Honkbal (123)

 

Logo’s over de hele wereld



Deze foto stond zaterdag in de Volkskrant. We zien de Israëlische choreograaf Ohad Naharin.  Interessante man. Goede smaak.
      Maar waarom draagt Ohad Naharin uit Israël een honkbalpetje met het logo van de New York Yankees?
Het antwoord luidt: De New York Yankees is de bekendste sportclub in de wereld. 

Op alle continenten dragen mensen petjes, T-shirts en andere parafernalia van die club. Vrouwen, mannen en kinderen; zelfs huisdieren. Ze worden gedragen door mensen die vaak niets van honkbal weten.

        Waarom?

Het antwoord luidt: De New York Yankees worden omgeven door mystiek en aantrekkingskracht.
      Veruit de meest succesvolle sportclub in de wereld.
Ik ben drie keer in New York geweest en heb daar in The Bronx een aantal wedstrijden gezien. En dan ben je voor je leven fan.
      Die sfeer, die entourage, maar ook het sportieve gehalte, de magie van spelers, die het hoogste in hun sport bereikt hebben, die schier onaantastbare en onoverwinnelijke uitstraling maken een wedstrijd in Yankee Stadium tot een onvergetelijke gebeurtenis.

Ik heb voor u een zeer kleine selectie gemaakt van mensen in Yankees sferen.
      We beginnen met mijn medewerker Hugo Kijne (''Het staat ook symbool voor New York, de hoofdstad van de wereld") en herkennen tussen een aantal anonieme mensen ondermeer Kim Kardashian, Beyoncé en Hillary en Bill Clinton.

                
    

 

    

    

                           

                                 

                         

                                                       

                         

                                  

                            

                                          

 

 

Links of rechts:That’s the question

Kijk eens naar dit plaatje. En kijk er dan nog eens goed naar.
      Een optische illusie.

Zelfs als je niets weet van honkbal is het intrigerend om je de vraag te stellen: Gooit deze werper met zijn rechter- of met zijn linkerarm??

Het kunstwerk -Silhouette- bevindt zich bij het Crocker Park Stadium in Cleveland USA.  
      En ik verzeker u dat het de gemoederen in Amerika hevig bezighoudt.

Kijk HIER naar een overstelpend aantal reacties.
-----Naar meningen die over elkaar heen buitelen.

-----Naar reacties met toegevoegde foto’s en filmpjes.
-----Naar mensen die gaandeweg de discussie voortdurend van mening veranderen.

Voor nog meer duidelijkheid:

Een southpaw is een linkshandige werper
Pat Venditte is de enige werper in de wereld die net zo hard links als rechts gooit.



 

Een epische homerun & een dansende bal

Aaron Boone is de nieuwe hoofdcoach van de New York Yankees. Dat voorspelde ik een paar dagen geleden al. Van alle zes de kandidaten, die urenlange sollicitatiegesprekken voerden, had hij -zo meldden veel kranten in de V.S.- de beste indruk gemaakt.    
      Maar er was nog iets wat meetelde, nee sterker… wat waarschijnlijk de doorslag gaf.
Aaron Boone speelde twaalf jaar in de Majors en presteerde toen hij voor de Yankees speelde iets ongelooflijks. En dat filmpje werd de laatste weken keer op keer afgespeeld. Op allerlei niveaus.

Kijk er eerst even naar: HIER

               

 
De ultieme jongensdroom

Het was 16 oktober 2003. De zevende en laatste wedstrijd om het kampioenschap van de American League. We zijn in Yankee Stadium. De stand tussen de New York Yankees en aartsrivaal Boston Red Sox is 5-5.  Er moet verlengd worden.

      In de elfde inning komt Aaron Boone aan slag. Werper voor de Red Sox is Tim Wakefield, een knuckleball-specialist. Een bijna niet te raken pitcher.
Maar Aaron Boone slaat de bal over de hekken voor een beslissende homerun. De Yankees worden kampioen van hun league en komen in de World Series.

