KRIEBELBUIK

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

Kent u Albert Zondervan? Ik niet. Tot vandaag. Moet ik mij schamen? Nou, ik dacht het niet, ik hoef niet alles te weten. Mijn hoofd zit al zo vol. Wat ik wel weet is dat wij sinds maart een mooie nieuwe bibliotheek hebben.
      Mijn bijzondere collectie filmhuisdvd’s mocht na veel aandringen meeverhuizen én … we kregen een knalroze voorleesstoel cadeau. Prachtig allemaal. Terwijl ik eens in die stoel ging zitten en trots rondkeek, miste ik toch iets.

In een gesprek met een collega kwam er een idee boven borrelen, het toverwoord ‘Signing’ viel. Signing? Ja, u weet wel bewegwijzering. Aanduiding op de boekenkasten, ‘Romantisch,’ ‘Spanning en Avontuur,’ ‘Literatuur,’ ‘Huis en Tuin,’ ‘Hobby,’ ‘Waar Gebeurd,’ ‘Geschiedenis en Regio,’ ‘Denken en Dromen,’ ‘Makkelijk Lezen,’ ‘Anders Lezen,’ ‘Films,’ en nog een paar werelden. Werelden? Ja, onze bieb is ingedeeld in werelden. Zodra je bij ons binnen komt kun je je mee laten voeren in je eigen gekozen wereld, hoe fijn!
      Ik dacht, ja leuk hoor die Signing, maar … mag het ook een beetje meer zijn? Iets wat ons onderscheidt, iets eigens of liever gezegd eigenzinnigs. Na wat heen en weer gemail en een bezoekje van onze afdeling Marketing, was de kogel door de kerk. Ik mocht boekcitaten uitzoeken die boven de ‘werelden’ op de maagdelijk witte muren geplakt zouden worden.

Op een woensdag kwam er een heus laserteam binnen. Laserstralen zijn reuze handig om teksten lijnrecht op wanden te ‘schrijven.’ Oh, wat is het mooi geworden, écht en bijna af. Bijna af? Hoezo?
      Wel! Ik wilde ook graag bij de leestafel een gedicht op de muur. Een gedicht over het gebied waar de bibliotheek gevestigd is, ‘De Lethe.’ Een waar smokkelgebied langs de Duitse grens. Nog steeds.
Zie ook  IVN Natuureducatie

Vergetelheid

Ooit ben ik gegrepen door de gedichten van Jean Pierre Rawie. In een bundel kwam ik een gedicht tegen over De Lethe, ‘Dis.’ Het gaat over eten, drinken, samen zijn, vergetelheid. Onder het dak van de bieb is immers ook een restaurant gevestigd, dus… hoe sprekend wil je het hebben. Meneer Rawie woont ook nog in onze provincie! Ik kreeg er een kriebelbuik van, het idee dat hij toestemming zou geven om dit stukje poëzie op de wand in onze bieb te mogen plaatsen.
      Het is gelukt! Als ik nu in de voorleesstoel zit en om me heen kijk weet ik, ja - zó is het onze bieb! Thuis! Bedankt meneer Rawie! Pseudoniem meneer Albert Zondervan!

Dis

Het kan niet schelen waar wij eten.
zolang het maal wordt begeleid
door donker water van de Lethe, 
de wijn van de vergetelheid.

Hoe ook de zetels zijn bemeten
en hoe de tafel is geschikt,
bij elke slok slinkt elke vete,
bij elke bete elk conflict.

Tezamen aan de dis gezeten
zijn wij verzoend met ons bestaan,
zolang wij niet bij ons geweten
en bij ons hart te rade gaan,

en samen van de lotus eten,
opdat ons eens gegeven wordt
ook elke liefde te vergeten
en elk onmetelijk tekort.

Jean Pierre Rawie  1951
Uit: Geleende tijd. Amsterdam 1999

Wikipedia: In de Griekse mythologie was Lethe (Gr. lèthè, ληθη, "vergetelheid") de godin van de vergetelheid en één van de vijf rivieren in de onderwereld of dodenrijk waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten. De Lethe stroomde rond de grot van Hypnos en kronkelde verder door de onderwereld.

 
Verhalen uit de dorpsbieb 1: De leukste baan ter wereld

Verhalen uit de dorpsbieb 2: Zomaar een werkdag

Verhalen uit de dorpsbieb 3: Teambuilding

Verhalen uit de dorpsbieb 4: De Paulusmobiel

Verhalen uit de dorpsbieb 5: Kriebelbuik