De grootste afwezige bij het wereldkampioenschap baseball (Honkbal 39) voor Nederland is werper Jair Jurrjens. Hij is een startende werper in de Major League voor de Atlanta Braves.
Jurrjens, geboren op Curaçao is pas 23 jaar en heeft een verbluffend goed seizoen. Hij verscheen al 32 keer op de heuvel; won twaalf wedstrijden en verloor er tien.
Dit op zich is niet eens zo uitzonderlijk, maar zijn ERA wél. Dat is 2.75. Ronduit fenomenaal. Het betekent dat hij per negen innings minder dan drie punten tegen krijgt.
Jair Jurrjens had nog meer overwinningen op zijn naam gehad als de slagploeg van Atlanta hem wat meer had gesteund. Toch is hij volgend jaar een kandidaat voor het All-star team van de National League.
Het vorig seizoen won hij dertien wedstrijden en verloor er tien. Zijn ERA was toen 3.68.
In 2007 maakte hij zijn big league debuut voor de Detroit Tigers. Jurrjens heeft nu al aangekondigd dat hij bij de volgende World Baseball Classic (Honkbal 33) voor Nederland wil uitkomen.
In 2006 deed hij dat overigens ook al.
Rick van den Hurk: de Holland Hammer
De één na grootste afwezige voor Nederland is Rick van den Hurk uit Eindhoven. (Honkbal 7)
Hij keerde in juli van dit jaar terug in de Major League voor de Florida Marlins. Vanavond begint hij dit seizoen voor de negende maal op de werpheuvel.
Rick van den Hurk (24) wordt bij de Marlins beschouwd als een zeer groot talent en wordt dierbaar gekoesterd. Vandy wordt hij daar genoemd of de Holland Hammer.
Hij won tot nu toe twee wedstrijden en verloor er twee. Zijn ERA is 4.65 en ook dat is zeer acceptabel.
Rick maakte in april 2007 zijn debuut. Hij won in dat seizoen vier wedstrijden.
Vorig seizoen was hij vooral geblesseerd. Hij speelde toen voor de Marlins maar twee wedstrijden.
Van den Hurk kwam dit jaar voor Nederland uit tijdens de World Baseball Classic en heeft ook verklaard in de toekomst graag voor het Nederlands team te willen spelen.
Shairon Martis: Groot talent
De op twee na grootste afwezige is Shairon Martis. (Honkbal 35)
Martis -ook van Curaçao- is pas 22 en begon dit jaar fenomenaal voor de Washington Nationals.. Hij won vijf wedstrijden en verloor er geen.
Daarna ging het iets minder en werd hij weer naar de Minor League terug gehaald.
Zijn ERA is 5.25.
Martis maakte vorig seizoen zijn debuut. In 2006 gooide hij op 19-jarige leeftijd tijdens de World Baseball Classic een No Hitter voor Nederland. (Niet één honkslag tegen).
Ook hij wil graag voor het Nederlands team spelen.
Andruw Jones: Matige comeback
En dan is er Andruw Jones. (Curaçao 1977). Vrij algemeen aangemerkt als het grootste honkbaltalent ooit met een Nederlands paspoort.
Over hem schreef ik een tijdje geleden een ontluisterend stukje (Honkbal 30).
Jones leek op weg naar de Hall of Fame.
Hij was vijf maal een All-Star, won tien achtereenvolgende jaren een gold glove als beste centerfilter van de National League, hij sloeg voor zijn 30-ste jaar al meer dan 300 homeruns en haalde in 2000 een slaggemiddelde hoger dan .300 (Zeer goed).
Maar in 2007 ging het ineens minder goed met hem. Hij vertrok bij de Atlanta Braves en maakte daarna een dramatisch slecht seizoen mee bij de Los Angeles Dodgers.
Dit jaar kreeg hij toch nog een contract bij de Texas Rangers. Hij speelde een paar voortreffelijke wedstrijden -in één game zelfs drie homeruns-, maar de algemene indruk was toch dat zijn comeback niet erg geslaagd was.
De laatste weken was hij geblesseerd.
Hij speelde dit seizoen 75 wedstrijden, sloeg 17 homeruns, maar had het lage slaggemiddelde van .217.
Hij zal waarschijnlijk nooit meer een wedstrijd voor Nederland spelen.
Sidney Ponson: Drank, vrouwen & hamburgers
Datzelfde geldt voor Sidney Ponson (Aruba 1976). Ook al zo’n uitzonderlijk talent.
Maar ook iemand met een nogal wild leven. Drank, vrouwen en Hamburgers.
Sidney Ponson werd vorig seizoen ontslagen bij de New York Yankees, maar gooide tijdens de World Baseball Classic uitstekend voor Nederland.
Hij veroverde daardoor een contract bij de Kansas City Royals. Daar werd hij eind juli ontslagen. Hij won maar één wedstrijd en verloor er zeven. Zijn ERA was 7.36 en dat is ronduit slecht.
Ponson keert waarschijnlijk niet meer terug en zal dan ook geen wedstrijd voor Nederland meer spelen.
In zijn hele carrière kwam hij uit in 298 wedstrijden, gooide daarin 1760.1 innings, 1031 maal 3-slag , 609 maal 4-wijd, kreeg 2004 honkslagen tegen en zijn overall ERA was 5.03.
Heel behoorlijke cijfers voor zo’n feestganger, die overigens dit seizoen werd betrapt op dopinggebruik. (Eetlustremmers, want hij was door al die Hamburgers te zwaar geworden).
