveer vier kilometer, die onder meer over de Weinberg en de Kalkberg leidt. 

      

Varkensvlees  

Slager Herbert Tatzel uit Arnstadt is één van de weinigen, die er niet geheimzinnig over doet.
      Voor twintig worstjes gebruikt hij twee kilo varkensvlees (1 kilo buik en 1 kilo schouder). Vier eieren en melk en bloem naar behoefte om het goed te binden. Naast peper en zout gebruikt hij komijn, majoraan en wat knoflook.
      Het vlees wordt in stukjes gesneden en gaat de vleesmolen in. (Gaatjes van drie millimeter doorsnee). Eieren en kruiden erbij en deze substantie goed kneden. Binden met melk en bloem en blijven kneden tot 't aanvoelt alsof je in watten knijpt. Het vlees gaat daarna een machine in die de worstjes in natuurdarm perst.
      De worst moet 't liefst op houtskool geroosterd worden. Grillen mag ook.
In ieder restaurant in Thüringen kun je de braadworst krijgen. Het lekkerst at ik het vorige week in het zeer Duitse café-restaurant Das urige Wirtshaus in Suhl.
      Eén worst, aardappelpuree, sterk gekruide zuurkool en een dot mosterd.
Daarbij moet je Arnstädter witbier drinken.

En als je naar Braadworstliedjes wilt luisteren, ga dan naar:

. http://www.bratwurstmuseum.net/bratwurstmusik.htm


 

Curry de mouton à la Mauricienne

Ik beloofde u gisteren bij mijn stukje over het idyllische eiland Mauritius in de Indische Oceaan (Reizen 18) het recept van een gemarineerde lamscurry, dat ik kreeg van de chef kok van het restaurant Royal Palm Beach in Grand Baie.

(Voor zes personen).

Lamsbout met been van ruim een kilo.

Ingrediënten voor de marinade.

Een liter uitgelekte yoghurt. Theelepel saffraanpoeder, theelepel fijngemaakte gember, twee teentjes knoflook, theelepel zwarte peper, theelepel kaneel, eetlepel komijn, eetlepel olijfolie. Eventueel wat zout.

Deze spullen goed mengen en er de lamsbout mee insmeren. Zo'n 24 uur laten marineren in de ijskast.  

Ingrediënten voor de curry.


De lamsbout op tijd uit de ijskast halen en op kamertemperatuur laten komen.

Korianderzaad , komijnzaad, peperkorrels, kruidnagels en fenegriekzaad langzaam grillen in een droge koekenpan.
      Drie eetlepels olijfolie in een diepe braadpan en daarin de uien en de knoflook zo’n vijf minuten fruiten zonder ze te bakken .
      Hierin de lamsbout aanbraden.
      Het kruidenmengsel en de kokos toevoegen.
      Water erbij. (Rode wijn mag ook).

Na ongeveer drie kwartier heel zacht sudderen (liefst op een ouderwets petroleumstelletje) de tomaten, de pepertjes en kaneel toevoegen.
      Nog drie kwartier tot een uur laten sudderen tot het vlees heel zacht en mals is.
      (Eventueel tussentijds nog wat vocht toevoegen).
Vlak voor het opdienen de korianderblaadjes, muntblaadjes en draadjes saffraan erbij doen.

Bij dit gerecht horen tenminste drie chutneys, waaronder chutney pommes d’amour. (tomaten).
      Ingrediënten:

Tien ontvelde en ontpitte tomaten. Twee rode pepertjes. Eetlepel fijngemaakte korianderblaadjes en klein fijngesneden uitje. Alles bij elkaar en goed mengen. (Als het allemaal te heet dreigt te worden kunt u de peperzaadjes eruit laten. (Maar dat is niet authentiek!).

De andere chutneys kunnen met kokos, mango of aubergine zijn.

Hierbij Basmatirijst serveren.

 

 

Gehakt maken van chocola

Bij de slager liggen Bossche bollen. Ik vraag de mevrouw achter de toonbank:
      ‘Maken jullie die zelf?’.
      ‘Nee. Ze komen van de fabriek’.

‘Mevrouw. Ik was laatst in Den Bosch en heb daar een Bossche bol gegeten.
      Maar dat was een grote ronde soes met chocola er om heen en gevuld met slagroom’.

‘Ja, dat klopt.
      Maar waren die bollen van pure of van melkchocolade?'

‘Tja eh. Ik geloof dat het pure chocolade was’.

‘Daar heb je het al. Ze moeten van melkchocola gemaakt zijn.
      En dat zijn ze bijna nooit’.

‘Jammer.
     ‘Maar uw bollen zijn bepaald niet van chocola!’

Nee! Dit zijn gehaktballen met uitjes.
       De fabriek noemt die ook Bossche bollen’.