Tja. Ga daar maar eens overheen als solliciterende kandidaat-manager.

Kijk HIER nogmaals naar de epische homerun van Aaron Boone met commentaar van spelers en coaches, die er bij waren onder het motto: ‘’I WAS THERE’’.


Over Tim Wakefield en zijn wonderbaarlijke dansende knuckleball schreef ik ruim tien jaar geleden al eens het volgende stukje.

  

KnuckleDe dansende knuckleball

In de zomer van 1995 zag ik hem voor ‘t eerst pas goed. De dansende knuckleball. Een wonder. 
      Het was in een café in Boston waar zo’n 200 honkbalfans -veelal met baseballpetjes op- naar een groot scherm keken. Daarop werd live de wedstrijd van hun Red Sox uitgezonden. Ze speelden in The Dome, het stadion van de Minnesota Twins in Minneapolis. Ze hadden alle vertrouwen in een goede afloop, want Tim Wakefield was de startende werper voor Boston. Een knuckleballer, die een fantastisch seizoen draaide.
Op het scherm werden de knuckleballs voortdurend vertraagd in herhaling gebracht en uiteraard was er deskundig commentaar. 

Wat is een knuckleball; ook wel knuckler, ghostball of butterfly ball?


Een werper zet twee, drie soms zelfs vier vingertoppen op de bal. Zijn knokkels drukt hij naar voren. En dan duwt hij de bal als het ware vooruit.

      Een bal die op deze wijze wordt gegooid, roteert veel minder dan een normaal geworpen bal. Soms helemaal niet. De bal ‘hangt’ en de aërodynamica gaat ermee aan de haal. Atmosfeer, luchtdruk, vochtigheid, vuiltjes, de wind; al die elementen zorgen ervoor dat de bal onvoorspelbare dingen gaat doen. DE BAL GAAT DANSEN…, zoals ze in Amerika zeggen. Vergelijk het met een bijtje dat om een bloemetje zoemt, met een vlinder die in de lucht danst.
      Een goed gegooide knuckleball is vrijwel niet te slaan. 'You’re better off trying to hit Wakefield when you’re in a drunken stupor’, zei de eerste honkman van de New York Yankees, Jason Giambi vorig jaar nog.
      De knuckleball wordt verschrikkelijk gehaat en is zeer moeilijk om goed te gooien. Er zijn genoeg werpers, die het een beetje kunnen. Maar ECHTE knuckleballers zijn er zeer weinig. Volgens een honkbalvriend in Amerika niet meer dan vijf.

      Als jongetje droomde ik ervan om catcher in Amerika te worden. Die middag was ik -heel even- blij, dat ‘t niet gelukt was. Mijn god: wat zijn die ballen lastig te vangen

De Dome is een overdekt stadion. Het geluid blijft daar hangen. Als Minnesota het goed doet wordt het lawaai enorm versterkt. Die middag werd het daar alleen maar stiller en in het café rumoeriger. Zeven innings lang kreeg Tim Wakefield niet één honkslag tegen. Hij leek op weg naar een no-hitter, een complete wedstrijd waarin een werper niet één honkslag tegen krijgt. Een zeer zeldzame prestatie. 
      In de achtste inning gebeurde het toch nog. Twins-hitter Jeff Reboulet sloeg de bal min of meer per ongeluk weg voor een honkslag. Je zou denken dat het toen rumoerig werd in het stadion. Maar nee. Een klein applausje. Honkbalpubliek in Amerika bestaat uit kenners. Ook veel supporters van Minnesota vonden het jammer, want ze hadden het Tim Wakefield best gegund. Bovendien: een werper een no-hitter zien gooien is weinigen gegund. Nu bleef het voor de pitcher bij een complete shut-out wedstrijd, die door Boston met 7-0 gewonnen werd.
      Tim Wakefield speelt nog steeds. Zijn knuckleball gaat niet hard -65 tot 69 mijl per uur- en is geen zware belasting voor de werparm. Waarschijnlijk staat hij aan het begin van de honkbalcompetitie in april voor de Boston Red Sox in de rotatie van vijf startende werpers. Hij is inmiddels 41 jaar.

