HET BLIJFT OPPASSEN GEBLAZEN

JE WEET NOOIT WANNEER ZE TOESLAAN

EN OOK NOOIT HOE

(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)

Sinds hier in Hongarije de FIDESZ aan de macht is met als premier Orbán Victor is dit land veranderd in een ietwat angstige door repressie geteisterde staat. Honderen jounalisten ontslagen en de vrijheid van meningsuiting bedreigd met forse straffen. Dit geldt niet alleen voor kranten, radio en teevee, maar ook voor internet.
      Het is ook daarom dat ik duidelijk stel dat onderstaand stuk is verdeeld in mening en feiten. Voor de mening geldt dat het maar de mening is van één persoon en dat die persoon zelf stelt dat de mening onjuist kan zijn. Voor de feiten geldt dat niet; ze zijn voor honderd procent juist.

MENING

Normaal zou het zo in een democratie moeten zijn dat de verlangens, strevingen van de bevolking via hun vertegenwoordigers naar boven moeten worden gebracht en door politicti tot uitvoer kunnen komen. Mits natuurlijk die strevingen van grote meerderheden niet de opheffing van de democratie behelzen. In Hongarije is een omgekeerde beweging aan de gang. Politici bespelen de sluimerende gevoelens van de bevolking en werken als het ware naar beneden. Voorbeelden? Een op de achtergrond aanwezige xenofobie wordt aangewakkerd. Lebensraumdromen worden gevoed. In 1920 werd Hongarije gestraft voor de samenwerking met de Duitsers en werd in het verdrag van Trianon vastgelegd dat Hongarije twee derde van zijn grondgebied moest afstaan. Victor Orbán bepleit nu de teruggave van die gebieden. Dit uiterst ongelukkig idee betekent oorlog met Slowakije, Oekraïne, Roemenië, Servië en Kroatië.

Ben ik in een door xenofobie beheerst land terecht gekomen, zie de feiten.

FEITEN

Ik begeef me naar een kantoor van de Hongaarse spoorwegen in Pécs. Het is 20 september 2102. Ik heb een print van de website van de spoorwegen bij me met de vertrektijden van de treinen die op 23 oktober 2012 uit Budapest naar Praag gaan. Op die print heb ik met een onderlijning aangegeven welke trein ik wil: die van 13.10 en die om 21.18 aankomt in Praag.
      De rit wordt uitgevoerd tot aan Wenen door de Oostenrijkse spoorwegen met een Railjet. MENING: Eerder mee gereisd en tot grote tevredenheid. Personeel op de hoogte van de bezigheden waarvoor ze zijn aangesteld en service op niveau. Dat in tegenstelling tot de bejegening in Hongaarse treinen, waar chagrijnigheid en lusteloosheid de boventoon voeren. FEITEN: De loketvrouw beziet het papier en begint meteen twee treinen door te krassen. OP mijn papier.. Ze krast door de trein van 11.25, Hongaarse trein en die van 13.10 van de Oostenrijkers. Ik moet zeggen: een woedende kras.
      Als uitleg geeft ze dat de Oostenrijkse trein eerst naar München gaat en er dus veel langer over doet en dus duurder is. De werkelijkheid is dat die Oostenrijkse trein helemaal niet naar München gaat maar wel dat de reis langer is. Ik sta erop om met de Oostenrijkers te gaan, maar zij weigert dit pertinent. Wel komt ze erachter dat ze per ongeluk ook de Hongaarse trein heeft weggekrast, pech. In haar eigen krabbelhandschrift schijft ze hem eronder.

      De brief naar de directie van de MÁV, staatsspoorwegen hier, is de deur uit.

Klik HIER voor alle Photosophieën