In Honkbal 19 en Honkbal 20 schreef ik over No-Hitters en Perfect Games. Van Hugo Kijne (Te Gast 3) ontving ik deze bijdrage. Hij is een groot honkballiefhebber en woont in Hoboken New Yersey.
Ronald:
Leuk stukje over de no hitters en perfect games. Mijn 'favoriete' no hitter is nog steeds die van Andy Hawkins, een zwaar overbetaalde pitcher van een slecht New York Yankees team in de jaren negentig, die die wedstrijd met 4-0 verloor.
Kan jij je voorstellen hoeveel vrije lopen en veldfouten er moeten zijn geweest om een no hitter met 4-0 te verliezen? Ik zou van die wedstrijd de statistieken nog wel eens willen zien.
Groeten, Hugo
Het antwoord:
Dag Hugo
Ik heb het nagekeken. De wedstrijd werd gespeeld op 1 juli 1990 in Comiskey Park Chicago. Chicago White Sox-New York Yankees
Hawkins gooit fantastisch tot diep in de achtste inning. Nog geen honkslag en nog geen punt tegen. Stand 0-0
Bij twee uit komt Sammy Sosa op het eerste honk na een foute aangooi van derde honkman Mike Blowers. Hawkins gooit daarna twee maal vier wijd. Aan slag komt Robin Ventura die een hoge bal in het linksveld slaat. Jim Leyritz -toen een rookie- maakt een taxatiefout en de bal schiet door. Alle drie de honklopers scoren. De volgende slagman is Ivan Calderon. Hij slaat een hoge bal in het rechtsveld. Jesse Barfield heeft daar last van de zon. Hij laat de bal vallen en Ventura kan scoren.
Dus in 1 inning: vier punten, geen honkslagen, drie fouten en twee maal vier wijd.
Overigens werd de No-Hitter een jaar later ongeldig verklaard. The Committee for Statistical Accuracy sprak uit dat er slechts van een No-Hitter sprake kan zijn als de werper een complete game gooit. Maar omdat de Yankees uit speelden en een achterstand hadden, hoefden de White Sox in de negende inning niet meer aan slag.
OVEREBETAALD? Hawkins had bij de New York Yankees voor de jaren '90, '91 en '92 een salaris van 3.59 miljoen $
Hopend u hiermee van dienst te zijn geweest tekent met hoogachting
