Astrid & haar kroost

Dit briefje vond ik in een karretje bij de supermarkt

Gescheiden vrouw; twee kinderen

Het handschrift is onmiskenbaar van een vrouw. Regelmatig, duidelijk; rechtop. Het is snel opgeschreven, want er spreekt een zekere nonchalance uit. Geen consequent gebruik van hoofdletters bijvoorbeeld. Inderhaast toegevoegd Filet American. (en niet: Américain).
      Dan zijn er frivole naar creativiteit neigende impulsen door het wel degelijk consequent gebruik van rondjes in plaats van puntjes boven de i en j.
      Het is een weekendbriefje.
      Zondag is er ribkarbonade met een gekookte aardappel en spinazie. Tomatensoep met gehaktballetjes vooraf. Gemengd fruit als toetje.
      Zaterdag nasi met kipfilet en saté in pindasaus, kroepoek en een soort sajoer met wortelbolletjes, komkommer, gesneden uitjes en uitjes uit een potje.

Het gezin telt drie mensen. (drie karbonades). De schrijfster van het lijstje heeft twee kinderen, die nog net geen tieners zijn. Zij krijgen ieder een chocobal en een paar eierkoeken; drinken te veel cola en eten cruesli bij het ontbijt, want daar worden ze sterk en gezond van.
      De schrijfster, die Astrid, Marjolein of Suzanne heet, heeft een paar dingen gekocht om zichzelf te verwennen.
’s Avonds als de kinderen naar bed zijn neemt zij een glaasje witte wijn en een toastje met gerookte paling. Daar word je wel dik van, maar ze is na haar scheiding -zeven maanden geleden- zeven kilo afgevallen.
      Ze gaat dan voor de computer zitten en zoekt een datingsite op, want ’een vrouw alleen is maar een vrouw alleen’.
     
Ze is achter in de dertig en heeft een drukke baan op het secretariaat van het assemblagebedrijf, dat gevestigd is op het nieuwe bedrijvenpark. Het is iedere dag hollen en vliegen. Daarom neemt ze gemakshalve gesneden uitjes, wortelbolletjes, soepballetjes, nasi-kruiden en pindasaus uit een potje. Zelf heeft ze een voorkeur voor bruin brood; de kinderen casinowit. Ook al omdat je daar van die lekkere ham-kaas tosti's van kan maken. 

      Ze maakt weinig taalfouten en heeft met succes haar HAVO-examen gehaald. Bij de LOI heeft ze nog een secretaresse-cursus gevolgd. Ze heeft te weinig tijd gehad om de nieuwste spelling bij te houden en schrijft dan ook geen n in haar kattebrokjes en krentebollen. Wel een n in tomatensoep en dat duidt weer op die nonchalance.

      Er zijn twee jonge katten. Die heeft ze in huis gehaald, nadat haar man Jack er met ’die del’ vandoor is gegaan. Ze verwacht dit weekeinde geen bezoek. Volgend weekend is Jack weer aan de beurt om de kinderen op te vangen. Misschien dat ze dan eens een afspraakje kan maken.

      Maar ja… Wat moet ze dan aan doen?