Een wandeling langs de grens

(Door Rolf Weijburg)

Er zijn 8 plekken waar je Vaticaanstad, het kleinste land ter wereld, in kunt. Het op twee na kleinste land ter wereld, Nauru, kan je op twee plaatsen binnen en ik vroeg me af op hoeveel plaatsen je nou eigenlijk het op één na kleinste land ter wereld, Monaco, in kunt. Over zee kan dat via de twee havens, met de trein via het station en door de lucht kan ook, met de helikopter vanaf Nice airport naar het heliport in de wijk Fontvieille in het zuiden van Monaco. Maar over land, over de weg?
      We reisden af naar Monaco, het amper 2 vierkante kilometer grote Prinsdom aan de Côte d’Azur en begonnen aan de 4,4 kilometer lange wandeling langs de grens met Frankrijk.

Avenue Princesse Grace

Vanaf het noordoostelijkste grenspunt aan de Avenue Princesse Grace slingert de grens zich zuidwestwaarts tussen de huizen door tot aan de zuidelijkste grensovergang in Fontvieille naar het Franse Cap d’Ail.

Kaarten
We hadden onze telefoons, enkele kaarten en een tablet bij ons om de grens zo nauwkeurig mogelijk te kunnen volgen. Een notitieboekje waarin ik bij iedere gevonden grensovergang details opschreef en een camera om alles te fotograferen.

We gingen op pad. Hoewel er nogal wat straten en enkele trappen zijn waar de grens precies midden overheen loopt – zoals bijvoorbeeld de Boulevard de France in Monaco waarvan de overkant Boulevard Maréchal Leclerc heet en in Frankrijk ligt -, is er geen handige doorlopende route die precies de grens volgt. Doordat Monaco grotendeels op bergflanken is gebouwd waar lange steile trappen naar beneden (en naar boven!) voeren, moesten we nogal wat zigzag- en klimwerk verrichten. Hier en daar konden we met publieke liften de berg door naar een volgend straatniveau.

Lift

De meeste “grensovergangen” bleken onzichtbaar. Ze lagen ergens midden in een straat of aan het begin van een trap.

Straatje

Trap

Heel af en toe stond er een verborgen grenspaaltje.

Maar meestal was er geen enkele markering, geen richel in het asfalt zelfs. Hooguit veranderde de straatnaam.

Wapen van Monaco
Bij de wat drukkere grenspassages vonden we af en toe flinke rotsblokken waarop het wapen van Monaco prijkte boven de tekst Principauté de Monaco, Principatu de Múnegu, want ja,  ook Monaco heeft een eigen taal, het Monegasks, een Genuaans dialect

Politie

Hier stonden ook wel eens kleine politiehokjes die er soms een beetje uitzagen als de kiosken waar je in Parijs je krantje koopt, maar die stuk voor stuk een oplettende politieagent herbergden.

Eén keer  werden we door  een argwanende diender in onze bezigheden gestoord. Waar wij  eigenlijk mee bezig waren? Waarom we met landkaarten en camera’s langs de grens liepen? Ik legde het hem uit, liet hem het notitieboekje en de kaarten met de aantekeningen zien. Het was een kunstproject, snapt u? Alles voor de kunst, nietwaar?
      “Ongevaarlijke malloten”, kon je hem zien denken toen hij met zijn rechterhand een wegwuivend gebaar maakte en zijn hokje weer instapte. We mochten verder.

Bij de grootste grensovergangen stonden borden en meestal ook grote grenspalen. De borden gaven tweetalig aan waar je precies de grens met het Prinsdom overging: in Monaco (Munégu) of Monte Carlo (Munte-Carlu).

Slechts bij enkele van de grote grenspassages kan het je overkomen dat de Monegaskische politie in blauw uniform en blauw-wit-rode pet je steekproefsgewijs in je auto staande houdt.

Wereldrecord
Uiteindelijk heb ik 39 “grensovergangen” geturfd. Wegen, voetpaden en trappen. Samen met het station, de twee havens en het heliport maakt dat 43 plekken waar je het op één na kleinste land ter wereld binnen kunt.

      Langs de 4,4 kilometer lange landsgrens met Frankrijk waren er dus 39 plekken waar je het Prinsdom binnen kon rijden of wandelen. Dat betekent gemiddeld bijna iedere honderd meter een grensovergang.

Een absoluut wereldrecord lijkt me.

 

Rolf Weijburg's Atlas van de 25 kleinste landen in de wereld

Klik HIER voor alle afleveringen