Ronald van den Boogaard - Algemeen 156: Opruiming 19; De DDR-verkiezingen

Details: Hoofdcategorie: Algemeen (571); Categorie: Algemeen; Gepubliceerd: 09 november 2012

De laatste DDR-oprisping

(Opruiming 19)

Terugblikken is een journalistiek gebruik. Precies drie jaar geleden namelijk was het precies twintig jaar geleden dat de Muur viel.
En over precies twee jaar gaan we herdenken dat het precies 25 jaar geleden is dat de Muur viel.
We houden bij het herdenken en terugblikken van ronde getallen en niet van priemgetallen.

Waarom dat zo is weet ik niet.
En waarom iedereen het dan op hetzelfde moment doet begrijp ik ook niet.

Hoewel…
Ik begrijp het natuurlijk wel.
Het is ingeburgerd gebruik.
En ook de journalistiek floreert door gebruik, traditie en gemakzucht.
We denken er met z’n allen niet eens over na, want zo hoort het nu eenmaal.

Ik vond deze perskaart. Een kaart voor het bijwonen van één van de merkwaardigste verkiezingen ooit in Europa gehouden.
      De verkiezingen namelijk op 18 maart 1990 voor de Volkskammer van de Deutsche Demokratische Republik, de DDR.
Merkwaardig, omdat vrijwel iedereen ervan overtuigd was dat die DDR spoedig zou verdwijnen. Merkwaardig ook omdat het voor de eerste en laatste maal was dat er in dit land democratische verkiezingen waren. De opkomst was groot: 90%. De Ost-CDU werd met ruim veertig procent van de stemmen de grote winnaar.
      Als die verkiezingen 25, 40 , 50 of 100 jaar voorbij zijn zal niemand er bij stilstaan.
Het maakte namelijk allemaal niets meer uit.
      Ruim een half jaar later op 3 oktober 1990 werden beide Duitslanden herenigd.

Verwarrend

Het waren verwarrende dagen , die maartdagen in Berlijn.
De euforie over de val van de Muur was enigszins weggeëbd en ook zonder perskaart konden mensen vrijelijk van oost naar west v.v. gaan.
De stemming in West-Berlijn was goed.
Er lagen grote mogelijkheden voor expansie. Zowel voor ondernemers, maar ook voor particulieren.
De mensen voelden zich superieur.

In het Oosten was de stemming minder uitbundig. Zij -de Ossies- waren in feite de losers.
Zij hadden gefunctioneerd in een communistisch systeem, waar voor individualiteit, creativiteit, inspiratie en dadendrang geen plaats was.
Zij zouden -was de verwachting van velen- overspoeld worden door de geldingsdwang van de kapitalisten uit het westen.
Dat is tot op zekere hoogte inderdaad gebeurd.

Berlijn is anno 2012 eigenlijk nog steeds in verwarring.
Gelukkig maar.
Berlijn hoort namelijk een stad in permanente verwarring te zijn.