Details

Hoofdcategorie: Media (502)

Categorie: Media

Gepubliceerd: 16 november 2009

MOEDIG MAN OF DEMON UIT DE DESSA

Eén van de meest controversiële mensen, die ik ken was Poncke Princen.
Hij deserteerde in 1948 uit het Nederlandse leger en sloot zich aan bij de TNI, de Indonesische gevechtstroepen.
      Vocht tegen zijn landgenoten en werd later onderscheiden met de Bintang Gerilja (Ster van de Guerilla).

Bijna vijftig jaar lang mocht hij Nederland niet in tot minister Hans van Mierlo van Buitenlandse Zaken hem in 1994 een visum gaf.

      Poncke Princen had toen twee beroertes gehad, leed aan huidkanker, had suikerziekte en had polio gehad. Hij zat in een rolstoel en overleed in februari 2002.

Een tuin in Jakarta 

Op 18 augustus 1995 hield ik voor de VPRO-radio een drie en een half uur durend marathoninterview met Poncke Princen.
      Dat was tijdens de viering van de vijftig jaar daarvoor uitgeroepen onafhankelijkheid van Indonesië .
Het interview was -zoals dat wordt genoemd- semi-live. Opgenomen alsof het live was. Niets veranderd; niets geknipt.

Het had plaats in de woning van Princen in Jakarta.
      Voor die vorm was gekozen vanwege zijn fysieke gesteldheid. Het was van tevoren absoluut niet zeker of hij het wel drie en een half uur achter elkaar zou uithouden.

We beginnen in zijn tuin met tal van inlandse bijgeluiden. Halverwege verhuizen we naar zijn slaapkamer.
      Ik vind het wel boeiend. Een beetje therapeutisch; maar er ontstaan af en toe ook lichte irritaties bij beide ‘partijen’.

Het interview is verschenen op de site van de VPRO. HIER

Ga voor een recensie naar de site van Anne Frid de Vries:

http://anneisaman.blogspot.com/2009/11/poncke-princen-het-marathon-interview.html

(Omdat dit interview nog niet op podcast beschikbaar is, heeft hij een feed gemaakt via Huffduffer.) 

Emotionele reacties

Direct na de bekendmaking van dit interview kwamen er bij de VPRO veel reacties. Vaak met een emotionele lading.
      Na afloop kwamen er nog veel meer.

Ordinaire moordenar of bevlogen idealist

Princen was een ordinaire moordenaar, een verrader, schoft, matennaaien, klootzak, schurk, pooier, overloper en demon uit de dessa.
      Volgens anderen was hij: eerlijk, principieel, idealistisch, bevlogen, welbespraakt , belezen, moedig en openhartig.

Het zal allemaal maar van je gezegd worden.

IJzeren wilskracht 

In 1986 had ik al eens een tijdje bij hem in Jakarta gelogeerd. Hij had toen al een beroerte gehad, maar kon nog wel lopen.
      Iedere ochtend om vier uur stond hij op en deed twee uur lang oefeningen.
‘s Middags om vier uur herhaalde hij dat. Zeer gedisciplineerd en met grote wilskracht.
      Hij wilde fysiek nog enigszins in orde blijven.

Wij hebben toen een tocht gemaakt door West-Java en bezochten veel plekken waar hij gevochten had.
      In 1995 voordat het interview plaatsvond hebben we dat nog eens over gedaan.
Dat hij op één van die plekken mogelijk Nederlandse soldaten heeft doodgeschoten sluit hij niet uit.
      In het interview is hij daar ook heel duidelijk over.

Koloniale oorlog

Het gesprek gaat natuurlijk over zijn motieven. Hoe hij steeds kwader wordt over deze koloniale oorlog, die eufemistisch politionele actie werd genoemd. Over de stemming onder de Nederlandse militairen .
      ‘Wij zijn de jongens van Jan Pieterszoon Coen; geef ze van katoen en ‘heel Yogja staat in gloed, zo gaat ‘ie goed, zo moet ‘ie wezen, zo moet ‘ie zijn’.

Hij vertelt hoe zijn eerste vrouw werd vermoord en hoe een vriendinnetje werd doodgeschoten toen ze niet op de avances van een Nederlandse militair inging.
      Maar hij praat ook over het Indonesië van na de onafhankelijkheid.
Princen werd in 1956 parlementslid onder Soekarno, maar kreeg het in zijn nieuwe land vooral moeilijk onder het bewind van Soeharto.
      Hij zat bij elkaar zo’n acht jaar gevangen.

In het laatste uur kijkt hij terug op zijn activiteiten in perspectief tot het Indonesië van 1995.
Een land waar in 1966 massamoorden plaatsvonden, een land met censuur, politieke gevangenen, uitbuiting, onderdrukking, nepotisme en onrechtvaardigheid op alle gebieden.

