Reportages (189)
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Markante Markt in rustig dorp
Wouw is een rustig dorp in West-Brabant. Het ligt tussen Roosendaal en Bergen op Zoom. Er wonen zo’n 5.000 mensen. In het centrum ligt de markante Markt. Een rechthoekig grasveld met hoge bomen. Hier zijn de monumentale Sint Lambertuskerk, het oude raadhuis, twee grote dorpspompen en een paar mooie herenhuizen. Het is ouder dan 750 jaar.
Horeca is er natuurlijk ook. Dat varieert van restaurant De Wouwse Wereld tot etablissement In den Veehandel en het restaurant Mijn Keuken dat een Michelinster heeft. Vlak daarbij is het Catharinapark, ook al een grasvlakte. Eigenlijk is het wel een aangenaam dorp, Wouw.
Het is al ouder dan 750 jaar.
De Gotische Sint Lambertuskerk werd eind 15e eeuw gebouwd. In 1944 werd de kerk opgeblazen door de Duitsers, maar al snel na de bevrijding werd de restauratie ter hand genomen. Die werd voltooid in 1951. Voor die kerk bevindt zich het oude raadhuis, dat nu restaurant Mijn Keuken is.
Je kunt er voor € 103,-- een achtgangen menu bestellen. Je krijgt dan variaties met paling, runderhaas, kabeljauw, coquilles, parelhoen, kaas, ananas en bloedsinaasappels. Minder kan natuurlijk ook. Dat lijkt mij aan te bevelen.
Monument De Samenwerking
Wouw was tot 1997 een zelfstandige gemeente. Het bestond uit vier kernen: Wouw, Wouwse Plantage, Heerle en Moerstraten. Om de verstandhouding tussen die dorpen te symboliseren werd in 1986 dit monument onthuld. Het is van de plaatselijke kunstenaar Kees Keijzer en heet De Samenwerking. Onder de dekplaat in het midden bevinden zich vier urnen met zand uit de vier kernen.
Dorspomp
De twee hardstenen dorpspompen stammen uit 1768. Ze werken nog.
Panden aan de Markt
Sint Lambertuskerk
Catharinapark
Voormalig klooster & kapel
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Een schuivenhuis voor schorren en slikken
Land teruggeven aan het water. Dat is een voor Nederland nogal ongebruikelijke gang van zaken. En toch gebeurt het momenteel in de Rammegors, een gebied van 145 ha. in Zeeland tussen Sint Philipsland en Tholen.
Bij de Krabbenkreekdam (schuin onder het dorp Sint Philipsland) is –in blauw op de map- een zogeheten schuivenhuis gebouwd. Er zijn drie afzonderlijke betonnen kokers met daaronder schuiven. Het water kan al naar gelang het getij vanuit de Oosterschelde de Rammegors in- en uitstromen. Zo ontstaan nieuwe platen, slikken en schorren en komt er zoutwatervegetatie. In feite betreft het hier een uitbreiding van de Oosterschelde, waar slikken en schorren aan het afkalven zijn.
Schuivenhuis
Het schuivenhuis werd op 5 december in gebruik genomen, maar moest vanwege te snel optredende erosie veertien dagen later gesloten worden. Inmiddels staan de schuiven weer open.
Hieronder de situatie bij eb, waarbij het water weer teruggaat naar de Oosterschelde.
Oosterschelde
Dit is de Oosterschelde bij Sint Philipsland. De rivierdelta lijdt hier aan ‘zandhonger’.
Kale vlakte
Grote delen van het Rammegors zien er nog enigszins onheilspellend uit. Bij vloed moet dit gebied in de toekomst vrijwel volledig onder water komen.
Watertoren
Op de achtergrond de watertoren. Links de molen van Sint Philipsland.
Riet en water
Klik HIER voor Rammegors 1
- Details
- Categorie: Reportages (189)
De Jan Pieter Heijestraat
Ik fiets met drie kleinzoontjes door de Amsterdamse Jan Pieter Heijestraat. Dat is een vorm van topsport, want die mannetjes fietsen mij er finaal uit. De straat ligt in Oud West en loopt van de Kinkerstraat naar de Overtoom/Vondelpark. Het is er druk, divers, chaotisch en zeer internationaal. Ik zal u daar een indruk van geven, maar eerst de kardinale vraag.
Wie was Jan Pieter Heije?
In Amsterdam Oud West krijg je daar tegenwoordig direct antwoord op, want op iedere straat hangt een object met een foto en informatie.
Arts en dichter dus. Geboren in Amsterdam 1809.
Maar wat schreef Jan Pieter Heije?
Versjes. Veel versjes.
Ferme jongens , stoere knapen; Een karretje op de zandweg reed; Een man een man, een woord een woord; Zie, de maan schijnt door de bomen.
En: Heb je van de zilveren vloot wel gehoord?
(Let wel: Een Amsterdammer, die een ode brengt aan een Rotterdammer)
Het gaat zo:
Een triomfantelijk lied
van de zilvervloot
Heb je van de Zilveren Vloot wel gehoord,
De Zilveren Vloot van Spanje?
