Juli 2011

Leiders, slagers, kinderen, vroedvrouwen

 Zuid-Sudan werd in juli 2011 het jongste onafhankelijke land in de wereld. Mijn vriend Henk Weltevreden is een wereldreiziger en gjng er onmiddellijk naar toe. 
       Niet naar de hoofdstad Juba,  maar de provincie Bahr el Gazal; zo’n 1.000 kilometer naar het westen van de hoofdstad. 
Hij ging daar niet naar toe om te berichten over de politieke situatie of zo, maar wilde met mensen praten en foto's maken.
      Een impressie:

Majakbai Community Leader

Majakbal jongen　

 Suoth Sudan; nog ff wenne....

Wau; een stadje

Wau is een klein stadje in het uiterste zuidwesten van het nieuwste land in deze wereld: Zuid Sudan.
     Er is een vliegveldje, waar ze nog een beetje aan het Engels moeten wennen.
Wau Airport: NB: 07’.42.54’’ OL: 27’59.17’’

Bahr el Ghazal

Bahr el Gazal betekent letterlijk Rivier van de Gazelle.
      Men eet hier natuurlijk veel gazellevlees.

De slager hieronder.

Vroedvrouwen

Raga girl



Deinjalab Man

Nummerplaat SS

 
Het land werd op 9 juli onafhankelijk. De nummerplaten zijn ook aangepast.
       Gewoon SS voor Zuid Sudan. 
Met de tweede wereldoorlog willen ze hier niet zoveel te maken hebben.
      Ze hebben hun eigen burgeroorlog gehad. Die heeft zo’n 50 jaar geduurd.

Obstakels op de weg

Ik kreeg een reactie op dit bericht van Rolf Weijburg (Te gast 36).
      Hij was twee jaar daarvoor in Zuid Sudan. Toen al reden de auto’s rond met het kenteken SS.
Verder was het nogal apart om daar over onverharde wegen te rijden.

 
Hij schrijft:

Ze waren in SS flink bezig met het aanleggen van (onverharde) wegen. Die werden zoveel mogelijk in rechte lijnen aangelegd.
      Regelmatig echter stond er een huis midden op de weg.
Een huis?
      In de Afrikaanse hitte leek het eerst een fata morgana, maar dichterbij gekomen bleek het telkens echt waar: een huis!
Je moest dan afremmen, links of rechts om het huis heen hobbelen en daarna kon je weer full speed over de kaarsrechte weg verder.

Why

      "Why are they building their houses in the middle of the road?, " vroeg ik aan de chauffeur.

      "No, Sir, it's not like that. It's the other way round", was het antwoord.

Verrassing

Want soms kwamen de wegenbouwers dorpen tegen die precies op de route van de aan te leggen weg lagen.
      Misschien stonden ze wel op geen enkele kaart en was het telkens een complete verrassing, maar liever dan een bocht om het dorp heen te maken werd de dorpelingen gesommeerd hun huizen af te breken en elders weer op te bouwen.
      Ze werden daar wel voor gecompenseerd, maar sommigen vonden die compensatie te laag, of wilden gewoon niet verkassen.
In die gevallen stopten de wegenbouwers hun werk vlak vóór het huis om er vlak achter weer gewoon verder te gaan met het aanleggen van de kaarsrechte weg.