‘’Een beetje longkanker jongen’’

Mijn goede vriend en oud-collega, de fotograaf Dick de Boer is overleden. Longkanker. 74 jaar.
      Hij begon op 1 mei 1969 bij het West-Brabantse Dagblad De Stem, dat in die tijd verscheen in een vrij groot aantal edities in West-Brabant en Zeeland. Ik was toen actief op de redactie in Roosendaal. Dick, zijn vrouw Toos en de kinderen betrokken een flatje in Bergen op Zoom.
       Wij kwamen beiden uit Haarlem en dat was al een stevig houvast tussen al die Brabanders. Want schreef je nou houd’oe of houdoe? Wij wisten het niet en waren dan weer opgelucht als de Brabanders het zelf ook niet wisten.
       Dick werkte aanvankelijk zowel voor de redactie Roosendaal als de redactie Bergen op Zoom. Wij gingen dus vaak samen op reportage en kwamen ook privé bij elkaar over de vloer.
      Het werd op een andere manier nog inniger, toen wij betrokken raakten bij de oprichting van een honkbalclub in Bergen op Zoom: De Runners. Wij hadden in Haarlem beiden op zeer behoorlijk niveau gespeeld en dat bleek een grote aanwinst voor de club.  Wij begonnen in de onderafdeling en stormden door naar de landelijke competitie door drie jaar achter elkaar met groot machtsvertoon kampioen te worden.

Reünie

In 1971 vertrok ik naar de Volkskrant en later naar de VPRO. We zagen elkaar een lange periode nauwelijks meer. Tot er in november 2014 een reünie werd gehouden voor redacteuren van De Stem, die daar tussen 1962 en 1972 werkten. Het werd georganiseerd door sportredacteur Peter Heerkens. Ik heb daar toen op mijn blog DIT STUKJE over geschreven.

Oude tijden

Vanaf die tijd hadden we weer een goed contact. Oude tijden herleefden.

Maar vier jaar geleden veranderde er wat. Hij was onrustig, voelde zich niet helemaal goed en toen ik vroeg of er wat aan de hand was, zei hij op zijn karakteristieke wijze: ‘’Een beetje longkanker jongen, Ik kan er niks anders van maken’’.  
      Aanvankelijk leek hij zijn chemo en andere therapie goed te doorstaan. Hij bleef -althans in onze contacten- positief en had er vertrouwen in dat hij er wel doorheen zou komen.

Wenen

Wij haalden dan weer herinneringen op, bijvoorbeeld het grootse optreden van de Trommelaeren van Roesendaele in Wenen. Daar heb ik DIT STUKJE over geschreven. Onze grote concurrent in die dagen, het Brabants Nieuwsblad was er niet bij en daardoor was de oplage van De Stem heel snel uitverkocht, Er moesten extra nummers gedrukt worden om aan de grote vraag te voldoen.

      Dick en Toos woonden inmiddels in een prachtig appartement aan het water in Tholen. Voor de reünie van de Stem schreef hij: ‘’Ik heb 40 jaar voor ons krantje gewerkt, maar moest er op mijn 62^ste uit. De fotodienst werd wegens bezuinigingen opgeheven Heel leuke tijd gehad. Veel gereisd over de wereld. Toch mooi meegenomen. Ik woon nu aan het water in Tholen, een beetje varen en af en toe nog wat fotografie. Verheug me op weerzien oud collega’s’’.

Uw bloghouder in Wenen gefotografeerd door Dick de Boer.
     
Hij was een bevlogen en uitstekende fotograaf.
Was geinteresseerd in de onderwerpen, de mensen, hun achtergronden en beweegredenen.
      Had ook vaak suggesties wat er nog zoal te vragen was.
Zijn overlijden kwan toch nog onverwachts. Treurig en bijna onverteerbaar dat ''zo'n jongen'' op toch nog niet al te hoge leeftijd overlijdt.
    

Proost dan maar!