Honkbal
- Details
- Hoofdcategorie: Honkbal (123)
- Categorie: Honkbal
John Lester: De ultieme American Dream
Jon Lester is een Amerikaanse jongeman. Hij is 24 jaar en werd geboren in Tacoma Washington. In zijn jongste jaren bleek Lester een groot honkbaltalent (Dream 1).
Hij was een zeer getalenteerd pitcher, die al op 18-jarige leeftijd een contract tekende bij de Boston Red Sox. (Dream 2).
Toen hij tekende ontving hij direct een bonus van 1 miljoen US $. (Dream 3).
Na een vlotte carrière in de Minor-Leagues, maakte hij op 10 juni 2006 zijn debuut in de Major league. (Dream 4).
In augustus van datzelfde jaar, bleek dat hij een vorm van Lymfeklier-kanker had.
Hij werd behandeld en in december 2006 weer volledig genezen verklaard. (Dream 5).
EEN NO-HIT NO-RUN
Deze week gooide Jon Lester voor de Boston Red Sox in de wedstrijd tegen de Kansas City Royals een NO-NO. (The ultimate dream) .
Een NO-NO staat voor een No-Hit No-Run game. Een wedstrijd waarin een werper niet één honkslag en niet één punt tegen krijgt. Een zeer uitzonderlijke prestatie.
In de Amerikaanse Major League zitten dertig teams die per seizoen 162 wedstrijden spelen. Ongeveer eens in de twee jaar wordt een NO-NO geworpen. De laatste No-Hitter voor de Boston Red Sox werd bijvoorbeeld maar liefst 52 jaar geleden gegooid door Mel Parnell.
EEN GROOT CATCHER
Een fors aandeel in de No-Hitter had overigens catcher Jason Varitek.
Deze gelouterde achtervanger kent zijn werpers en hun mogelijkheden, hun vorm en hun humeur zeer goed. Daarbij kent en observeert hij de slagmensen van de tegenpartij zo goed, dat hij een jonge werper als Jon Lester steeds de juiste ballen laat gooien.
Varitek catchte voor de vierde maal in zijn carrière een No-Hitter, een prestatie die nooit eerder door een catcher werd verricht.
Ga hier naar toe voor een lijst van alle No-Hitters sinds 1876.
Absolute recordhouder is de Hall of Famer Nolan Ryan met maar liefst 7 No-Hitters.
Sandy Koufax is tweede met vier.
- Details
- Hoofdcategorie: Honkbal (123)
- Categorie: Honkbal
De getuigenis
Roger Clemens is één van de beste werpers uit de lange geschiedenis van het Amerikaanse honkbal. Sommige kenners beschouwen hem als de beste. In een carrière van meer dan twintig seizoenen –hij debuteerde in 1984 en gooide het afgelopen seizoen nog 18 games- won hij 354 wedstrijden. Een ongehoord hoog aantal. Hij won zeven maal de Cy Young Award, de prijs voor de beste werper in zijn league. Dat is twee meer dan welke werper ook.
Hij gooide 4.916,7 innings en wierp gemiddeld in vrijwel iedere inning wel één keer drie slag (4.672). Voorts noteerde hij 118 complete games, waaronder 46 shutouts (nul punten tegen).
Roger Clemens is een held in Amerika.
Of liever: WAS een held.
In het geruchtmakende dopingrapport van oud-senator George Mitchell was hij één van de velen die werden genoemd als dopinggebruiker. Zijn voormalige conditietrainer Brian McNamee bij de New York Yankees verklaarde, dat hij Clemens had geïnjecteerd met spierversterkende steroïden en groeihormonen. Direct na het verschijnen van dit rapport ging Clemens in de verdediging.
Hij zou die middelen NOOIT gebruikt hebben.
foto: Mark Wilson
Rechts Clemens; links McNamee
Deze week verscheen Clemens voor een onderzoekscommissie van het Amerikaanse Congres, waarin hij dat onder ede nog eens herhaalde. ’Ik heb McNamee nooit gevraagd steroïden of het groeihormoon HGH toe te dienen. Hij probeert zijn eigen hachje te redden door alles op mij af te wentelen. Ik heb vitamines (B12) en de pijnstiller Lidocaine genomen’.
Maar ook McNamee verscheen met zijn verhaal voor de commissie.
Ploeggenoten
En wat het voor Clemens allemaal nog erger maakte was een verklaring van zijn oud-ploeggenoot en vriend Andy Pettitte (ook op de dopinglijst) die zei dat Clemens het hem allemaal had opgebiecht.
Volgens Clemens zou Pettitte hem echter verkeerd begrepen hebben.
OOK DAT NOG
Het is natuurlijk een treurig einde van een fantastische carrière.
Clemens kan zijn gedoodverfde plaats in de Hall of Fame waarschijnlijk vergeten. Bovendien loopt hij ook nog het risico op een gevangenisstraf van vijf jaar als zou blijken, dat hij meineed gepleegd heeft.
Ga voor een uitvoeriger verhaal en beelden naar DE GETUIGENIS.
- Details
- Hoofdcategorie: Honkbal (123)
- Categorie: Honkbal
Honkbaltennis
Kijk eens goed naar het volgende filmpje.
Twee tieners, die ongetwijfeld uit de Verenigde Staten komen, spelen honkbaltennis.
Een honkbal over een net naar elkaar slaan met een knuppel.
Ze doen dat uitstekend, want ik verzeker u dat dit zeer moeilijk is.