Een klein onderzoek leert dat de mevrouw in de slagerij niet helemaal goed zat.
      Bossche bollen zijn een uitvinding van bakker Jan de Groot uit Den Bosch. Ze zijn gemaakt van pure chocola en gevuld met slagroom. Ze heten daar ook wel Sjekladebollen.
      De naam ‘Bossche bol van Jan de Groot’ is zelfs gedeponeerd als beschermd handelsmerk, zodat de fabriek die de gehaktballen Bossche bollen noemt vrijwel zeker in overtreding is.

Ach, iemand moet deze klok toch eens luiden.

 

 

 

Image

Een maatje voor Camiel

Vanochtend voor 't eerst weer nieuwe haring gekocht. Vier voor zeven Euro. Ze zijn een beetje groen maar lekker vet. Beter dan vorig jaar, hoor ik overal om me heen. 
      Mijn kleinzoon Camiel (4) is er dol op. Hij wil het liefst door z'n vader gevoerd worden. De haring mag niet in stukjes en er moeten vooral geen uitjes op. Dat ben ik erg met hem eens. Camiel eet er zomaar drie achter elkaar op.  

 

 

Ganzenlever met appel

In vrijwel ieder restaurant in Hongarije staat het op het menu: ganzenlever. Meestal gebakken; gekookt, soms geroosterd. Misschien wordt het ook wel gerookt, gesmoord of gestoomd, maar dat ben ik daar nog nooit tegen gekomen. Laatst was ik er weer een weekje en ik moet het eerlijk bekennen:  twee keer ganzenlever gegeten. Mijn god: WAT IS DAT TOCH LEKKER!  En: Voor ons is het nog te betalen, hoewel de prijzen in Boedapest inmiddels voor Hongaarse begrippen schandalig hoog liggen.
      Na Frankrijk is Hongarije de tweede producent ter wereld. Dat is al tweehonderd jaar zo. Het begon in het zuidoosten van het land, maar nu zijn er overal in het land kwekerijen en mesterijen. Zo’n 30.000 boeren zijn ervan afhankelijk. Ze produceren per jaar ongeveer 1800 ton. Het grootste deel wordt naar Frankrijk geëxporteerd, waar het verwerkt wordt tot paté de foie gras. FRANSE paté de foie gras is het dan geworden. In restaurants in Frankrijk een voorgerechtje van toch al gauw 25 tot 40 Euro.
      De boeren in Hongarije beweren dat ze de ganzen diervriendelijker vetmensen dan in Frankrijk. Maar dat is een beetje onzin.
      Speciaal opgeleide ganzenfokkers voeden de beesten zo’n tien weken. Dan gaan ze naar een mesterij waar ze met zes in een hokje worden gezet. Ze krijgen dan twee weken lang zo’n vijf keer per dag een slang in hun keel geduwd, waardoor ze per dag ongeveer een kilo maisbrij in hun strot gepropt krijgen. De lever vervet daardoor, komt enorm aan en weegt tenslotte zo’n zes tot negen ons.

Maar ja.
      Op het terras van het kleine restaurantje even buiten Siklos in het zuiden zet je dat van je af. De omgeving is prachtig, de zon schijnt en er heerst de rust van de Middeleeuwen.
      Je bestelt de specialiteit van de pronte bazin, die nog een beetje Duits spreekt ook. Een schijf in ganzenreuzel gebakken lever van ongeveer anderhalve ons, daarover een plak meegebakken appel, weer een schijf ganzenlever en nog een plak appel. Een salade met veel paprika, gebakken uitjes en om het calorierijke maal nog aan te vullen gebakken spekjes. Daarbij komen koude aardappelen.
      Als je dit bestelt krijg je van mevrouw van tevoren gratis twee glaasjes palenka en na afloop gratis koffie en cognac.

In het prachtige klassiek ingerichte restaurant van treinstation Oost in Boedapest -Keleti Palyaudvar- gaat het er heel anders aan toe. De prijs is vijf keer zo hoog, de hoeveelheid gehalveerd. Maar het is voortreffelijk klaargemaakt. Een schijf geroosterde ganzenlever met een zachte witte wijnsaus van Hongaarse Tokaj. Eveneens geroosterde paprika’s gedrenkt in olijfolie, sappige tomaten, schijfjes aardappel, lichtzoete uien, een paar draadjes saffraan en een op wier gelijkende groente, die ik niet kan thuisbrengen.

Een soort Wakker Dier is er volgens mijn informatie in Hongarije niet. Een politieke dierenpartij gelukkig ook niet. Heb je ook geen last van lijstduwers, die spijt hebben dat ze geduwd hebben omdat ze het niet door hun strot kunnen proppen dat de leiding van die partij een bepaald geloof aanhangt.