Reportages (189)
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Cultuur, politiek & vertier
Neem Weimar. Een mooie stad in Oost-Duitsland. Het is Unesco Werelderfgoed. Het ademt cultuur, architectuur en politiek. Een stad met mooie & bijzondere gebouwen, met kastelen en parken, met tal van musea.
Maar ook een stad vol vertier. Met café’s , nachtclubs, restaurants, terrassen en straatmuzikanten. Met lommerrijke straten.
De stad van Goethe, van Schiller, van Liszt, van Nietzsche. De stad waar in 1919 de eerste Duitse Grondwet (Weimarer Reichsverfassung) werd aangenomen. Naamgever van de Weimarrepubliek van 1919 tot 1933, toen Hitler aan de macht kwam.
Raadhuis
Je kunt de stad het best te voet verkennen. Het centrum is niet zo groot. Je komt alles bijna vanzelf tegen.
Je kunt het best beginnen bij het Stadtmuseum in het noorden van het centrum. Daar zijn diverse (on)-overdekte parkeerplaatsen. Daarnaast is het Congrescentrum. Je komt op het Goetheplein met het markante standbeeld van Goethe en Schiller, je ziet hun woonhuizen, je komt bij het Liszthaus, het Nietzsche Archief, bij het Weimarhaus, de Stadskerk St. Peter en Paul en bij het karakteristieke Raadhuis.
Even verderop liggen de kastelen Belverdere en Tiefurt en je kunt een ‘uitstapje’ maken naar voormalig concentratiekamp Buchenwald, zo’n acht kilometer buiten de stad.
Stadtmuseum
Postkantoor
Bauhaus museum
Goethe (links), Schiller & de medemens
Weimarhaus
Goethehuis
Schillerhuis
Markt
Eindelijk rust
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Contrasterende bruggenhoofden
Het contrast is groot. Aan de kant van IJsselmonde wordt alles gerestaureerd en ligt een aangeharkt park. Aan de zijde van de Hoeksche Waard is het bruggenhoofd behoorlijk verwaarloosd, liggen puinresten in het water en bevindt zich een dicht bebost gebiedje met aan de oever van de rivier polders en gorzen die regelmatig onderlopen.
Het gaat allemaal om de restanten van de Barendrechtse brug over de Oude Maas, die van 1885 tot 1969 de enige oeververbinding was tussen deze twee Zuid-Hollandse eilanden onder Rotterdam.
Het was aanvankelijk een draaibrug, maar later werd er een hefbrug van gemaakt. Automobilisten moesten tol betalen tot 1929. Bovendien moesten ze vanaf 1898 wachten op de stoomtrams van de RTM, die hier gingen rijden. Zware locs tot 25 ton gingen er ook overheen.
In 1969 hield het allemaal op, want toen werd de Heinenoordtunnel geopend.
Brokstukken
De brug werd opgeblazen. Brokstukken liggen aan de kant van Heinenoord nog steeds onder het oude bruggenhoofd.
De overkant
Het zicht op de rivier is ruim & mooi. Aan de overkant het bruggenhoofd van Barendrecht.
Het westelijke tolhuisje is inmiddels gerestaureerd; het oostelijke huis is omhuld met wit plastic.
Andere kant
Het ingepakte tolhuis met het hefmechanisme van de brug, dat als een monument is opgericht.
Hefboom
Scheepvaartverkeer
Het is druk op de Oude Maas. Vooral binnenvaartschepen. Chemicaliëntankertjes en kleine containerschepen bijvoorbeeld.
De mannen
Dat wordt dan weer scherp in de gaten gehouden door spotters, die onderling druk bespreken wat voor schepen ze in het zicht hebben.
Geertruida-Agathapolder
De Oude Maas is de enige echte getijdenrivier van de Delta. De Geertruida-Agathapolder staat daardoor regelmatig geheel onder water. De grasgorzen eveneens, want de kade langs de rivier is daarvoor verlaagd.
De tram
Bruggenwachterhuis
Het bruggenwachterhuis is mooi bewaard gebleven.
Op de benedenverdieping waren wachtlokalen voor de trampassagiers.
P.S.
Van Peter de Groot uit Heinenoord kreeg ik de volgende reactie:
Beste mijnheer van den Boogaard,
Op het internet kwam ik van u een prachtig stuk tegen over de historie van de Barendrechtse Brug.
Op een van de foto’s staat “dat De brug werd opgeblazen. Brokstukken liggen aan de kant van Heinenoord nog steeds onder het oude bruggenhoofd.”
Echter die brokstukken zijn niet het gevolg van een explosie maar zijn het toedoen van nare mensen die de toen nog intacte natuurstenen muur welke aan beide zijden van het brughoofd aanwezig waren in de vorm van vierkante wachtverblijven en waarin je dus “beschermd” kon staan en uitkijken over de rivier als voetganger of fietser moedwillig omver hebben geduwd.
Er ligt nog wel een klein stukje rails van de toenmalige stoomtram maar ook dat is door soortgelijke respectloze mensen bekrast met nare teksten.
Dit wilde ik u even laten weten.
,
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Bontbekplevier & doorzichtige zakpijp
Er liggen schorren en slikken. Stranden, duinen en eilandjes. Het barst er van de kustvogels, die broeden en fourageren. Niet alleen meeuwen en ganzen maar ondermeer ook visdiefjes, dwergsterns en de bontbekplevier.
