RADIOSTATION WBAI NEW YORK 1971 (4)
(Door Peter Flik, photosooph te Hongarije)
Nog steeds over het uitwisselingsproject dus. Larry Josephson (rechts) uit de VS zou mijn plaats in Hilversum innemen, ik moest in New York zijn ochtendshow ( 7- 9) overnemen.
We zijn in de tweede week als het onheil toeslaat. Valentijn, onze zoon, die met zijn moeder ook mee is, krijgt longontsteking. Dat wordt een ziekenhuisopname. Hij is pas één jaar of iets meer, maar het ziekenhuis bevalt hem wel. Doet er niet moeilijk over; ook al omdat overal ijskasten staan die vrij toegankelijk voor ons zijn om er ijsjes uit te halen.
Ik laat het radiostation weten dat ik iets later wil beginnen.
Op dezelfde tijd bericht uit Nederland: Larry zijn kind kreeg ook longontsteking maar is daaraan gestorven. Moet het project niet worden afgeblazen… Transatlantisch overleg. We besluiten toch maar om door te gaan.
Maar het transatlantisch overleg heeft nog iets aan het licht gebracht. De VPRO heeft maar tien uur zendtijd per week ter beschikking en bakken vol met geld, dat wel. WBAI heeft vierentwintig uur per dag aan zendtijd maar nauwelijks geld. Larry krijgt in Hilversum niet zomaar een uur zendtijd en bovendien wordt aan hem de eis gesteld dat alles wat hij zegt vertaald moet worden. Vertalingen houden op en nemen de sfeer weg. Ik kan dit vanuit New York niet oplossen, maar vind wel dat collega S. steken had laten vallen. Hij was degene die dit hele project had bedacht….
Zoon Valentijn komt genezen uit het ziekenhuis en de dag breekt aan dat mijn ochtendshow zou moeten beginnen. Ik krijg een paar uur de tijd om de techniek te bestuderen en een voorbereidend gesprek met de stationmanager (vrouw in dit geval). Mij wordt duidelijk gemaakt dat er bepaalde condities zijn waaraan ik moet voldoen. Punt 1: drieletterwoorden zijn strikt verboden. Worden die woorden uitgezonden, kan het station zijn licentie ontnomen worden. En daarom zal er tijdens de uitzending altijd iemand naast me zitten die op een rode knop drukt als die woorden vallen. Alle uitzendingen worden met een vertraging van dertig seconden uitgezonden om haar de gelegenheid te geven om in te grijpen. Punt 2 : Politieke meningen mogen worden gegeven, maar pas op, zodra die geuit worden door iemand met een publieke functie treedt de regeling equal time in werking…Dan moet het radiostation evenveel zendtijd geven aan een opponent. Dat moet worden voorkomen.
Mijn dag breekt aan. Eerlijk gezegd, ik was bloednerveus. Zeven uur in de morgen is niet mijn finest hour. Spreek ik wel genoeg Engels, is mijn accent niet belachelijk. Wat weet ik van allerlei Amerikaanse verwikkelingen. EN METEEN BIJ HET BEGIN AL EEN STOMMITEIT. Ik liet de luisteraars weten dat ik een soort censor naast me had zitten die moest voorkomen dat er drieletterwoorden werden uitgezonden. Het publiek van Larry kwam in actie. Tientallen telefoons kwamen binnen en de drieletterwoorden kwamen massaal binnen. Bliep, bliep bliep. Ik liet mijn wanhoop blijken en sportief zoals het publiek van Larry bleek te zijn: ze hielden ermee op. Bemoedigende woorden van veel luisteraars. De twee uur vlogen om en toch wat buiten adem sprak ik deze laatste woorden uit: It’s time for a bagel.
PS
Na bijna een halve eeuw via e-mail contact met Larry opgenomen, Ik vroeg hem naar zijn gezondheid, of hij nog werkte. Ook of de periode in Nederland wel zo mooi was.
Op het laatste antwoordde hij niet, maar wel dit:
Health not good. Fell many times, fractured a vertebrae in my lower back. Much pain. Hope that all the kings doctors and all the kings insurance companies can fix it.
Still working have no choice, no pension, no savings in super capitalist America. Getting much worse under Trump. I may show up at your door hungry and homeless.
Happy holidays if that’s possible.
– Larry
P.S i’m an optimist!
Klik HIER voor alle Photosophieën