Die had er veel Spaanse matten aan boord
En appeltjes van Oranje!
(Refrein)
Piet Hein, Piet Hein,
Piet Hein, zijn naam is klein
Zijn daden bennen groot:
Die heeft gewonnen de Zilvervloot!
Zei toen niet Piet Hein, met en aalwarig woord:
‘’Wel Jongetjes van Oranje,
Kom klim reis aan dit en dát Spaanse boord,
En rol me die mat van Spanje!’’
Refrein
Klommen niet de jongens als katten in ’t want
En vochten ze niet haast als leeuwen?
Ze maakten de Spanjerds duchtig te schand,
Tot in Spanje klonk hun schreeuwen:
Refrein
Kwam er nog eenmaal zo’n Zilveren Vloot
Zeg, zou jelui nóg zo kloppen?
Of zoudt gij u veilig, en buiten schoot,
Maar stil in je hangmat stoppen?
Refrein
‘’Wel! Neerlands bloed
Heeft nog wel moed!
Al bennen we niet groot,
We zouden nog winnen een Zilvervloot!’’
Jan Pieter Heijestraat INTERNATIONAAL
- Details
- Categorie: Reportages (189)
Aalscholvers bij de Vesting
Als je op de A-29 de afslag neemt naar Willemstad in West-Brabant kom je bij de uitlopers van het Hollandsch Diep dit eilandje tegen. Die vogels hoog in de bomen. Wat waren dat?
Aalscholvers
Het waren aalscholvers. Ze zaten overal in de bomen.
Vlakehoek
Als je daar ergens je auto parkeert kun je door de zogeheten Vlakehoek naar de vesting van Willemstad lopen. Een aardige afwisselende wandeling van zo’n anderhalf tot twee kilometer.
Vesting: Koepelkerk (Foto gemaakt sept. 2012)
Vesting: oude raadhuis (Foto gemaakt sept. 2012)
Hollandsch Diep
Je kunt het stervormige stadje ronden over de vesting. Daar binnen zijn genoeg mogelijkheden om iets te eten en te drinken. Je kunt teruglopen langs de oever van het Hollandsch Diep.
- Details
- Categorie: Reportages (189)
De Antwerpseweg bij Roosendaal
Ik reed op de Antwerpseweg van Roosendaal naar de grens bij Nispen/Essen (België) en voelde mij onrustig worden. Er was iets met die weg.
Ik wist het zeker.
Maar wat?
Ik woonde van 1968 tot 1972 in Roosendaal. Redelijk dicht bij die weg. Althans bij die plek, want de weg was er toen nog niet. Pas later –in 1991- werd die weg geopend. Een vierbaans autoweg met gelijkvloerse kruisingen.
En toen ik dat bedacht wist ik het. De Antwerpseweg was geen vier banen breed meer, maar twee banen.
Vangrails
Hier en daar waren aan de kant loze vangrails te zien, die voorheen in het midden van de weg lagen. Er lagen grasbanen waar rijbanen waren. Curieus. De weg was gedowngraded.
Waarom investeer je in een vierbaansweg en investeer je opnieuw om er weer twee banen van te maken?
Daar moest een bijzondere reden voor zijn.
Grasbanen
Die bijzondere reden bleek een Roosendaler te zijn. Piet Langen. Hij woont dicht op de weg en begon in 1991 procedures. Er werd ondanks een snelheidslimiet van 100 km per uur volgens hem veel te hard gereden. Daarom was de weg onveilig.
Bovendien was de weg te lawaaiig. De toegestane decibellen zouden overschreden worden.
Aanvankelijk kreeg Piet Langen geen poot aan de grond. Volgens de gemeente was er eigenlijk niets aan de hand. En ook bij raadsleden vond hij geen gehoor. Maar meneer Langen hield vol en nam contact op met de provincie, omdat het om een provinciale autoweg (N262) ging. Opnieuw schreef hij bezwaarschriften en benaderde hij politici. Aanvankelijk ook zonder resultaat.
Maar hij zette door. En warempel; in 2004 boekte hij zijn eerste succes. De provincie besloot om een snelheidsbeperking in te voeren. Op de rijbaan van Nispen naar Roosendaal mocht voortaan niet harder dan 70 km. worden gereden, maar aan de andere kant van Roosendaal naar Nispen mocht men gewoon 100 km. blijven rijden.
Een halfslachtige en merkwaardige oplossing, vond Piet Langen. Hij ging door en bleef de provincie bestoken.
En jawel na twintig jaar kreeg hij gelijk. Besloten werd om de rijbanen te halveren. Daarnaast kwamen rotondes op de plaats waar gelijkvloerse kruisingen waren en het lawaaiige betonnen wegdek werd vervangen door asfalt. Bovendien geldt op de hele weg een snelheidsbeperking van 70 km. Het werd in 2012 allemaal uitgevoerd.
Subcategorieën
Reportages Aantal artikelen: 63
Pagina 24 van 27