Diep onder water zit -staat tenminste op een bordje- ondermeer snotolf , doorzichtige zakpijp en zeedruif. Restanten van De Ramp uit 1953 zijn overal zichtbaar.
Dit is het nationaal park De Oosterschelde aan de zuidzijde van Schouwen-Duiveland tussen Zierikzee en de Noordzeekust.
Werkhaven
Hier bij De Schelphoek was de werkhaven voor de aanleg van de Oosterscheldedam. Die dam bestaat uit vele duizenden van deze stenen blokken. Via een kabelbaan werden ze in het water gestort en als er teveel wind was werd een Sikorsky helikopter ingezet, die drie blokken tegelijk in een net kon vervoeren. Dat was een zeer spectaculair gezicht. Ik heb dat destijds namelijk zelf gezien.
Koudekerke
Er is een uitkijktoren, waar je de landschappen in alle richtingen ziet verdwijnen. In de verte de zogeheten plompetoren van het voormalige dorp Koudekerke. Dat werd zodanig door het Oosterscheldewater bedreigd dat de autoriteiten in 1583 besloten om dorp en kerk te slopen. Alleen de toren bleef behouden.
Achterland
Bij De Ramp werd hier in de dijk een gat geslagen van 525 meter breedte. Vijftien mensen verdronken; 22 huizen gingen verloren. Achter de nieuwe Ringdijk herinneren plassen en meertjes aan die doorbraak. Achter op de foto het dorpje Serooskerke
Zwaluwen & vleermuizen
Dit is het dak van een zogeheten Phoenix Caisson. Die werden drijvend naar de doorbraakplek gesleept waarna ze werden afgezonken. Op het dak roosters en gaatjes voor zwaluwen en vleermuizen.
Schorren, slikken en platen
Toren van Zierikzee
Op de achtergrond de toren van Zierikzee.
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Zout getijdengebied in wording
Dit enigszins onheilspellende landschap ligt in Zeeland tussen 't schiereiland Sint-Philipsland en 't eiland Tholen. Het heet Rammegors en is 145 ha groot.
Een paar maanden geleden stonden hier nog bomen, struiken en duinriet, er graasden Shetlands en er waren duizenden ganzen. Het is de bedoeling dat dit weer een zout getijdengebied wordt met schorren en slikken; in feite een toevoeging aan de Oosterschelde. Kijk even naar het kaartje hieronder.
Afsluitbare opening
Bij de Krabbenkreekdam (rechts onder het dorp Sint Philipsland) komt een afsluitbare opening zodat het zoute Oosterscheldewater er in kan stromen. Zo wordt het getij hersteld en krijgt het gebied een heel andere vegetatie.
Het gaat dus om het gebied onder de Slaakdam en ten oosten van de Krabbenkreekweg tot aan het Schelde-Rijn kanaal, de grens tussen Zeeland en Noord-Brabant. Sint-Annaland ligt op Tholen.
Ruim voor het eind van dit jaar moet het klaar zijn. Ik ga het voor u volgen.
Gekapte bomen
Afgebroken hekwerk
Graafwerktuigen & rupskranen
Er staan nog veel werktuigen in het gebied. Soms zakt er één weg in het slib en het drab.
Slib en drab
Container
Een eenzame container op de dijk langs het Schelde-Rijn kanaal.
Daarachter de brug tussen Sint-Philipsland en West-Brabant.
Scheepvaartverkeer
Het scheepvaartverkeer in het Schelde-Rijn kanaal gaat natuurlijk gewoon door. Het is er altijd druk. Ook in de weekends.
Het nieuwe Rammegors
Een projectie van het gebied zoals het er in de toekomst zal gaan uitzien. Op de voorgrond het Schelde-Rijn kanaal. Rechstboven: Het dorp Sint-Philipsland. Middenachter Krabbenkreek (Oosterschelde).
Dit is de situatie bij eb. Als het vloed is zal vrijwel het hele gebied onder water staan.
Situatie bij vloed
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Zandplaten en diepe geulen
Dit is het strand bij Westenschouwen in het zuidwesten van Schouwen-Duiveland Zeeland.
Op de achtergrond de Oosterscheldedam. Ik raad u aan om hiernaar toe te gaan als het eb is.
Klimmend pad
Als je in het plaatsje Westenschouwen bent, moet je even naar zoeken naar de parkeerplaats.
Via een mooi klimmend pad door de duinen bereik je de toegang naar het strand, die ook toegankelijk gemaakt is voor rolstoelers.
Toegang strand
Voordelta
Bij eb is het strand hier aangenaam breed. Het maakt onderdeel uit van de Voordelta.
De zee is hier niet zo diep. Er vallen zandplaten droog en daartussen liggen dan weer relatief diepe geulen.
Scholeksters zijn hier, grutto’s en strandlopertjes. Op het strand liggen veel kokkel- en oesterschelpen en mesheften.
Als je een verrekijker meeneemt en wat verder loopt kun je soms zeehonden zien, die op zandplaten liggen. Dat doen ze op vijf zogeheten rustgebieden voor de kust, die hier met name voor die beesten zijn ingericht.
Subcategorieën
Reportages Aantal artikelen: 63
Pagina 26 van 27