Was het ’t allemaal wel waard geweest?

Details

Hoofdcategorie: Media (502)

Categorie: Media

Gepubliceerd: 07 november 2009

Was getekend:

Diederik van Hoogstraten Volkskrant

Neem nou Diederik van Hoogstraten.
Hij woont in de V.S. en werkt als freelance correspondent voor De Volkskrant en Elsevier.
Soms schrijft hij over honkbal want dat is volgens hem ‘de topsport in de VS’.
Ik lees die stukjes dan en raak iedere keer weer geïrriteerd.
Diederik heeft namelijk geen idee waar hij het over heeft.
Hier gaan de klok en het klepeltje wel heel erg met elkaar in de slag.

Jammer ook dat er bij de sportredactie van De Volkskrant  niemand is , die deze jongen corrigeert.

World Series

Gisteren bijvoorbeeld schreef Diederik in De Volkskrant een stukje over de World Series, die afgelopen woensdag eindigden in een overwinning voor de New York Yankees.
Hij heeft het over de Japanner Hideki Matsui, die werd uitgeroepen tot Most Valuable Player.

Van Hoogstraten schrijft dat de Yankees de laatste wedstrijd wonnen ‘mede doordat Matsui zes ballen de tribunes injoeg’.

Zes homeruns dus. En dat is totale onzin.
Matsui sloeg één homerun, een tweehonkslag en een honkslag en had zes binnengeslagen punten.

In de VS heet dat laatste Runs Batted In (RBI).
(Door jouw toedoen wordt door anderen of door jezelf gescoord)
Diederik heeft dit verkeerd geïnterpreteerd.

Zes homeruns in één wedstrijd slaan heeft nog nooit een speler in de lange geschiedenis van het Amerikaanse honkbal gepresteerd.
Het record staat op vier en wordt gedeeld door 15 spelers.

Topsnelheid 

Een andere fout maakt hij door te schrijven dat Matsui ‘van de tien ballen die op topsnelheid naar hem werden gegooid, er meer dan zes raakte’.

De feiten:
Matsui eindigde de World Series met het waanzinnig hoge slaggemiddelde van .615.
Hij sloeg raak in acht van in totaal dertien slagbeurten. 
Een slagbeurt heet in de Verenigde Staten At Bat.
Ook dit heeft hij verkeerd begrepen.

In één slagbeurt krijgt een slagman namelijk vrijwel altijd meer dan één bal.
Dat kan oplopen tot acht of zelfs meer. 

Matsui sloeg dus veel minder dan zes per tien ballen raak.

Hij sloeg raak met een gemiddelde van ruim zes in tien slagbeurten!

En gelukkig wordt lang niet iedere bal met topsnelheid gegooid.
Dat zou voor profhonkballers in de V.S. veel te eenvoudig zijn.
Het is juist de afwisseling van worpen, die het een slagman lastig maakt.

Versukkeling 

Verder schrijft Van Hoogstraten dat de Yankees sinds 2000 in de versukkeling waren geraakt.
Zo werd dat inderdaad door veel fans ervaren. Dat heeft te maken met het hoge verwachtingspatroon.

Ze hadden in 2000 voor ’t laatst de titel gewonnen, maar stonden in 2001 en 2003 in de finale.
En met uitzondering van het vorig jaar bereikten ze al die andere jaren op z’n minst de playoff’s.

Ze presteerden zelfs zo goed, dat ze vrijwel zeker worden uitgeroepen tot hét honkbalteam van het afgelopen decennium.

Zo erg in de versukkeling ben je dan ook weer niet geraakt.

Details

Hoofdcategorie: Media (502)

Categorie: Media

Gepubliceerd: 24 september 2009

DE SITE VAN EEN ECHTE LIEFHEBBER

Als u van mooie, bijzondere of opvallende radio houdt, nostalgische gevoelens hebt bij oude hoorspelen, een warm gevoel krijgt bij wereldmuziek of altijd al hebt willen luisteren naar een kikkerconcert op Madagascar, ga dan eens naar de site van mijn collega Gerrit Kalsbeek:

http://www.lolaradio.com/

Nachtegaal in Marokko 

Een intrigerend vormgegeven site met meer dan 300 uur muziek uit bijvoorbeeld landen als Azerbeidjan, Groenland, Sudan of Kongo.
En er komt nog veel meer muziek op, want Gerrit is ondermeer nog bezig met landen als Mali, Eritrea en Tanzania.

Hij laat eigen opnames horen variërend van een zingende merel in de Pijp, een nachtegaal in Marokko tot een kikkerpoel in Kuba nationaal park in Serawak Borneo.

De dirigeerstokjesmaker

Hij heeft ook een aantal eigen programma’s geselecteerd.