Het filmpje werd mij opgestuurd door Anna Lansdorp.
Dank je.
http://www.zie.nl/media/web/497/honkbaltennis
- Details
- Hoofdcategorie: Honkbal (123)
- Categorie: Honkbal
Amerika in shock
Het is nog erger dan de meest negatieve voorspellingen. Het rapport over dopinggebruik in het Amerikaans honkbal van de commissie onder leiding van oud-senator George Mitchell is verschenen.
Daarin worden maar liefst 89 Big League-spelers genoemd, die steroïden en andere spierversterkende middelen zouden hebben genomen. Amerika is in shock. Helden zijn ineens 'filthy rich men', die het vertrouwen van de fans ernstig geschonden hebben. Het gaat zowel om actieve als oud-spelers.
Op de lijst staat -zoals alom verwacht- Barry Bonds, die het afgelopen seizoen het meest prestigieuze baseball-record brak: de 755 all-time carrière-homeruns van Hank Aaron.
Een mogelijk nog grotere schok is dat de meest succesvolle werper van de laatste tientallen jaren, Roger Clemens, er ook op staat. Nu al wordt er in de diverse media over gespeculeerd of hij zijn 'zekere plaats' in de Hall of Fame verspeeld heeft.
Zijn advocaat is al in het geweer gekomen.
Op de lijst staan voorts onder meer de namen van Kevin Brown, Lenny Dijkstra, Jason Giambi, David Justice, Wally Joyner, Mark McGwire, Gary Matthews jr., Paul lo Duca, Chuck Knoblauch, Rafael Palmeiro, Jose Canseco, Andy Pettitte, Gary Sheffield, Matt Williams en Kevin Young.
Ga voor meer informatie (de gevolgen, mogelijke sancties, nieuwe maatregelen en de volledige lijst) naar:
http://www.usatoday.com/sports/baseball/2007-12-13-mitchell-report_N.htm
Ga voor het volledige rapport naar:
http://mlb.mlb.com/mlb/news/mitchell/report.jsp
- Details
- Hoofdcategorie: Honkbal (123)
- Categorie: Honkbal
Jacques Barzun 100 jaar
Foto: Darwin Weigel
Jacques Barzun is vandaag jarig. Hij wordt 100 jaar.
Jacques werd in het Franse Créteil geboren, maar werd op zijn twaalfde jaar door zijn vader naar de USA gestuurd, waar hij zou blijven. Hij werd een vooraanstaand historicus en beroemd auteur met zo’n veertig titels op zijn naam. Vandaag zullen allerlei activiteiten plaatsvinden om hem in het zonnetje te zetten.
In 1954 verscheen één van zijn bekendste werken: GOD’S COUNTRY AND MINE; a declaration of love spiced with a few harsh words.
In dit boek signaleert de ‘buitenlander’ Barzun een aantal typisch Amerikaanse cultuuruitingen, gewoontes en tradities. Daar schrijft hij zeer gedegen over met vaak een humoristische ondertoon. Er staat een prachtige passage in over Amerikaans honkbal.
Leidraad voor dit stuk is het volgende zinnetje:
WHOEVER WANTS TO KNOW THE HEART AND MIND OF AMERICA HAD BETTER LEARN BASEBALL!
Dus vrij vertaald:
Wie tot het hart en de ziel van Amerika wil doordringen, doet er goed aan om zich in honkbal te verdiepen.
Een ieder die wel eens in Amerika is geweest, weet hoe waar dit is. Honkbal zit in de taal, in de kleding, in schilderijen en beeldhouwwerken, in eten, in muziek en nog veel meer. Een Amerikaans intellectueel, kunstenaar of politicus, die beweert niets van honkbal te weten wordt daar niet serieus genomen.
Hieronder het hoofdstuk uit God’s Country and Mine.
America's pastime
People who care less for gentility manage things better.They don't bother to leave the arid city but spend their surplus there on pastimes they can enjoy without feeling cramped. They follow boxing and wrestling, burlesque and vaudeville (when available), professional football and hockey. Above all, they thrill in unison with their fellow man the country over by watching baseball. The gods decree a heavyweight match only once in a while and a national election only every four years, but there is a World Series with every revolution of the earth around the sun. And in between, what varied pleasure long drawn out!
Whoever wants to know the heart and mind of America had better learn baseball, the rules and realities of the game - and do it by watching first some high school or small-town teams. The big league games are too fast for the beginner and the newspapers don't help. To read them with profit you have to know a language that comes easy only after philosophy has taught you to judge practice. Here is scholarship that takes effort on the part of the outsider, but it is so bred into the native that it never becomes a dreary round of technicalities. The wonderful purging of the passions that we all experienced in the fall of 51, the despair groaned out over the fate of the Dodgers, from whom the league pennant was snatched at the last minute, give us some idea of what Greek tragedy was like. Baseball is Greek in being national, heroic, and broken up in the rivalries of city-states. How sad that Europe knows nothing like it! Its Olympics generate anger, not unity, and its interstate politics follow no rules that a people can grasp. At least Americans understand baseball, the true realm of clear ideas.
That baseball fitly expresses the powers of the nation's mind and body is a merit separate from the glory of being the most active, agile, varied, articulate, and brainy of all group games. It is of and for our century. Tennis belongs to the individualistic past - a hero, or at most a pair of friends or lovers, against the world. The idea of baseball is a team, an outfit, a section, a gang, a union, a cell, a commando squad - in short, a twentieth-century setup of opposite numbers.
Pagina 14 van 17