Een Grondoffensief

Foto: Haaretz

De mensen in de Gazastrook zitten als ratten in de val in hun openlucht gevangenis.
Ze kunnen nergens heen en worden bestookt met luchtbombardementen en raketbeschietingen.

Zaterdagavond is het grondoffensief begonnen.

Tanks, die artillerie vuren worden gesteund door helikopters en schepen voor de kust.

CIJFERS?  

Er zijn nu zo’n 600 doden en ruim 2.500 gewonden. Dat soort cijfers hoor je tenminste, maar volgens mij kent niemand exacte cijfers. Daar is de situatie veel te chaotisch voor.

Waarnemers van de Verenigde Naties spreken van een afschuwelijke situatie. Er is gebrek aan alles. Electriciteit, voedsel, medicijnen. Ziekenhuizen zijn overvol en kunnen de stroom gewonden niet verwerken.
      Ondanks een uitspraak van het Israëlische Hooggerechtshof dat er iedere keer als de grens even opengaat acht verslaggevers Gaza binnen mogen is dat nog niet gebeurd. Het leger verhindert dat.

Waarom mag dat niet?
En waarom zijn buitenlanders en mensen met twee paspoorten in de gelegenheid gesteld om het gebied te verlaten?

Het antwoord lijkt me simpel.

Geen pottenkijkers!

VERDEELDE STROOK  

Wij moeten ons dus richten op bloggers en op inwoners van Gaza die hun berichten via buitenlandse bloggers kwijt kunnen.
      Kranten in Nederland -althans de kranten die ik lees; de Volkskrant en NRC-Handelsblad- nemen daar maar weinig van over. Ze gaan er vanuit, dat inwoners van Gaza die onder vuur liggen niet objectief zijn. En dat zijn ze natuurlijk ook niet.

Gaza is in tweeën verdeeld. Gewonden uit het zuiden kunnen niet meer naar ziekenhuizen vervoerd worden. Telefoonverkeer is vrijwel onmogelijk geworden omdat de centrale gebombardeerd is.
      Moskeën; Gezondheidscentra. Plat.
De Islamitische Universiteit van Gaza bijvoorbeeld ook.
     

 Lees eens wat dr. Akram Habeeb daar van vindt. Hij is hoogleraar Amerikaanse literatuur. Zegt zich bewust tot nu toe nooit over het Palestijns-Israëlische conflict te hebben uitgesproken.
      ‘Natuurlijk’, zullen Israëlische autoriteiten beweren dat de Universiteit een bolwerk van Hamas is en dat het terrorisme preekt‘, schrijft hij.
      ’Maar ik weet dat er een breed spectrum aan politieke ideeën is en dat liberalisme en vrijdenken er altijd hoog in het vaandel hebben gestaan‘.

‘Waarom zo’n universiteit bombarderen?

Waarom medische centra?

 Waarom huizen in vluchtelingenkampen?'

Klik hier voor zijn volledige verhaal

BLOGGERS & BLOGGERS

Ga ook eens naar de site van The Electronic Intifada. Een nieuwsbron in februari 2001 opgericht door Amerikaanse journalisten. Zij berichten over het Israëlisch-Palestijnse conflict vanuit een Palestijnse visie. Niet geheel onafhankelijk dus, maar wie is dat wel in deze situatie?
E.I. is in ieder geval verbazingwekkend goed op de hoogte van allerlei ontwikkelingen.

ANDERE BLOGS  

In Nederland laat Anja Meulenbelt interessante bronnen in haar blog aan het woord. Zij is getrouwd met een Palestijn, die in Gaza woont en daar niet uit kan. Omdat zij regelmatig naar Gaza gaat heeft zij veel contacten.

Sameh A. Habeeb is een jonge journalist van 23 jaar, die in Gaza woont.
Op zijn blog doet hij dagelijks verslag.
Hij noemt dat ‘The untold story’.

Laila el Haddad is een Palestijnse journaliste, die afwisselend in De V.S. en in Gaza woont. Zij schrijft in haar blog onder de titel ’Moeder in Gaza en in V.S.’.

In de Israëlische krant Haaretz verschijnen overigens ook de nodige kritische verhalen. Bijvoorbeeld van Gideon Levy en Amira Hass.
Gideon Levy was in 2001 in Nederland.
Als u meer over zijn ideeën wil weten ga dan hier naar toe.

Van Amira Hass verscheen ondermeer dit artikel in Haaretz.

Via wordpress.com geeft Safa Joudeh in een blog haar commentaar.

DE AFLOOP  

Hoe gaat dit nu aflopen?
      Er komt natuurlijk een soort bestand. Israël gaat verkiezingen houden. Livni of Barak wordt premier. Zij hebben immers hun tanden laten zien.

Maar Hamas, een democratisch gekozen maar absoluut moslimfundamentalistische partij zal er alleen maar populairder op geworden zijn.
      Een paar kopstukken zijn gedood; een aantal raketinstallaties vernield, maar nieuwe jonge mensen zullen zich aanmelden. Rakettenmakers en potentiële zelfmoordenaars (jongens en meisjes), die niet zullen schromen om onder de burgerbevolking van Israël slachtoffers te maken.

In NRC-Handelsblad verscheen een verhaal van Guus Valk over de Qassam-brigades, de militaire tak van Hamas. Eind oktober trok hij twee dagen op met twee leden.

Mahmoud is een commandant over een peloton van zo’n twintig mannen. Sommigen van hen kunnen in één dag honderd raketten maken.
      ’Gewoon aan een keukentafel’.
Anderen werven jonge jongens.
      Volgens Mahmoud zijn er 6.000 strijders bij de Qassam-brigades, maar zou het geen enkele moeite kosten om er veel meer bij te krijgen.

Nieuwe leden volgen een opleiding van een jaar. Zij krijgen onderricht in Islamitische tekstuitleg, geschiedenis en wapenkunde. Ze krijgen daarnaast een volledig salaris en dat is in dit afgesloten economisch ontwrichte gebied natuurlijk ook aantrekkelijk,

‘Waarom die raketten?’, vraagt Guus Valk

Het antwoord van Hanouni, een andere commandant is:
      ‘Omdat het Palestijnse volk lijdt.
      ’We moeten ons verdedigen tegen de agressie. Ik ben hier geboren. Al mijn leven lang zie ik geweld en zie ik mensen sterven.
      Ik heb neven verloren na aanvallen van F16’s en tanks.
Wij hebben die hoogontwikkelde wapens niet, we hebben alleen raketten’.