Opnieuw een breed scala aan onderwerpen.

De avonturen van een ontheemd Amerikaans gezin na de orkaan Katarina, de UWV in crisistijd, de zin van het lijden of het leven van een dirigeerstokjesmaker.

Hoorspelen  

En er zijn oude hoorspelen die hij heeft achterhaald.
Veelal uitgezonden in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw.

Het Rijk in Ruim 2, de Korawa expeditie , Dubbelspion en de Triffids.

Ga er eens langs , want er is uiteraard nog veel meer te ontdekken.
Gerrit Kalsbeek is namelijk echt een liefhebber.

Hij zei het ooit tegen mij een godsgeschenk te vinden, dat hij dit werk mocht doen.

En er nog voor betaald werd ook.

Details

Hoofdcategorie: Media (502)

Categorie: Media

Gepubliceerd: 06 september 2009

Een vermakelijk noodinterview 

 Op vrijdag 13 augustus 1993 zou ik voor de VPRO-radio een marathoninterview houden met Gerrit Komrij. De schrijver en dichter was uitgenodigd in mei en zei toen zeer verguld te zijn.
      Sterker: hij was enigszins beledigd, dat hij niet eerder was gevraagd. In juni werd het nog eens bevestigd. Komrij zou uit Portugal worden overgevlogen.

Een week voordat het interview zou plaatsvinden en wij nog een paar dingen wilden doornemen, liet de schrijver weten geen tijd te hebben. Hij was bezig met een nieuwe roman en had de deadline al overschreden.
      Op ons voorstel om - met technici en al- dan maar naar Portugal te komen en van daaruit rechtstreeks uit te zenden ging hij ook niet in. Dat was jammer.
      Voor veel luisteraars, die zich erop verheugd hadden, voor Komrij zelf en voor mij ook, want ik had mij goed voorbereid, met veel personen gesproken en bijvoorbeeld al zijn boeken gelezen.
      (Hij is een beter dichter dan romancier!)

 Vrijdag de dertiende dus.

Wat te doen als iemand zo kort van tevoren afzegt.

De marathoninterviews duurden toen drie en een half uur en werden uitgezonden op vrijdagochtend van half negen tot twaalf uur.
      Het voorstel om een oud interview te herhalen vond ik geen goed idee.

 In plaats daarvan stelde ik voor om een interview te houden met Arie Kleywegt.
      Ik kende hem vrij goed, wist dat hij veel smakelijke anekdotes had , uitgesproken ideëen had over ons omroepbestel, een bewogen liefdesleven achter de rug had en bovendien had leren omgaan met zijn ziekte van Parkinson.

Open & eerlijk 

Als hij open en eerlijk over al dit soort zaken zou willen praten, wilde ik hem wel interviewen, hoewel het natuurlijk een beetje vreemd en in zekere zin ‘not done’ is om zo’n lang interview te hebben met een persoonlijke kennis.

Arie Kleywegt was in 1993 72 jaar.
      Hij werd geboren in Rotterdam.
Zijn moeder overleed toen hij acht jaar was.
      Aan het eind van de tweede wereldoorlog ging hij naar de Marine Voorlichtingsdienst.
Hij werkte voor de radio bij Herrijzend Nederland.

In de jaren vijftig werd hij een vooraanstaand en zeer gerespecteerd verslaggever voor de VARA-radio.
      In 1960 ging hij naar het actualiteitenprogramma Achter het Nieuws van de VARA-televisie, waar hij al snel eindredacteur werd.

Van 1963 tot 1983 was hij hoofd van de VPRO-televisie.

      Na zijn pensionering werd hij actief als columnist voor het radioprogramma OVT en het mediatijdschrift Broadcast, presentator van Met het Oog op Morgen en presentator van absurde teksten en overpeinzingen in het radioprogramma Het Gebouw.

Emotioneel & vermakelijk 

Het interview is inmiddels op de site van de VPRO verschenen.  HIER

Dat heb ik zelf ook nog eens gedaan en ik moet zeggen, dat het een interessant gesprek is. Aanvankelijk is Arie Kleywegt wat gereserveerd over al te persoonlijke vragen, maar gaandeweg komt hij los en wordt het soms emotioneel en vermakelijk.

      Het gaat bijvoorbeeld over Joegoslavië , de tweede wereldoorlog, kernbewapening, de zin van het leven, drie mislukte huwelijken en verliefdheden, de koude oorlog, ons omroepbestel, de roerige periode bij de VPRO en de Vara-radio, over zijn bewondering voor de BBC en over die ziekte van Parkinson.

Een aantal jaren later werd ik nog eens ondervraagd over dit interview. Een kort citaat

Op de site van de VPRO besteedt Tom Klaassen -een verwoed luisteraar- er ook ruim aandacht aan: HIER
                                      

€€