Media (502)

Een ode aan vijf VPRO radiomakers


Dit curieuze geschrift is direct na verschijning een collector’s item geworden. Het is een ode aan vijf medewerkers van de VPRO-Radio. Of liever: ex-medewerkers van de VPRO-Radio. Zij zijn namelijk ontslagen. Slachtoffer van verkeerde bezuinigingen.
      Ze waren gezamenlijk meer dan 125 jaar in dienst. Het zijn: Tessel Blok, Ger Jochems, Djoeke Veeninga, Jacqueline Maris en Annemieke Smit. De AFSCHIJTSBODE is sfeervol en humoristisch, betoont respect en ziet om in verwondering. Het blad is geschreven door collega’s en oud-collega’s. Ik mocht voor deze gelegenheid nog één maal een MEMO voor Cor Galis schrijven. Dat staat er zo in.

 

Bal der boventalligen

De bode werd aangeboden. Natuurlijk. Dat gebeurde in Desmet te Amsterdam waar het zogeheten Bal der Boventalligen werd gehouden. Het was er druk. Een soort reünie. Want naast de vijf radiocollega’s werd ook afscheid genomen van vier T.V.-mensen. Zij mochten allen zelf kiezen wie ze wilden uitnodigen. Een feest van herkenning & wederzijdse erkenning dus. Een feest natuurlijk ook met een droevige ondertoon.

Colofon

Aan de afschijtsbode werd meegewerkt door: Jan Haasbroek, Chris Kijne, Marjoke Roorda, Astrid Nauta, Gerrit Kalsbeek, Remy van den Brand, Stefan Heijdendael, Jair Stein, John Jansen van Galen, Frederique Melman, Hans Dorrestijn, Freke Vuijst, Ingeborg Beugel, Sietske van Weerden, Lemke Kraan, Gerard Leenders, Irene Houthuijs, Ronald van den Boogaard, Fieneke Diamand, Godfried van Run, Ineke de Jong, Paul van der Gaag, Peter Flik, Aukje Holtrop, Dini Bangma, Olaf Oudheusden, Klaas Vos, Jan Donkers, Kees van den Bosch, Eric Arends, Max van Weezel, Harmke Pijpers, Mei Lang Ng, Barbara Schreuders, Kees Schaepman, Sofoula Schalkwijk en Geert Mak.

 

 

Deetman dus

Nederland telt ongeveer 250.000 analfabeten; mensen dus die niet of nauwelijks kunnen lezen en schrijven. Er zijn voorts 1.3 miljoen laaggeletterden, mensen die moeite hebben met lezen en/of schrijven. In totaal is dit 9.4% van de bevolking.

      Zo’n 25 jaar geleden was dit 7%. Men hanteerde toen het begrip functioneel analfabeten.

We zijn er in een kwart eeuw dus eerder achter- dan vooruit op gegaan. Dit ondanks cursussen die op tal van plekken in dit land gegeven worden.

      In de jaren 1984-‘90 gaf het steunpunt Volwasseneneducatie in Den Haag een kwartaalblad uit voor medewerkers van alfabetiseringscursussen. Het blad heette SCHRIFT en had een vaste columnist: Ronnie Glas; soms Ronnie Glass. Dat was ik.

      Ik heb een aantal nummers teruggevonden met die columns. Ze zijn volgens mij niet of nauwelijks gedateerd. Oordeel zelf. Ik zal er de komende tijd een aantal publiceren.

Uit nummer C van november 1984: Titel; Deetman dus
      Over Wim Deetman; in 1984 minister van Onderwijs in het eerste kabinet Lubbers.

Hij meldde toen bij KRO’s Brandpunt, dat er voldoende vrijwilligers zijn om te helpen bij alfabetiseringscursussen en benadrukte daarmee ongewild het dedain voor deze vorm van onderwijs.

       En ja: enigszins is fout gespeld!


Spinsels M: Dyslexie & schroevedraaiers

Spinsels N: Kankeren op niveau

Spinsels H: Troonredes & leesplezier 

Spinsels F: Functionele onzin

Spinsels Q: Van Gorter tot Haverschmidt

Spinsels O: 1990; Een erg verhaal

Spinsels G: Hè!

Spinsels I: Punt!

 

 

 

 


Punt!


Nederland telt ongeveer 250.000 analfabeten; mensen dus die niet of nauwelijks kunnen lezen en schrijven. Er zijn voorts 1.3 miljoen laaggeletterden, mensen die moeite hebben met lezen en/of schrijven. In totaal is dit 9.4% van de bevolking.

      Zo’n 25 jaar geleden was dit 7%. Men hanteerde toen het begrip functioneel analfabeten.

