Een soort niet-joodstempel
In 1979 ging ik voor het eerst van mijn leven naar Israël. Er waren mensen, die mij waarschuwden: Laat je paspoort daar niet stempelen, want als dat wel gebeurt kom je een aantal andere landen niet meer in.
De waarschuwing was overbodig, want bij de douane bleek dat er geen stempeltje in mijn paspoort werd gezet. Kennelijk was dat toen al een bewust beleid ingegeven door bepaalde ervaringen.
Tussen 1970 en '80 van de vorige eeuw was er in Nederland opwinding over de zogeheten niet-joodverklaring. Zakenlieden en ook journalisten moesten verklaren dat ze geen jood waren als ze naar een aantal Islamitische landen in het Midden Oosten en Azië wilden. Als ze dat principieel weigerden kregen ze geen visum.
Er waren Nederlandse bedrijven die hier volop aan meewerkten
Kijk eens naar dit visum voor Irak, dat ik in 1981 ontving. Dat gebeurde op de Irakese ambassade in Ankara Turkije. Daar werd niet om een niet-joodverklaring gevraagd. Hierboven een uitvergroting.
Het was me nooit zo opgevallen, maar nu zag ik dat daar staat dat het visum niet geldig is, als er in het paspoort een verwijzing naar Israël staat.
Geldt dat anno 2016 nog steeds?
Ja!
Een Nederlander met een link in zijn paspoort naar Israël komt de volgende landen niet in.
Iran, Irak (uitgezonderd het Koerdische noorden), Koeweit, Libanon, Libië, Saudi Arabië, Soedan, Syrië en Jemen.
In sommige andere landen kunnen problemen ontstaan, maar diverse bronnen spreken elkaar hier tegen.
Geen problemen zijn er bij de entree van Egypte, Afghanistan en Jordanië.
Voor inwoners van Israël is het nog veel erger. Iemand met een Israëlisch paspoort komt in principe de volgende landen niet in:
Algerije, Bangladesh, Djibouti, Koeweit, Irak, Iran, Libanon, Libië , Maleisië , Pakistan, Saudi Arabië , Somalië , Soedan, Syrië en Jemen.
Lastig is het voor de Verenigde Arabische Emiraten, Bangladesh, Brunei, Indonesië en Oman.
Vijandstaten
Overigens heeft Israël zelf ook in 1954 een aantal landen tot vijandstaten bestempeld. Bezitters van een Israëlisch paspoort hebben een speciale vergunning nodig om een visum te mogen aanvragen voor Libanon, Syrië, Saudi Arabië, Irak en Jemen. In 2007 kwam Iran erbij en daarna volgden Pakistan, Soedan en de Gazastrook.
Twee paspoorten
Om eventuele moeilijkheden op dit gebied te voorkomen is het in een paar landen mogelijk om twee paspoorten te verwerven. Dat zijn Groot Brittannië, Australië, Nederland, Duitsland, Oostenrijk en de Verenigde Staten.
U merkt het.
De krankzinnigheid in deze wereld wordt deels verklaard uit stempeltjes.
Ik ben na 1979 nog vier maal in Israël geweest. Met een paspoort waarin diverse stempeltjes van ''vijandstaten'' zaten. Daar heb ik ondanks zware controles nooit problemen mee gehad. Maar dat geldt niet voor iedereen, want:
Anne Frid de Vries, een Nederlander die in Israël woont tekent hierbij het volgende aan:
Beste Ronald,
Een collega van mij keerde recentelijk terug van een dienstreis en was bij het inchecken in London voor een vlucht naar Tel Aviv getuige van het feit dat een passagier de veiligheidscontrole niet doorkwam, kennelijk omdat hij een Iraans stempel in zijn paspoort had staan.
In die tijd had ik nog geen Israëlisch paspoort en reisde ik met mijn Nederlands paspoort waarin ik een duidelijke serie stempels had die aantoonden dat ik een visum had en een verblijfsvergunning en een werkvergunning. (En behalve Israëlische stempels had ik geloof ik nog een visum voor India erin staan)
Desalniettemin werd ik door de veiligheidscontrole uit de rij geplukt en mocht ik om drie uur 's nachts, in transit, komen uitleggen wie ik was, waar ik vandaan kwam, waarom ik Hebreeuws sprak, in Israël woonde en werkte, maar geen Israëli was.
Deze ervaring kwam voornamelijk neer op een heel kort gesprek en vervolgens heel lang wachten.
En daarna wachten, wachten, wachten. Vragen stellen en geen antwoorden krijgen.
Uiteindelijk mocht ik in de laatste minuut nog het vliegtuig bestijgen.