 

 

Aaron Boone of Hensley Meulens?

Eén van de meest prestigieuze ‘’baantjes’’ in de sport is hoofdcoach van de New York Yankees, één van de grootste, rijkste en meest populaire sportorganisaties ter wereld. Die baan is sinds enige tijd vacant nadat Joe Girardi tot verrassing van nogal wat liefhebbers na veel jaren trouwe dienst rücksichtslos aan de kant werd gezet.  
      Het is een lange en diepgaande procedure, waarbij kandidaten in eerste instantie urenlang door een commissie van tien leden worden ondervraagd alsof ze voor een tribunaal zijn gedaagd. ‘’Verhoren’’ van zo’n vijf tot zes uur zijn doodnormaal.

Tot nu toe zijn vijf kandidaten verschenen. De meest interessante kandidaat voor Nederland is Hensley (''BamBam") Meulens. Een man met een Nederlands paspoort, want hij werd geboren op Curaçao. 
      Hij is nu bankcoach bij de San Francisco Giants nadat hij een aantal jaren hitting-coach bij die organisatie was geweest.  In die periode wonnen de Giants driemaal de World Series.


     
Meulens speelde zelf in de Majors voor de Yankees en kent de organisatie dus heel goed. Hij was voorts hoofdcoach van het Nederlands team bij wereldkampioenschappen en bij de World baseball Classics in 2013 en 2017. In de Amerikaanse pers wordt bovendien voortdurend benadrukt dat Hensley Meulens vijf talen spreekt: Nederlands, Engels, Papiaments, Spaans en Japans. (Daar was hij ook actief als prof)   
      Vooral dat laatste kan van belang zijn omdat sterwerper Masahiro Tanaka daar vandaan komt en een andere Japanner Hideki Matsui al in de coachingstaf zit.  .

Ik heb een aantal Amerikaanse kranten gelezen en kom tot de conclusie dat Meulens tot nu toe een goede tweede is in de pikorde van kandidaten. Voornaamste kandidaat is Aaron Boone (onder), hoewel hij nog geen ervaring heeft als coach. Maar Boone speelde 12 jaar in de Major Leagues (een half seizoen bij de Yankees) en maakte grote indruk bij het sollicitatiegesprek.
       

De overige kandidaten maken weinig of geen kans. Rob Thomson is de huidige bankcoach bij de Yankees. Hij zit al 28 jaar bij die organisatie. Zijn grote nadeel is dat hij zelf nooit op het hoogste niveau speelde.
Eric Wedge heeft coach ervaring bij diverse organisaties, maar verloor meer wedstrijden dan hij won. Hij heeft een bescheiden staat van dienst als speler.
Chris Woodward is nu binnnenveld-coach bij de Los Angeles Dodgers. Hij speelde twaalf seizoenen in de Majors, maar wordt met zijn 41 jaar nog te jong bevonden.

 

  

 

Op zijn Houtkamps

Vannacht (onze tijd) is de vijfde wedstrijd in de World Series tussen de Houston Astros en de Los Angeles Dodgers. De stand in deze serie best-of-seven is 2-2. 
      Op de heuvel staan twee van de grootste pitchers uit het Amerikaanse baseball. Clayton Kershaw voor de Dodgers.

Voor de Astros is dat Dallas Keuchel.
Die naam spreek je uit als Keuikel. Luister HIER

Morgen komt er een samenvatting van die wedstrijd op de Nederlandse televisie.
      Het commentaar wordt verzorgd door Andy Houtkamp. Dat doet die man al tientallen jaren. 

Hij zal de naam Keuchel weer uitspreken als Koitsjel.  

      Dat irriteert mij nogal. want dan heb je je halfslachtig voorbereid en nooit goed naar een Amerikaans commentaar geluisterd.


Goedemorgen!

Subcategorieën

Knuckleball (Druk up F5 om de beweging nog eens te zien)