We zijn er in een kwart eeuw dus eerder achter- dan vooruit op gegaan. Dit ondanks cursussen die op tal van plekken in dit land gegeven worden.

      In de jaren 1984-‘90 gaf het steunpunt Volwasseneneducatie in Den Haag een kwartaalblad uit voor medewerkers van alfabetiseringscursussen. Het blad heette SCHRIFT en had een vaste columnist: Ronnie Glas; soms Ronnie Glass. Dat was ik.

      Ik heb een aantal nummers teruggevonden met die columns. Ze zijn volgens mij niet of nauwelijks gedateerd. Oordeel zelf. Ik zal er de komende tijd een aantal publiceren.

      Uit nummer I van maart 1987. Titel; Punt!
Over meneer H. Punt, directeur van een ’elitaire’ basisschool. Een ’ruitepikkenschool’, staat onder de foto.

Ik heb hier en daar geïnformeerd, maar niemand kende dat begrip.

      Er zijn wel eens zwarte kraaien die tegen ruiten pikken. Vooral tegen spiegelglas.

Het kan zijn dat meneer Punt vaak naar zijn evenbeeld staart.

Spinsels M: Dyslexie & schroevedraaiers

Spinsels N: Kankeren op niveau

Spinsels H: Troonredes & leesplezier 

Spinsels F: Functionele onzin

Spinsels Q: Van Gorter tot Haverschmidt

Spinsels O: 1990; Een erg verhaal

Spinsels G: Hè!

 

 

 

Hè?


Nederland telt ongeveer 250.000 analfabeten; mensen dus die niet of nauwelijks kunnen lezen en schrijven. Er zijn voorts 1.3 miljoen laaggeletterden, mensen die moeite hebben met lezen en/of schrijven. In totaal is dit 9.4% van de bevolking.

      Zo’n 25 jaar geleden was dit 7%. Men hanteerde toen het begrip functioneel analfabeten.

We zijn er in een kwart eeuw dus eerder achter- dan vooruit op gegaan. Dit ondanks cursussen die op tal van plekken in dit land gegeven worden.

      In de jaren 1984-‘90 gaf het steunpunt Volwasseneneducatie in Den Haag een kwartaalblad uit voor medewerkers van alfabetiseringscursussen. Het blad heette SCHRIFT en had een vaste columnist: Ronnie Glas; soms Ronnie Glass. Dat was ik.

      Ik heb een aantal nummers teruggevonden met die columns. Ze zijn volgens mij niet of nauwelijks gedateerd. Oordeel zelf. Ik zal er de komende tijd een aantal publiceren.

Uit nummer G van april 1986. Titel; Hè? 
      Een gesprek tussen volwassen gealfabetiseerden.

 

Spinsels M: Dyslexie & schroevedraaiers

Spinsels N: Kankeren op niveau

Spinsels H: Troonredes & leesplezier 

Spinsels F: Functionele onzin

Spinsels Q: Van Gorter tot Haverschmidt

Spinsels O: 1990; Een erg verhaal

 

 

 

1990; Een erg verhaal; héél erg


Nederland telt ongeveer 250.000 analfabeten; mensen dus die niet of nauwelijks kunnen lezen en schrijven. Er zijn voorts 1.3 miljoen laaggeletterden, mensen die moeite hebben met lezen en/of schrijven. In totaal is dit 9.4% van de bevolking.

      Zo’n 25 jaar geleden was dit 7%. Men hanteerde toen het begrip functioneel analfabeten.

We zijn er in een kwart eeuw dus eerder achter- dan vooruit op gegaan. Dit ondanks cursussen die op tal van plekken in dit land gegeven worden.

      In de jaren 1984-‘90 gaf het steunpunt Volwasseneneducatie in Den Haag een kwartaalblad uit voor medewerkers van alfabetiseringscursussen. Het blad heette SCHRIFT en had een vaste columnist: Ronnie Glas; soms Ronnie Glass. Dat was ik.

      Ik heb een aantal nummers teruggevonden met die columns. Ze zijn volgens mij niet of nauwelijks gedateerd. Oordeel zelf. Ik zal er de komende tijd een aantal publiceren.

      Uit nummer O van april 1989. Titel; 1990. Dat was het jaar van de alfabetisering. Met de nadruk op INTERNATIONAAL, want geld voor extra activiteiten in Nederland was er niet. 

  

Spinsels M: Dyslexie & schroevedraaiers

Spinsels N: Kankeren op niveau

Spinsels H: Troonredes & leesplezier 

Spinsels F: Functionele onzin

Spinsels Q: Van Gorter tot Haverschmidt

 

 

Subcategorieën