Zomaar een werkdag

(Door Marga de Graaf, bibliothecaresse te Bellingwolde)

Ik heb m’n wekker gezet op 07.00 uur, maar ben al om 05.00 uur klaarwakker. Er spookt van alles door m’n hoofd en ik kan de slaap niet meer vatten. Vandaag heb ik een vergadering in mijn bibliotheek met 10 collega’s.
      Collega locatiemanagers. Of heten we nu locatiebeheerders, of programmamakers? Programmamakers?
Jullie werken toch in bibliotheken? Ja zeker, maar in de afgelopen jaren hebben onze leidinggevenden - oftewel regiomanagers of heten ze nu teammanagers- samen met de binnengestroomde verandermanagers nieuwe lijnen uitgezet met bijbehorende nieuwe functienamen. Begrijpt u het nog?

      Nou, wij wel hoor. We werken net als voorheen met dezelfde gedrevenheid en proberen de veranderingen bij te houden met cursussen, brainstormsessies en vooral veel positieve gedachtes. Tijdens de vergadering van vanmorgen hoorde en zag ik één van mijn geliefde collega’s een betoog houden, waar ze niet uitkwam.
      Tot ik tegen haar zei: “iets met werkdruk misschien”. Er volgde een diepe zucht, een volmondig ja en een traan.

De bomen groeien niet meer zo hoog als 10 jaar geleden en daar moeten wij ons ook naar aanpassen.
      De één gaat dat makkelijker af dan de ander.

      Het goede nieuws van vandaag? Onze gemeente gaat een groot deel van de productcatalogus afnemen. Dit betekent dat wij als specialisten mooi werk mogen blijven leveren voor de jongeren en volwassenen in ons werk- en leefgebied. Zoals het organiseren van activiteiten voor kinderen rondom de Nationale Voorleesdagen, de Kinderboekenweek, Zomerlezen (om de kinderen uit groep 3 en 4 dóór te laten lezen tijdens de grote schoolvakantie). Voor volwassenen de Boekenweek in maart, de Spannende Boekenweken in de maand juni, de Poëziemaand in september, Nederland Leest in november.

      En tussen al deze landelijke lees en promotiecampagnes door mogen we ook de provinciale eigenzinnige uitspattingen ondersteunen en uitvoeren. Zoals bijvoorbeeld De Grunneger Weeke. Een promotieweek voor de Groninger Taal. Schouderklopje voor ons team en gemeenteambtenaren bedankt!

Stiekem ben ik nog het meest content met het aanbod van onze plaatselijke vereniging Het Nut. Waarom? Nou, dat gaat over persoonlijk contact, elkaars capaciteiten zien, er samen zijn voor de burgers. Samen sterk voor de dorpsbibliotheek. Goh, het lijkt wel een campagnepraatje
      Anyway…De voorzitter van Het Nut kwam vorige week schoorvoetend mijn kantoor binnen lopen, :”Eh, Mar? Mag ik je iets vragen? Wij hebben nog wat subsidieruimte, kunnen we iets voor jou betekenen?”
     ''Oh, wauw'' dacht ik, ''hoor ik dit goed?'

Ik voelde me zeer vereerd, kon de man wel zoenen en wist gelijk waar ik de aandacht op zou vestigen. Op mijn Interculturele High Tea met Poëzie. Meneer de voorzitter was hier ook al een paar keer als bezoeker geweest en vond het een prachtig idee. Hij verliet mijn kantoor met het lovende persbericht en wat aantekeningen van de High Tea van juli jongstleden. Om mee te nemen naar zijn eerstvolgende vergadering met het Nuts-bestuur.
      Nu maar hopen dat dit gehonoreerd wordt! Ik heb er nu al zin in! In alles eigenlijk!

Verhalen uit de dorpsbieb 1: De leukste baan ter wereld

Verhalen uit de dorpsbieb 2: Zomaar een werkdag