ETSEN & ATLASSEN
Eind vorig jaar verscheen bij uitgeverij Atlas een zeer bijzondere atlas. Postkaartjes uit de hele wereld verzameld door 
etser en tekenaar Rolf Weijburg. Vanaf 1977 werkte hij aan zijn project dat als titel heeft ’Inviting the World at Home’.
De kunstenaar verzond identieke kaartjes naar bekende en vooral onbekende mensen in alle uithoeken van de wereld of hij gaf die kaartjes mee aan reizigers. Hij wilde uit alle onafhankelijke landen, alle enclaves en exclaves, koloniën en overzeese gebiedsdelen die kaartjes terugontvangen. Tweeendertig jaar later heeft hij ruim 400 kaartjes opgenomen in deze nieuwe atlas.
Kaartjes uit Tajikistan bijvoorbeeld. Uit Tristan da Cunha. Aitutaki, Zil Eloigne, Sesel, Tokelau, Jan Mayen, Baarle Hertog of Belize.
Een bijna complete inventarisatie van alle postale links naar Nederland.
L‘Afrique Périphérique
Een rondje Afrika
Rolf Weijburg trok al eerde mijn aandacht met de atlas L‘Afrique Périphérique. Een rondje Afrika. Hij reisde vanaf 1986 tot 2000 naar vrijwel alle bewoonde eilanden en eilandgroepen om het Afrikaanse continent. De Middellandse zee, de noordelijke en zuidelijke Atlantische Oceaan en de noordelijke en zuidelijke Indische Oceaan. Hij maakte op al die plekken kleurenetsen, die natuurlijk in de atlas zijn opgenomen,.Verder verzamelde hij allerlei andere spullen en die staan er ook in: foto’s, postzegels, tickets, treinkaartjes, visumstempels, plattegronden, kaarten en bankbiljetten.
Waarom hij dat doet. Zijn verklaring:
‘Het was een virus, dat me telkens weer naar Afrika terugdwong en me, als ik niet aan die dwang toegaf, vervulde van heimwee. Heimwee naar de geur van zweet, bier en vleermuizenstront, de geur van warme zon op natte aarde, van brochettes op een knappend houtskoolvuur, de geur van stof. Heimwee naar de geluiden van krekels en schorre claxons, van lachende mensen en bestemming-schreeuwende taxi-jongens, van vroege bezems over aangestampt zand en eindeloos herhaalde muziekritmes. Heimwee naar kleurig geklede mensen onder schaduwrijke reuzenbomen, naar flikkerende olielampjes op nachtelijke markten of bollende stofwolken boven geelgrijze landschappen’.
Radio
In februari 2002 sprak ik voor de VPRO-radio een uur met Rolf Weijburg over die atlas.
Ga hier naar toe om het te beluisteren.
Reizen
Rolf Weijburg reisde voor deze atlas naar:
De zuidelijke Indische oceaan:
Het onafhankelijke eiland Madagascar met daarvoor Nosi Bohara
900 kilometer verderop naar het oosten het onafhankelijke Mauritius (Reizen 18 en Reizen 19) en zestig uur varen daar vandaan het eiland Rodriques.
Daar in de buurt het Franse eiland La Réunion.
De onafhankelijke eilandstaat Comoren waar zijn bezocht de eilanden Ngazidja, Mwali en Ndzouari.
Hoger in de Indische Oceaan:
Op de Seychellen naar Mahé , Praslin en Ladigue.
Langs de kust van Oost Afrika
De Mozambikaanse eilanden Ilha de Mozambique (Reizen 7 en Reizen 29) en Ibo en de Tanzaniaanse eilanden Zanzibar en Lamu.
In de Golf van Aden
De Jemenitische eilanden Socotra (Nieuwe woorden 45) en Perim.
In de Rode Zee
Het Massawa-eiland (Reizen 9) aan de kust van Eritrea en de Eritrese Dahlak-eilanen Uma es Seil, Dhu Rijrij, Seil Bette en Dur Gaam..
In de Middellandse Zee
Het onafhankelijke Malta en daar in de buurt het eilandje Gozo.
De Italiaanse eilanden Pantelleria, Lampedusa en Linoso
Het Tunesische eiland Kerkennah.
In de Noord-Atlantische Oceaan
De Portugese Madeira eilanden Funchal en Porto Santo
De Canarische eilanden Lanzarote, Gracioso, Fuenteventura, Gran Canaria, Tenerife, Gomera, La Palma en El Hierro.
De Kaap Verdische eilanden Praia, Santiago, Mindelo en Sao Vicente.
Langs de West-Afrikaanse kust
Het Senegalese eilandje Gorée (Algemeen 51) en voor de kust van Guinee Bissau Bubaque en Nolama.
Voor de kust van Equatoriaal Guinee Malabo, Bioko en Rio Muni
De onafhankelijke eilandengroep São Tomé en Príncipe
In de zuidelijke Atlantische Oceaan
Ascension , Sint Helena en Tristan da Cunha. (Audio 72)